Το πρόγραμμα έχει ημερομηνία λήξης (Άρθρο του Πάρι Κουκουλόπουλου)
Εφαρμόζονται από 1-1-2013 τα πιο επώδυνα μέτρα τόσο για τους πολίτες όσο και την οικονομία αφού αφαιρούνται τεράστια ποσά, όπερ σημαίνει ύφεση, ανεργία, πολύ δύσκολη κατάσταση ολοένα για περισσότερους.
Είναι την ίδια ώρα που η οικονομία φεύγει από το φαύλο κύκλο των ελλειμμάτων και βάζει μπρος για το ξεπέρασμα της ύφεσης, για την αντίστροφη πορεία.
Ο σεβασμός στις θυσίες του ελληνικού λαού επιτάσσει νηφάλιες αποτιμήσεις και καθαρές δεσμεύσεις.
1.Εφαρμόζεται το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε το Φεβρουάριο του 2012 και μάλιστα επί το δυσμενέστερο. Οι διπλές εκλογές και κυβερνητικές αβελτηρίες έχουν τίμημα.
Όσοι μιλούσαν με ευκολία για ισοδύναμα μέτρα και άλλα μίγματα διαψεύστηκαν.
Κοινώς έρχονται στα λόγια μας.
Η υφή και το μέγεθος του ελληνικού προβλήματος και οι συγκεκριμένοι συσχετισμοί στην Ευρώπη δεν επέτρεπαν άλλες λογικές.
2.Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα έχουν καλώς. Η αναγκαία καθόλα δημοσιονομική προσαρμογή είχε βίαιο χαρακτήρα.
Η ηγεσία της χώρας υπήρξε ανεπίγνωστη αλλά οι Ευρωπαίοι σκληροί με τους Έλληνες. Αυτή η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει και υπάρχουν πολλές δυνάμεις που αγωνίζονται για αυτό και σε αυτές συμμετέχει και το ΠΑΣΟΚ. Πάντως όχι αυτοί που αναζητούν συνομιλητές σε άλλες ηπείρους όντες απομονωμένοι στην Ευρώπη.
3.Στο μοντέλο που χρεοκόπησε ούτε μπορούμε ούτε πρέπει να γυρίσουμε. Αυτό απαιτεί και προϋποθέτει αυστηρή προσήλωση στο τρίπτυχο δημοσιονομική πειθαρχία- διαρθρωτικές αλλαγές- ανάπτυξη.
Μόνο μια κουβέντα για τον κρισιμότερο παράγοντα, την ανάπτυξη, που αλλάζει όλο το κλίμα. Το πρόγραμμα που υλοποιούμε απομάκρυνε πολύ την αβεβαιότητα σε ό,τι αφορά το νόμισμα και εξυγιαίνει πλήρως τις τράπεζες που είχαν σοβαρά προβλήματα και βρίσκονται βέβαια πλέον σε δημόσιο έλεγχο.
Όσοι μιλούσαν για ανάπτυξη χωρίς αυτούς τους δύο παράγοντες ήταν εκτός τόπου και χρόνου.
4.Κανένα πρόγραμμα και μάλιστα τόσο επώδυνο δεν εφαρμόζεται σε κενό και χωρίς ημερομηνία λήξης.
Είναι καθαρό ότι τα μέτρα που λήφθηκαν πρόσφατα πρέπει να ΄ναι τα τελευταία. Το ίδιο καθαρά πρέπει να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση με τη στήριξη των πιο ευπαθών ομάδων του πληθυσμού.
Τέλος, η στήριξη τη πραγματικής οικονομίας με την παροχή ρευστότητας μοιάζει να ΄ναι καταλύτης σε όλη την προσπάθεια.
Όλα είναι δύσκολα πλην όμως εφικτά αρκεί να απαλλαγούμε από δαίμονες που μας κατατρύχουν ως έθνος και κοινωνία.
Η Ελλάδα που προσπαθεί έχει σημείο συνάντησης ένα νέο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης.
Αυτό είναι το ιστορικό διακύβευμα και το μεγάλο μας στοίχημα για το 2013.
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ στις 30/12/2012
