Αγωνιστική ενότητα εργαζομένων: Εκλογές για ανάδειξη εκπτοσώπον στα ΔΣ ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΗΕ
24 – 25 ΑΠΡΙΛΗ 2013
Οι εκλογές αυτές γίνονται την κρισιμότερη στιγμή για το μέλλον του ομίλου, των εταιρειών του και της χώρας ολόκληρης. Τώρα δεν περισσεύει κανείς… αλλά και δεν χωράνε όλοι!!
Οι εκλογές για την ανάδειξη εκπροσώπων των εργαζομένων γίνονται σε συνθήκες οικονομικής κατοχής της χώρας, σε συνθήκες έντονου κυβερνητικού αυταρχισμού από μια τρόικα δοσιλόγων ευρύτατου πολιτικού φάσματος. Οι παραδοσιακοί λεονταρισμοί τους απέναντι στην τρόικα των δανειστών, οι «κόκκινες γραμμές» γίνονται καπνός την επόμενη μέρα. Ο λαός, μαζί κι οι εργαζόμενοι του Ομίλου, θα πληρώσουμε και το νέο λογαριασμό του χρέους, ελπίζοντας ότι θα είναι αυτή η τελευταία φορά. Τα ΜΜΕξαπάτησης μας βεβαιώνουν ότι έρχονται καλύτερες μέρες «από του χρόνου» …που θ’ αρχίσει η ανάκαμψη. Τρίτη χρονιά που ακούμε το ίδιο παραμύθι, ξαναζεσταμένο πιάτο ψεύτικων ελπίδων, βαδίζοντας απ’ το κακό στο χειρότερο. Όλο και περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε ότι, όπως δεν υπάρχει «ολίγον έγκυος», δεν μπορεί να υπάρχει και ολίγον από εθνική κυριαρχία!
Το πετσόκομμα σε μισθούς και συντάξεις, οι απολύσεις και τα «λουκέτα», οι «ελεύθερες» αγορές, η απαξίωση των ιδιωτικών περιουσιών και η προοπτική κατασχέσεων, η κλοπή των καταθέσεων, όλα αυτά δεν είναι παρά εκδήλωση της νέας κατοχής που επέβαλαν η τρόικα και το Eurogroup στο λαό και τη χώρα. Τέτοιες είναι και οι Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες, που συμβαδίζουν με την κατάργηση του ενιαίου της επικράτειας, ή η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη σε όφελος των Ευρωπαίων εταίρων μας, που ανοίγει και την όρεξη των γειτόνων κι ας παρουσιάζονται από τους δοσίλογους ως η νέα λοκομοτίβα της «ανάπτυξης».
Για ποια ανάπτυξη μπορεί να γίνεται λόγος όταν, η σωτηρία του ευρώ και της ΟΝΕ μπαίνει ψηλότερα από τις ανάγκες του λαού και της πατρίδας; Όταν δεν έχουμε νόμισμα να χρηματοδοτήσουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση, την υγεία και την παιδεία; Να πληρώσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις; Πώς να διαφυλάξουμε τις αποταμιεύσεις και το βιος του λαού μας, ‘όταν αποδεχόμαστε τις αποφάσεις της ΕΕ; Πώς να κινηθεί η αγορά όταν, μέσω ιδιωτικοποιήσεων ο δημόσιος πλούτος και μέσω φοροεπιδρομών οι ιδιωτικές περιουσίες μας εκχωρούνται στους τοκογλύφους δανειστές, τις εγχώριες και ξένες τράπεζες, τους πολιτικούς και τα “λαμόγια” που τους υπηρετούν;
Κανένα εργατικό αίτημα, ούτε η πιο μικρή διεκδίκηση δεν μπορεί να ικανοποιηθεί, αν δεν ανατραπεί εδώ και τώρα ολόκληρο το οικοδόμημα των συμφωνιών, δεσμεύσεων, παρεμβάσεων και μέτρων που πάρθηκαν ήδη από την εποχή της αντισυνταγματικής δανειακής σύμβασης, του πρώτου μνημόνιου. Δεν χωράνε επαναδιαπραγματεύσεις και «κουρέματα»! Μόνο με μονομερή διαγραφή του χρέους μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για ευημερία και αξιοπρέπεια!
