Τελικά δεν είναι μόνο οι Έλληνες "αγενείς" - Δείτε τι γίνεται στη Γαλλία
Εκστρατεία για να επαναφέρουν τους καλούς τρόπους στη γαλλική πρωτεύουσα και την φιλοξενία στην Πόλη του Φωτός πραγματοποιούν τα μέσα μεταφοράς της Γαλλίας, καθώς όλο και περισσότεροι τουρίστες χαρακτηρίζουν τους Παριζιάνους απρεπείς και αγενείς.
Στο Παρίσι, όλα ξεκινούν από το αεροδρόμιο Ρουασί-Σαρλ-ντε-Γκολ, το οποίο ανακηρύχθηκε το 2011 από το CNN το χειρότερο αεροδρόμιο στον κόσμο. Ένας από τους λόγους; Η αδιαφορία των εργαζομένων του απέναντι στους επιβάτες τράνζιτ.
Το Παρίσι, μία από τις εμβληματικές πόλεις του παγκόσμιου τουρισμού, η εικόνα της οποίας είναι συνυφασμένη με τα αρώματα, τη σαμπάνια, την υψηλή ραπτική, απογοητεύει συχνά στους τουρίστες που ανακαλύπτουν την ανάγωγη συμπεριφορά των κατοίκων της.
Ένας Ιάπωνας ψυχίατρος που ζει στις όχθες του Σηκουάνα εδώ και 30 χρόνια έχει διαγνώσει αυτό που αποκαλεί «σύνδρομο του Παρισιού» που πλήττει τους συμπατριώτες του όταν έρχονται αντιμέτωποι με τους βρώμικους δρόμους και τους υπερπλήρεις συρμούς του μετρό.
«Φθάνουν έχοντας μία εξιδανικευμένη εικόνα, αφού έχουν διαβάσει πολλά άρθρα για τη Γαλλία. Δεν μπορούν να φανταστούν την επιθετική και αδιάφορη υποδοχή που τούς επιφυλάσσεται. Αισθάνονται φόβο και έχουν συμπτώματα στρες» λέει ο Ιάπωνας ψυχίατρος που δεν κατονομάζεται.
Μία λέξη έχει εγκατασταθεί στο γαλλικό λεξιλόγιο: «απρέπειες».
Πρόκειται για πράξεις αγένειας που διαταράσσουν την κοινή ζωή των πολιτών: να διηγείσαι τη ζωή σου στη διαπασών στο κινητό, να καπνίζεις σε χώρους όπου απαγορεύεται το κάπνισμα, να βάζεις τα πόδια σου στο κάθισμα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, να σπρώχνεις τους άλλους στον δρόμο χωρίς να ζητάς συγγνώμη...
«Αποτελεί ένα αρκετά γαλλικό κοινωνικό πρόβλημα» δήλωσε πρόσφατα ο πρόεδρος του οργανισμού των γαλλικών σιδηροδρόμων (SNCF), Γκιγιόμ Πεπί, ο οποίος πρόκειται να προσλάβει με την οικονομική βοήθεια του κράτους περίπου εκατό «μεσολαβητές» για την αντιμετώπιση των απρεπειών στα γαλλικά τρένα.
Αυτοί «θα αναλάβουν να υπενθυμίζουν ότι όχι, δεν καπνίζουμε στα βαγόνια, δεν βάζουμε τα πόδια στα καθίσματα, δεν προκαλούμε φθορές στις υποδομές, γιατί οι υποδομές ανήκουν σε μας» λέει.
Σύμφωνα με τον οργανισμό διαχείρισης του μετρό και των λεωφορείων (RATP), το 97% των επιβατών δηλώνουν ότι ήταν παρόντες τουλάχιστον σε μία απρεπή πράξη τον τελευταίο μήνα, ενώ το 63% δηλώνει ότι κάνει καμιά φορά απρέπειες.
«Το φτύσιμο, οι υβριστικές χειρονομίες και οι βρισιές είναι καθημερινό φαινόμενο» λέει ένας οδηγός λεωφορείου και παραδέχεται ότι τα χειρότερα συμβαίνουν στα νυκτερινά λεωφορεία, όπου οι επιβάτες «πίνουν, καπνίζουν χασίς, βάζουν τα πόδια στα καθίσματα».
Το RATP ξεκίνησε το φθινόπωρο εκστρατεία με το σύνθημα: «Όποιος ανταλλάσσει ένα χαμόγελο, ταξιδεύει ευχάριστα».
Ήδη από το τέλος Ιουνίου είχαν εμφανισθεί στο μετρό και στα λεωφορεία αφίσες που παρομοίαζαν τους επιβάτες με διάφορα ζώα: μία κότα που κακαρίζει δυνατά στο κινητό, ένα αγριογούρουνο που αφήνει τις βρωμιές του στο διπλανό κάθισμα, ένας γάιδαρος που εμποδίζει το κλείσιμο των θυρών στο μετρό.
Για να αντιμετωπίσει το κοινωνικό αυτό πρόβλημα κάθε ένας επιλέγει μία μέθοδο.
