Η γελοιότητα με τις «λύσεις» Σαμαρά, Βενιζέλου, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ!
Προεκλογικά ο κ. Σαμαράς, σε αλλεπάλληλα Ζάππεια, είχε επιτύχει μηδενισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος χωρίς επιπρόσθετους φόρους ή περικοπές μισθών και συντάξεων, ενώ είχε εξαγγείλει δέσμη ισοδύναμων μέτρων 18 δισ., που θα αντιστάθμιζαν τις περικοπές που ζητούσε η Τρόικα. Ομοίως οι προτάσεις μπορεί να ήσαν πολύ μελετημένες ή καθόλου αλλά ποιος από μας, μη οικονομολόγος, έχει τη δυνατότητα να το κρίνει; (Πάντως, τους μήνες που είναι Πρωθυπουργός δεν είδαμε και πολλά πράγματα από εκείνα τα όμορφα Ζάππεια). Η περιγραφή δεν έχει τέλος. Ο ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει, κάθε λίγο, τους μισθούς στα επίπεδα του 2009 και η ΔΗΜΑΡ βρίσκει ισοδύναμα για να αποφύγει κάθε συμφορά. Μπορούμε, οι μη ειδικοί, να ξέρουμε τη σοβαρότητα των προτάσεων που κανείς δεν ελέγχει;
Το πρόβλημα είναι διαχρονικό στη χώρα μας. Για κάθε ένα εκατομμύριο λέξεις (ωραίες, μεγαλόστομες, οραματικές ή απαξιωτικές, περιφρονητικές, υβριστικές) αντιστοιχούν δύο αριθμοί, ο ένας λάθος. Εδώ συζήτηση για τον Προϋπολογισμό στη Βουλή γίνεται και στο κατεξοχήν νομοθέτημα-λογαριασμό, οι περισσότεροι βουλευτές δεν λένε ένα νούμερο στις αγορεύσεις τους. Και αυτοί που λένε, δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος να ελεγχθούν, ενώ οπωσδήποτε θα τους αμφισβητήσουν οι αντίπαλοι, επίσης ανεξέλεγκτα. Και ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι ποτέ δεν έχουμε αντικειμενική βάση δεδομένων, το κοινά αποδεκτό πραγματολογικό υλικό, και από εκεί και μετά να ξεκινά η πολιτική.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες λειτουργεί το Congressional Budget Office (ας πούμε Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου). Είναι ανεξάρτητη Αρχή της νομοθετικής (και όχι εκτελεστικής) εξουσίας και δίνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα αναφορές στο Κογκρέσο για δημοσιονομικά ζητήματα, ενώ κάθε βουλευτής που προτείνει νομοσχέδιο με δημοσιονομικές προεκτάσεις έχει δικαίωμα να ζητήσει από το CBO να το “σκοράρει”, δηλαδή με βάση κάποιες παραμέτρους να δώσει πρόβλεψη κόστους σε βάθος 10, 20, 50 ετών, με τρία διαφορετικά σενάρια. Για παράδειγμα, όταν προ ετών έγινε η μεγάλη μάχη του Ομπάμα για το Σύστημα Υγείας, ουδείς Ρεμπουπλικάνος αμφισβήτησε τους αριθμους του Προέδρου - για το αν έπρεπε να δοθούν τα χρήματα ή όχι έγινε η σφοδρή αντιπαράθεση. Η στελέχωσή του CBO γίνεται από Οικονομολόγους με phd και ασφαλώς όχι με κομματικά κριτήρια. Λαμβανομένης υπόψη της διαφοράς των πολιτικών συστημάτων, θα μπορούσε και εδώ να καθιερωθεί μία προσαρμοσμένη Ανεξάρτητη Αρχή, με ενισχυμένη πλειοψηφία της Βουλής και προκαθορισμένη θητεία. ΄Ετσι, κάθε Ζάππειο θα συνοδεύεται από την τεκμηρίωση του οργάνου και η συζήτηση θα γίνεται μόνο για τις πολιτικές επιλογές.
Είναι αυτονόητο ότι η κακοδαιμονία δεν αφορά μόνο τα αμιγώς οικονομικά. Για κάθε δημόσια συζήτηση στη χώρα μας, που προϋποθέτει επιστημονική τεκμηρίωση, ο διάλογος των επιστημόνων δεν προηγείται, όπως θα ήταν φυσικό, αλλά γίνεται ταυτοχρόνως με τον πολιτικό με εύλογο αποτέλεσμα να διεξάγεται σε συνθήκες σύγχυσης των πολιτών. Αν εξαιρέσεις τους σεισμολόγους, που οι διαμάχες τους είναι συνεπείς και υπερκομματικές, οι λοιποί επιστήμονες συχνά δείχνουν να διαλέγουν πολιτικό χώρο και αυτό είναι λάθος. Η πολιτική πρέπει να αρχίζει μετά τη συμφωνία της περιγραφής. Για παράδειγμα, πόσοι από σας, εφόσον δεν είστε φανατικοί αναπτυξιολάγνοι με κάθε τίμημα ή, αντιθέτως, εχθροί οποιασδήποτε παρέμβασης στη φύση έναντι οποιουδήποτε οφέλους, είστε σε θέση να εκφέρετε βάσιμη άποψη για τα ορυχεία Χρυσού στη Χαλκιδική; Γνωρίζετε με σιγουριά, όπως θα δικαιούσασταν να πληροφορηθείτε από μιά ώριμη Πολιτεία, το πραγματικό περιβαλλοντικό κόστος, την οικονομική ανταπόδοση και το όφελος του επιχειρηματία;΄Οχι. Πολιτικοεπιστημονική αντιπαράθεση φίρδην μίγδην παρακολουθείτε.
ΠΗΓΗ:protagon.gr