Όλοι εμείς, εργαζόμενοι που εκθέτουμε τον εαυτό μας στο ψηφοδέλτιο αυτό διεκδικώντας την ψήφο σου, προερχόμαστε από όλο το ιδεολογικό φάσμα, έχουμε διαφορετικές πολιτικές προτιμήσεις, εντάξεις και συνδικαλιστικές διαδρομές. Άλλοι είμαστε υπέρ της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ και άλλοι τείνουμε υπέρ της παραμονής. Μας ενώνει ο κοινός αγώνας για απελευθέρωση της Πατρίδας από τα δεσμά του τοκογλυφικού χρέους που μας επέβαλαν οι «ελεύθερες» αγορές και το πολιτικό τους προσωπικό. Μας ενώνει ο κοινός πόθος να απαλλαγούμε από την χούντα των τραπεζών και τους δωσίλογους που την υπηρετούν. Μας ενώνει η πάλη για να σταματήσουμε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ, για να προστατεύσουμε τα εισοδήματα και τις περιουσίες μας, να διασφαλίσουμε τον Δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης, να εξασφαλίσουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και συντάξεις. Για να έχουν μόρφωση, δουλειά και προοπτική τα παιδιά μας. Για να επιστρέψει η ελπίδα και να οικοδομήσουμε τη Δημοκρατία στον τόπο που τη γέννησε. Να γίνει ο λαός μας νοικοκύρης στον τόπο μας χωρίς «κηδεμόνες».
Η κρίση που ισοπεδώνει τη χώρα και καταστρέφει τις ζωές μας, που αφήνει τους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, δουλειές και μέλλον, που στέλνει τα παιδιά μας μετανάστες, ήταν αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης» των αγορών, όχι μόνο των χρηματοπιστωτικών. Ας δούμε την εμπειρία μας: Τα έσοδα του δημοσίου από τις αποκρατικοποιήσεις της περιόδου 1998-2009 ήταν μόλις 22,6 δις€! Την ίδια περίοδο, μόνο η ΔΕΗ, με χρήματα του ελληνικού λαού, επιδότησε τους «ανταγωνιστές» της με 10,4 δις €!! Τα είκοσι χρόνια ιδιωτικοποιήσεων αύξησαν τα ελλείμματα και το χρέος.
Δέκα χρόνια ευρώ πολλαπλασίασαν το δημόσιο χρέος δυόμισι φορές πάνω, μετατρέποντάς το από 30% σε 100% συναλλαγματικό και τελικά «μη βιώσιμο»! Ούτε τα μνημόνια, ούτε το «κούρεμα» βελτίωσαν την κατάσταση! Αντίθετα, μας ρίχνουν πιο βαθιά στην ανασφάλεια, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην απελπισία, στις αυτοκτονίες. Η ίδια μας η χώρα υποθηκεύεται και αμφισβητείται η εθνική της ανεξαρτησία. Είναι φανερό ότι η πολιτική που εφαρμόζεται δεν είναι απλά λαθεμένη, είναι εγκληματική, προδοτική! Όσοι την υπηρετούν πρέπει να λογοδοτήσουν.
ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΤΟΤΕ ΠΟΤΕ; ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ, ΤΟΤΕ ΠΟΙΟΙ;
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!
Η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας δεν λέει να «απελευθερωθεί»!!!
