Για το τερατούργημα του Γ. Κυρίτση στην Αυγή
Μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψης της αντιπροσωπείας του κόμματος στις ΗΠΑ, η ανάγκη στρέβλωσης της πραγματικότητας από τους επαγγελματίες δικολάβους του κόμματος του καταχρηστικά αυτοαποκαλούμενου "Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς" δείχνει τάσεις μετεξέλιξης σε καμπάνια αντιδραστικού σκοταδισμού. Δεν είναι εύκολο αυτή τη στιγμή να γνωρίζουμε κατά πόσο οι εργαζόμενοι, έχοντας υποστεί συστηματική πλύση εγκεφάλου από οργανωμένα κέντρα παραπληροφόρησης και συσκότισης, συνειδητοποιούν πόσο τερατώδη είναι αυτά που διατυπώνονται από το κόμμα αυτό ως "αριστερή" θέση. Και δεν θα πρέπει να μας απασχολεί αν ο λόγος που λέγονται είναι κοντόφθαλμα πολιτικάντικος, αν δηλαδή έχουν ως στόχο απλώς να δικαιολογήσουν και να νομιμοποιήσουν την ραγδαία στροφή του κόμματος προς την καθεστωτική δεξιά, πιθανώς σε άγρα στήριξης από την εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί ο λόγος αυτός είναι πια απροκάλυπτα επικίνδυνος για τα λαϊκά στρώματα.
Θα πρέπει κατά συνέπεια να διευκρινίσουμε, σε σχέση με το απόσπασμα που δημοσιεύτηκε εδώ από την Αυγή, τα ακόλουθα:
α) Δεν υφίσταται κανένα "καπιταλιστικό μπλοκ" Γερμανίας-ΗΠΑ ώστε να μπορεί ποτέ να θεωρηθεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να "διευρύνει" τις "ρωγμές" του. Η Γερμανία και η ΗΠΑ είναι δύο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, δύο από τις ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες στον κόσμο, αλλά δεν αποτελούν κανένα τέτοιου είδους μπλοκ.
i) Αν το αποτελούσαν, τότε οι ΗΠΑ δεν θα έτειναν "ευήκοα" ώτα στις θέσεις ΣΥΡΙΖΑ όπως καυχιέται διαρκώς το κόμμα του κυρίου Κυρίτση
ii) Η βασική συμμαχία της αστικής τάξης Γερμανίας ενσωματώνεται όχι στη σχέση με τις ΗΠΑ αλλά στη σχέση με τον ιμπεριαλιστικό σχηματισμό των αστικών τάξεων της ΕΕ, που είναι ανταγωνιστικός εξ αρχής απέναντι σε αυτόν των ΗΠΑ στο οικονομικό επίπεδο, όσο και αν είναι συνάμα, ως τώρα τουλάχιστο, σύμμαχός του στο πολιτικο-στρατιωτικό επίπεδο (απέναντι σε πιο αδύναμες χώρες της περιφέρειας και απέναντι σε μη δυτικές καπιταλιστικές οικονομίες και δυνάμεις)
iii) Η λογική ανακήρυξης των δύο αυτών χωρών σε "μπλοκ" είναι κατά συνέπεια εντελώς αυθαίρετη: τίποτε δεν τις καθιστά περισσότερο ή λιγότερο "καπιταλιστικό μπλοκ" από ό,τι, πχ, την Ολλανδία και την Ινδία, ή την Ισπανία και την Αργεντινή, ή την Ελλάδα και την Τουρκία, ή το Ισραήλ και την Γαλλία.
β) Ο σοσιαλισμός δεν έχει καμία απολύτως σχέση με "ρήγματα" σε ανύπαρκτα "καπιταλιστικά μπλοκ" σε ένα κόσμο που είναι σχεδόν αποκλειστικά καπιταλιστικός. Για να έχει το παραμικρό νόημα, έστω σχηματικά ή αφηρημένα, η ίδια η έκφραση "καπιταλιστικό μπλοκ" θα έπρεπε να υπάρχει "σοσιαλιστικό μπλοκ" ως ελάχιστη προϋπόθεση, και θα έπρεπε συνάμα να εξελίσσεται στην χώρα μας ενεργή πάλη για την προσχώρηση σε αυτό το μπλοκ. Τέτοιο μπλοκ δεν υφίσταται, ενώ στον βαθμό που υπάρχουν κάποιες ελάχιστες χώρες που χαρακτηρίζονται ως σοσιαλιστικές, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να έχει καμία σχέση η Ελλάδα μαζί τους. Ο αρχηγός του δήλωσε στις ΗΠΑ, στο Ινστιτούτο Brookings, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί η Ελλάδα να γίνει μια νέα "Βόρεια Κορέα". Το είπε σε μια χώρα που εποφθαλμιά εδώ και καιρό την ανατροπή του καθεστώτος της Βόρειας Κορέας. Κατά συνέπεια, η στοιχειώδης κοινή λογική δείχνει ότι δεν έχει καμμία απολύτως βάση το σχήμα "καπιταλιστικού μπλοκ" και "ρηγμάτων" με το οποίο ο κύριος Κυρίτσης προσπαθεί να συγκαλύψει τι πραγματικά πήγε να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις ΗΠΑ.
γ) Περαιτέρω, ο "αντικαπιταλισμός" στον οποίο αναφέρεται με απύθμενο θράσος ο κύριος Κυρίτσης δεν έχει την παραμικρή σχέση με την προσπάθεια εκμετάλλευσης των όποιων υποτιθέμενων διαφορών μεταξύ των αστικών τάξεων καπιταλιστικών κρατών από ένα δεδηλωμένα αστικό κόμμα σε ένα άλλο καπιταλιστικό κράτος όπως είναι εγνωσμένα η Ελλάδα. Ούτε μπορεί ο "αντικαπιταλισμός" να έχει σχέση με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της "Ελλάδας", όπως γράφει. Αυτό το οποίο περιγράφει ως στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ ο κύριος Κυρίτσης δεν είναι τίποτε άλλο από σοσιαλσωβινισμός: η καλλιέργεια της ιδέας ότι ο σοσιαλισμός αφορά την εκμετάλλευση, για λογαριασμό ενός ταξικά αδιαίρετου έθνους, των όποιων διαφορών ή εντάσεων ανάμεσα σε άλλα, εξίσου ταξικά αδιαίρετα έθνη.
Η φυσική κατάληξη αυτής της αντίληψης σε μια εποχή οξείας καπιταλιστικής κρίσης και, συνεπώς, ανταγωνισμού ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά έθνη, είναι μονάχα μία: ο φασισμός.
Μην δίνετε έδαφος στην καλλιέργεια του σοσιαλσωβινισμού που στρώνει το έδαφος στον φασισμό. Τα λόγια του κυρίου Κυρίτση στην Αυγή --ο λόγος που εκπορεύεται πλέον πολιτικά από τον ΣΥΡΙΖΑ-- δεν είναι πια κωμικά. Είναι τρομακτικά. Αντισταθείτε στον εκφασισμό της αριστεράς στον οποίο πρωτοστατεί αυτή τη στιγμή το επικίνδυνο και τυχοδιωκτικό σοσιαλσωβινιστικό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
