Η λίστα Λαγκάρντ είχε αλλοιωθεί από τους Γάλλους!
Αλλοιώσεις επί αλλοιώσεων φαίνεται τελικά πως έχουν γίνει στην υποτιθέμενη αρχική λίστα Λαγκάρντ αρκετούς μήνες πριν η Ελλάδα λάβει το CD με τα ελληνικά ονόματα, σύμφωνα με όσα ισχυρίζονται οι επίσημες Αρχές της Ελβετίας. Οπως προκύπτει από τις επίσημες δηλώσεις της ελβετικής Ομοσπονδιακής Εισαγγελίας, οι οποίες απεστάλησαν στα «ΝΕΑ» κατόπιν σχετικού ερωτήματος μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, κατά το χρονικό διάστημα που οι γαλλικές Αρχές επεξεργάζονταν το σύνολο των τραπεζικών δεδομένων που είχαν υπεξαιρεθεί από τα υπολογιστικά συστήματα της HSBC Γενεύης, υπήρξαν «αλλαγές» τόσο στο περιεχόμενο όσο και στις καταλήξεις των πρωτότυπων ονομάτων των επίμαχων αρχείων.
Σύμφωνα με την ελβετική Εισαγγελία, οι χειρισμοί που προκάλεσαν τις διαφορές που εντοπίστηκαν πραγματοποιήθηκαν ανάμεσα στον Ιανουάριο του 2009 και τον Φεβρουάριο του 2010, δηλαδή πριν αποσταλούν τα αρχεία «ελληνικού ενδιαφέροντος» στον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Ωστόσο, οι Ελβετοί δεν ξεκαθαρίζουν ποια ακριβώς αρχεία βρέθηκαν αλλοιωμένα και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να προκύψει συμπέρασμα σχετικά με την αυθεντικότητα των στοιχείων που στάλθηκαν στην Ελλάδα. Εκτός και αν η ελβετική Εισαγγελία ή η ίδια η τράπεζα δεχθούν να παράσχουν τα πρωτότυπα κατόπιν αιτήματος των ελληνικών Αρχών που ερευνούν την υπόθεση, αναφέρουν νομικοί κύκλοι. Ωστόσο, η συμβουλή της HSBC προς τους πελάτες της ήταν να μην αποδέχονται καν την ύπαρξη λογαριασμού τους στη συγκεκριμένη τράπεζα - γεγονός που ουσιαστικά εξαφανίζει κάθε πιθανότητα τέτοιας συνεργασίας...
«Η ανάλυση του υλικού από την Ομοσπονδιακή Αστυνομία έδειξε πως τα δεδομένα είχαν αλλοιωθεί καθώς υπήρχαν διαφορές ανάμεσα στο περιεχόμενο των διαφόρων αρχείων που είχαν μεταβιβάσει οι γαλλικές Αρχές, ενώ θα έπρεπε να ήταν ταυτόσημα σε όλα τα σημεία», επισημαίνεται στην επίσημη δήλωση που απέστειλε στα «ΝΕΑ» η εκπρόσωπος της ελβετικής Ομοσπονδιακής Εισαγγελίας Ζανέτ Μπαλμέρ.
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΦΑΛΣΙΑΝΙ
Στα τέλη Δεκεμβρίου 2008 η Ελβετία εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον Ερβέ Φαλσιανί, τον προγραμματιστή που είχε προσληφθεί από την HSBC Γενεύης για την αναβάθμιση των βάσεων δεδομένων της τράπεζας. Εκτός αυτού όμως οι Ελβετοί ζήτησαν από τις γαλλικές Αρχές ειδικά να αναζητήσουν τον Φαλσιανί, να κατασχέσουν τους υπολογιστές του και να στείλουν πίσω τα κλεμμένα αρχεία. Στις 20 Ιανουαρίου 2009 ο βοηθός εισαγγελέας στη Νίκαια διέταξε έρευνα στο πατρικό σπίτι του «φυγάδα» πρώην υπαλλήλου της HSBC, όπου και βρέθηκε φορητός υπολογιστής με δεκάδες χιλιάδες καταχωρίσεις για τραπεζικούς λογαριασμούς καταθετών από όλο τον κόσμο. Κάποιοι έκαναν λόγο για τα στοιχεία 80.000 καταθετών, άλλοι για 130.000. Μόλις οι ελβετοί διπλωμάτες στη Γαλλία πληροφορήθηκαν για τα ευρήματα της έρευνας άρχισαν επίμονα να ζητούν να αποσταλούν στη Βέρνη τα κλεμμένα αρχεία. Το ίδιο έγινε και μέσω της επίσημης οδού.
«Η ελβετική Εισαγγελία (Ministe-re Public de la Confederation, MPC) είχε ζητήσει από τις γαλλικές Αρχές, στο πλαίσιο του αιτήματος διαδικαστικής συνδρομής της, ένα αντίγραφο των ηλεκτρονικών δεδομένων που κατασχέθηκαν στη Γαλλία», αναφέρεται στην επίσημη δήλωση των ελβετικών Αρχών.