Παρά την ιδιωτικοποίηση του 49% των μετοχών, την διάσπαση σε 3 τουλάχιστον ανταγωνιστικές μεταξύ τους ΑΕ…(ΔΕΗ-ΑΔΜΗΕ-ΔΕΔΔΗΕ) παρά την συνεχή οικονομική αιμορραγία από την πρώην ΠΕΣΙΝΕ του Μυτιληναίου και τα ΕΛ.ΠΕ του Λάτση, από τις επιδοτήσεις των ΑΠΕ και την αμέριστη κυβερνητική υποστήριξη στους αναξιοπαθούντες «ανταγωνιστές» της ΔΕΗ… παρά το ότι από τις αρχές του 1990 η ΔΕΗ υφίσταται συνεχείς «εκσυγχρονισμούς» χρηματοδοτώντας αφειδώς δεκάδες ξένες και ντόπιες εταιρείες συμβούλων… παρά το ότι, όλα τα παραπάνω εκτινάσσουν τα κόστη, επιβαρύνοντας ιδιαίτερα τα οικιακά και αγροτικά τιμολόγια… παρά τις συνεχείς μειώσεις των μισθών και την κατάργηση των δικαιωμάτων μας… παρά τη θυσία του Ασφαλιστικού μας, την εργολαβοποίηση και την καθιέρωση της «μαύρης» εργασίας! Οι τόσοι ιδιώτες «επενδυτές», ή …«ανταγωνιστές» της ΔΕΗ αποδείχθηκαν είτε νόμιμα κρατικοδίαιτα τρωκτικά επιδοτήσεων και προνομιακής μεταχείρισης, είτε κοινοί απατεώνες, όπως η HELLAS -πρώην AEGEAN- POWER και η ENERGA, που εισέπρατταν με την άδεια της κυβέρνησης και της ΡΑΕ από τους πελάτες τους χρήματα για την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας, για ΦΠΑ, Δημοτικά τέλη και φόρους, τέλη ΑΠΕ, ΤΑΠ, χαράτσια κλπ, χωρίς να αποδώσουν τίποτα άλλο από φέσια 300 εκ.€ στο Δημόσιο, στη ΔΕΗ, ή στο ΔΕΣΜΗΕ!!! Όσο οι μισθοί που χάσαμε σε ένα χρόνο…
Οι δωσίλογοι που κυβερνούν, υπόσχονται στα αφεντικά τους να απελευθερώσουν τις αγορές ξεπουλώντας τον Όμιλο ΔΕΗ με το κομμάτι και αυτήν ακόμα τη Χώρα! Μια ματιά στην… Ιερισσό, στο καθεστώς κατοχής (μπλόκα, νυχτερινές συλλήψεις, εξαφανίσεις) δείχνει ως πού είναι διατεθειμένοι να φτάσουν, εάν τους αφήσουμε.
Γι αυτό πρέπει να αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και την απελευθέρωση της αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας. Δεν υπάρχει περισσότερο απελευθερωμένη αγορά διεθνώς από την αγορά των πετρελαιοειδών. Είναι ταυτόχρονα και η πλέον μονοπωλημένη, αφού ελέγχεται από 3-4 εταιρείες. Στις χώρες που από τα σπλάχνα τους βγαίνει ο μαύρος χρυσός η διεθνής κοινότητα των τοκογλύφων επιφυλάσσει χούντες, πολέμους και δυστυχία για τους λαούς. Το όχι στην «απελευθέρωση» των αγορών, είναι όχι στην απελευθέρωση της κερδοσκοπίας, στην απελευθέρωση της εξαθλίωσης. Το ρεύμα, όπως και το νερό, η υγεία και η παιδεία είναι κοινωνικά αγαθά, σηματοδοτούν ό,τι λέγεται ποιότητα ζωής–πολιτισμός. Όλο και περισσότεροι από εμάς υποχρεώνονται σε περικοπές στην ποιότητα των κοινωνικών αγαθών που απολαμβάνουν, ανάλογη με τις περικοπές των εισοδημάτων. Όλο και περισσότεροι χάνουν κάθε πρόσβαση σε αυτά.
Οι Εθνικοποιήσεις στους τομείς αυτούς είναι όρος για να πάψουν να είναι εμπορεύματα, αντικείμενα κερδοσκοπίας: η υγεία, η παιδεία, το νερό και το ρεύμα. Είναι όρος για να πάψουν 1000 έως 1500 οικογένειες να χάνουν κάθε μέρα μαζί με την πρόσβαση στο ρεύμα την πρόσβαση στα αγαθά του 21ου αιώνα, επειδή δεν έχουν να πληρώσουν. Είναι ζήτημα στοιχειώδους Ανθρώπινου, Δημοκρατικού Δικαιώματος, που το καταπατά καθημερινά η τρόικα των διεθνών τοκογλύφων και η τρόικα των δωσίλογων που μας κυβερνά.