Στο Μαρσιάκ το περασμένο καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια του διάσημου φεστιβάλ τζαζ, ο ιδιοκτήτης μιας καφετέριας είχε επιβάλει φόρο αγένειας: με δύο ευρώ χρεωνόταν ο «ένας καφές». Ο «ένας καφές, παρακαλώ» χρεωνόταν 1,80 ευρώ. /in.gr
Στο Παρίσι, όλα ξεκινούν από το αεροδρόμιο Ρουασί-Σαρλ-ντε-Γκολ, το οποίο ανακηρύχθηκε το 2011 από το CNN το χειρότερο αεροδρόμιο στον κόσμο. Ένας από τους λόγους; Η αδιαφορία των εργαζομένων του απέναντι στους επιβάτες τράνζιτ.
Το Παρίσι, μία από τις εμβληματικές πόλεις του παγκόσμιου τουρισμού, η εικόνα της οποίας είναι συνυφασμένη με τα αρώματα, τη σαμπάνια, την υψηλή ραπτική, απογοητεύει συχνά στους τουρίστες που ανακαλύπτουν την ανάγωγη συμπεριφορά των κατοίκων της.
Ένας Ιάπωνας ψυχίατρος που ζει στις όχθες του Σηκουάνα εδώ και 30 χρόνια έχει διαγνώσει αυτό που αποκαλεί «σύνδρομο του Παρισιού» που πλήττει τους συμπατριώτες του όταν έρχονται αντιμέτωποι με τους βρώμικους δρόμους και τους υπερπλήρεις συρμούς του μετρό.
«Φθάνουν έχοντας μία εξιδανικευμένη εικόνα, αφού έχουν διαβάσει πολλά άρθρα για τη Γαλλία. Δεν μπορούν να φανταστούν την επιθετική και αδιάφορη υποδοχή που τούς επιφυλάσσεται. Αισθάνονται φόβο και έχουν συμπτώματα στρες» λέει ο Ιάπωνας ψυχίατρος που δεν κατονομάζεται.
Μία λέξη έχει εγκατασταθεί στο γαλλικό λεξιλόγιο: «απρέπειες».
Πρόκειται για πράξεις αγένειας που διαταράσσουν την κοινή ζωή των πολιτών: να διηγείσαι τη ζωή σου στη διαπασών στο κινητό, να καπνίζεις σε χώρους όπου απαγορεύεται το κάπνισμα, να βάζεις τα πόδια σου στο κάθισμα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, να σπρώχνεις τους άλλους στον δρόμο χωρίς να ζητάς συγγνώμη...
«Αποτελεί ένα αρκετά γαλλικό κοινωνικό πρόβλημα» δήλωσε πρόσφατα ο πρόεδρος του οργανισμού των γαλλικών σιδηροδρόμων (SNCF), Γκιγιόμ Πεπί, ο οποίος πρόκειται να προσλάβει με την οικονομική βοήθεια του κράτους περίπου εκατό «μεσολαβητές» για την αντιμετώπιση των απρεπειών στα γαλλικά τρένα.
Αυτοί «θα αναλάβουν να υπενθυμίζουν ότι όχι, δεν καπνίζουμε στα βαγόνια, δεν βάζουμε τα πόδια στα καθίσματα, δεν προκαλούμε φθορές στις υποδομές, γιατί οι υποδομές ανήκουν σε μας» λέει.
Σύμφωνα με τον οργανισμό διαχείρισης του μετρό και των λεωφορείων (RATP), το 97% των επιβατών δηλώνουν ότι ήταν παρόντες τουλάχιστον σε μία απρεπή πράξη τον τελευταίο μήνα, ενώ το 63% δηλώνει ότι κάνει καμιά φορά απρέπειες.
«Το φτύσιμο, οι υβριστικές χειρονομίες και οι βρισιές είναι καθημερινό φαινόμενο» λέει ένας οδηγός λεωφορείου και παραδέχεται ότι τα χειρότερα συμβαίνουν στα νυκτερινά λεωφορεία, όπου οι επιβάτες «πίνουν, καπνίζουν χασίς, βάζουν τα πόδια στα καθίσματα».
Το RATP ξεκίνησε το φθινόπωρο εκστρατεία με το σύνθημα: «Όποιος ανταλλάσσει ένα χαμόγελο, ταξιδεύει ευχάριστα».
Ήδη από το τέλος Ιουνίου είχαν εμφανισθεί στο μετρό και στα λεωφορεία αφίσες που παρομοίαζαν τους επιβάτες με διάφορα ζώα: μία κότα που κακαρίζει δυνατά στο κινητό, ένα αγριογούρουνο που αφήνει τις βρωμιές του στο διπλανό κάθισμα, ένας γάιδαρος που εμποδίζει το κλείσιμο των θυρών στο μετρό.
Για να αντιμετωπίσει το κοινωνικό αυτό πρόβλημα κάθε ένας επιλέγει μία μέθοδο.
Στο Μαρσιάκ το περασμένο καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια του διάσημου φεστιβάλ τζαζ, ο ιδιοκτήτης μιας καφετέριας είχε επιβάλει φόρο αγένειας: με δύο ευρώ χρεωνόταν ο «ένας καφές». Ο «ένας καφές, παρακαλώ» χρεωνόταν 1,80 ευρώ. /in.gr