Από την πλευρά τους οι γαλλικές Αρχές θεώρησαν ότι από τη στιγμή που υπήρχαν και στοιχεία για γάλλους καταθέτες στα αρχεία του Φαλσιανί, η υπόθεση αποκτούσε διαστάσεις ζητήματος εθνικού συμφέροντος. Και έτσι από τα χέρια του εισαγγελέα στη Νίκαια τα τραπεζικά δεδομένα της HSBC δεν κατέληξαν στην Ελβετία, αλλά στο γαλλικό Ινστιτούτο Εγκληματικών Ερευνών της Εθνικής Χωροφυλακής (IRCGN) και στην Εθνική Διεύθυνση Φορολογικών Ερευνών (DNEF) για περαιτέρω επεξεργασία.
ΓΑΛΛΟΕΛΒΕΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Οσο καθυστερούσαν να τα στείλουν στη Βέρνη, τόσο αυξάνονταν οι πιέσεις από την πλευρά των ελβετών διπλωματών - τόσο, που λίγο έλειψε να υπάρξει διπλωματικό επεισόδιο, με τον Σαρκοζί να απειλεί ότι θα εισηγηθεί στον ΟΟΣΑ την ένταξη της Ελβετίας στη μαύρη λίστα των φορολογικών παραδείσων. Η κρίση εκτονώθηκε όταν το σύνολο των αρχείων στάλθηκε στην Ομοσπονδιακή Εισαγγελία της Ελβετίας τον Φεβρουάριο του 2010, έναν χρόνο και έναν μήνα μετά την κατάσχεσή τους. Λίγο αργότερα οι γαλλικές Αρχές άρχισαν να στέλνουν στις χώρες με τις οποίες είχαν συμφωνία ανταλλαγής φορολογικών δεδομένων τα στοιχεία που τις αφορούσαν. Για παράδειγμα, η Ισπανία τα έλαβε τον Μάιο του 2010, η Ελλάδα των Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται ο κ. Παπακωνσταντίνου.
«Υστερα από πολλές υπομνήσεις, η MPC πήρε τελικά στα χέρια της έπειτα από έναν και πλέον χρόνο, αντίθετα με τη συνήθη πρακτική όσον αφορά τις ποινικές έρευνες στον τομέα της ηλεκτρονικής επεξεργασίας δεδομένων, ένα απλό αντίγραφο των κατασχεμένων σκληρών δίσκων, χωρίς ψηφιακό αποτύπωμα που να επιτρέπει την πιστοποίηση της ακεραιότητας των δεδομένων...
Οι διαπιστώσεις αυτές δεν επηρεάζουν την αξιολόγηση των αξιόποινων πράξεων που ερευνώνται στο πλαίσιο της ελβετικής ποινικής διαδικασίας, η οποία ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την ύπαρξη, την προέλευση και τη φύση των δεδομένων και όχι για το περιεχόμενό τους», καταλήγει η επίσημη δήλωση της ελβετικής Ομοσπονδιακής Εισαγγελίας.
Σύμφωνα με την ελβετική Εισαγγελία, οι χειρισμοί που προκάλεσαν τις διαφορές που εντοπίστηκαν πραγματοποιήθηκαν ανάμεσα στον Ιανουάριο του 2009 και τον Φεβρουάριο του 2010, δηλαδή πριν αποσταλούν τα αρχεία «ελληνικού ενδιαφέροντος» στον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Ωστόσο, οι Ελβετοί δεν ξεκαθαρίζουν ποια ακριβώς αρχεία βρέθηκαν αλλοιωμένα και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να προκύψει συμπέρασμα σχετικά με την αυθεντικότητα των στοιχείων που στάλθηκαν στην Ελλάδα. Εκτός και αν η ελβετική Εισαγγελία ή η ίδια η τράπεζα δεχθούν να παράσχουν τα πρωτότυπα κατόπιν αιτήματος των ελληνικών Αρχών που ερευνούν την υπόθεση, αναφέρουν νομικοί κύκλοι. Ωστόσο, η συμβουλή της HSBC προς τους πελάτες της ήταν να μην αποδέχονται καν την ύπαρξη λογαριασμού τους στη συγκεκριμένη τράπεζα - γεγονός που ουσιαστικά εξαφανίζει κάθε πιθανότητα τέτοιας συνεργασίας...
«Η ανάλυση του υλικού από την Ομοσπονδιακή Αστυνομία έδειξε πως τα δεδομένα είχαν αλλοιωθεί καθώς υπήρχαν διαφορές ανάμεσα στο περιεχόμενο των διαφόρων αρχείων που είχαν μεταβιβάσει οι γαλλικές Αρχές, ενώ θα έπρεπε να ήταν ταυτόσημα σε όλα τα σημεία», επισημαίνεται στην επίσημη δήλωση που απέστειλε στα «ΝΕΑ» η εκπρόσωπος της ελβετικής Ομοσπονδιακής Εισαγγελίας Ζανέτ Μπαλμέρ.
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΦΑΛΣΙΑΝΙ
Στα τέλη Δεκεμβρίου 2008 η Ελβετία εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον Ερβέ Φαλσιανί, τον προγραμματιστή που είχε προσληφθεί από την HSBC Γενεύης για την αναβάθμιση των βάσεων δεδομένων της τράπεζας. Εκτός αυτού όμως οι Ελβετοί ζήτησαν από τις γαλλικές Αρχές ειδικά να αναζητήσουν τον Φαλσιανί, να κατασχέσουν τους υπολογιστές του και να στείλουν πίσω τα κλεμμένα αρχεία. Στις 20 Ιανουαρίου 2009 ο βοηθός εισαγγελέας στη Νίκαια διέταξε έρευνα στο πατρικό σπίτι του «φυγάδα» πρώην υπαλλήλου της HSBC, όπου και βρέθηκε φορητός υπολογιστής με δεκάδες χιλιάδες καταχωρίσεις για τραπεζικούς λογαριασμούς καταθετών από όλο τον κόσμο. Κάποιοι έκαναν λόγο για τα στοιχεία 80.000 καταθετών, άλλοι για 130.000. Μόλις οι ελβετοί διπλωμάτες στη Γαλλία πληροφορήθηκαν για τα ευρήματα της έρευνας άρχισαν επίμονα να ζητούν να αποσταλούν στη Βέρνη τα κλεμμένα αρχεία. Το ίδιο έγινε και μέσω της επίσημης οδού.
«Η ελβετική Εισαγγελία (Ministe-re Public de la Confederation, MPC) είχε ζητήσει από τις γαλλικές Αρχές, στο πλαίσιο του αιτήματος διαδικαστικής συνδρομής της, ένα αντίγραφο των ηλεκτρονικών δεδομένων που κατασχέθηκαν στη Γαλλία», αναφέρεται στην επίσημη δήλωση των ελβετικών Αρχών.
Από την πλευρά τους οι γαλλικές Αρχές θεώρησαν ότι από τη στιγμή που υπήρχαν και στοιχεία για γάλλους καταθέτες στα αρχεία του Φαλσιανί, η υπόθεση αποκτούσε διαστάσεις ζητήματος εθνικού συμφέροντος. Και έτσι από τα χέρια του εισαγγελέα στη Νίκαια τα τραπεζικά δεδομένα της HSBC δεν κατέληξαν στην Ελβετία, αλλά στο γαλλικό Ινστιτούτο Εγκληματικών Ερευνών της Εθνικής Χωροφυλακής (IRCGN) και στην Εθνική Διεύθυνση Φορολογικών Ερευνών (DNEF) για περαιτέρω επεξεργασία.
ΓΑΛΛΟΕΛΒΕΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Οσο καθυστερούσαν να τα στείλουν στη Βέρνη, τόσο αυξάνονταν οι πιέσεις από την πλευρά των ελβετών διπλωματών - τόσο, που λίγο έλειψε να υπάρξει διπλωματικό επεισόδιο, με τον Σαρκοζί να απειλεί ότι θα εισηγηθεί στον ΟΟΣΑ την ένταξη της Ελβετίας στη μαύρη λίστα των φορολογικών παραδείσων. Η κρίση εκτονώθηκε όταν το σύνολο των αρχείων στάλθηκε στην Ομοσπονδιακή Εισαγγελία της Ελβετίας τον Φεβρουάριο του 2010, έναν χρόνο και έναν μήνα μετά την κατάσχεσή τους. Λίγο αργότερα οι γαλλικές Αρχές άρχισαν να στέλνουν στις χώρες με τις οποίες είχαν συμφωνία ανταλλαγής φορολογικών δεδομένων τα στοιχεία που τις αφορούσαν. Για παράδειγμα, η Ισπανία τα έλαβε τον Μάιο του 2010, η Ελλάδα των Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται ο κ. Παπακωνσταντίνου.
«Υστερα από πολλές υπομνήσεις, η MPC πήρε τελικά στα χέρια της έπειτα από έναν και πλέον χρόνο, αντίθετα με τη συνήθη πρακτική όσον αφορά τις ποινικές έρευνες στον τομέα της ηλεκτρονικής επεξεργασίας δεδομένων, ένα απλό αντίγραφο των κατασχεμένων σκληρών δίσκων, χωρίς ψηφιακό αποτύπωμα που να επιτρέπει την πιστοποίηση της ακεραιότητας των δεδομένων...
Οι διαπιστώσεις αυτές δεν επηρεάζουν την αξιολόγηση των αξιόποινων πράξεων που ερευνώνται στο πλαίσιο της ελβετικής ποινικής διαδικασίας, η οποία ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την ύπαρξη, την προέλευση και τη φύση των δεδομένων και όχι για το περιεχόμενό τους», καταλήγει η επίσημη δήλωση της ελβετικής Ομοσπονδιακής Εισαγγελίας.