Σε αυτές τις συνθήκες, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι μας θα βρεθούν στη δύσκολη θέση να αντιπαλέψουν αποφάσεις, που θα φαντάζουν μονόδρομος για τη σωτηρία της εταιρείας «τους», ή του Ομίλου! Τέτοιες αποφάσεις, θα έχουν έντονο διλημματικό χαρακτήρα: Απ’ τη μια μεριά θα μπαίνουν οι αυξήσεις στα τιμολόγια, η αποδοχή και η συνέργεια στις ιδιωτικοποιήσεις, το κουτσούρεμα μισθών, οι απολύσεις. Από την άλλη θα προβάλλονται η «ανταγωνιστικότητα», η επιβίωση της Εταιρείας ή και ολόκληρου του Ομίλου.
Τα τελευταία χρόνια, σε ευνοϊκότερες συνθήκες, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στα όργανα διοίκησης, ηγετικά στελέχη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, ήταν εκπρόσωποι της εργοδοσίας (κυβέρνησης και διοίκησης) μάλλον, παρά το αντίθετο. Κραυγαλέες περιπτώσεις η στάση τους απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις, τη διάσπαση, τα μνημόνια, το Ασφαλιστικό, τους εργαζόμενους!!! Σαν να μην τρέχει τίποτα, σαν να μην έχει κανένας ευθύνη για τις μέχρι σήμερα θέσεις, την πρακτική, την πορεία απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος, κάποιοι ψάχνουν για κολυμβήθρα του Σιλωάμ! Μόνο που αυτό σε τίποτα δεν θα βοηθήσει τους εργαζόμενους, την ΔΕΗ και τη χώρα: H «αντιμνημονιακή πάλη» της ηγεσίας της ΓΕΝΟΠ εξαντλήθηκε σε μια δικαστική αγωγή και κάποιες καταγγελτικές κορώνες… κατά τα λοιπά αποδεχόμενοι την «απελευθέρωση», μας οδήγησαν, από «νίκη» σε «νίκη», από «εγγύηση» σε εγγύηση» από «εξαίρεση» σε «εξαίρεση» μπροστά στην καταστροφή. Μέχρι Έκτακτο Συνέδριο της ΓΕΝΟΠ έστησαν με δανεικά από τη Διοίκηση, για να υπερψηφίσουν το κομμάτιασμα της ΔΕΗ σε ανταγωνιστικές θυγατρικές -πριν ακόμα τους ζητηθεί από την Κυβέρνηση- εκβιάζοντας τους συνέδρους πως αν δεν ψηφίσουν τη διάσπαση της ΔΕΗ, θα πουληθούν Μονάδες και «θα γίνουμε ENEL»!
Σήμερα, Τρόικα και κυβέρνηση ετοιμάζονται να πουλήσουν Μονάδες -αλά Ιταλικά (ENEL)- εκχωρώντας και τους πελάτες μαζί!!! Πολύφερνη νύφη η ΑΔΜΗΕ ΑΕ… Σεΐχηδες, κινέζοι, ιταλοί και γερμανοί σφάζουν «στην ποδιά της». Το μέλλον του ΔΕΔΔΗΕ, με 8000 εργαζόμενους και χωρίς περιουσιακά στοιχεία μένει να φανεί. Διακινδυνεύουμε την πρόβλεψη ότι οι σημερινοί εργολάβοι του, θα είναι οι αυριανοί ιδιοκτήτες των διασπασμένων περιοχών του…
Ο κίνδυνος να γίνουμε Βουλγαρία, όχι μόνο μισθολογικά αλλά και στο επίπεδο της αδυναμίας πληρωμής λογαριασμών από μεγάλο μέρος των καταναλωτών, είναι περισσότερο ορατός από ποτέ! Για πολλούς συμπολίτες μας είναι ήδη γεγονός… Ποια στάση θα κρατήσουν οι εκπρόσωποί μας;
Γι’ αυτό έχει σημασία ποιοι μας εκπροσωπούν! Πόσο ανεξάρτητοι είναι, σε ποιόν λογοδοτούν!
Με παρατάξεις και στελέχη δέσμια καταστροφικών πολιτικών και υπόλογα για κακουργηματικές πράξεις πώς θα δώσουμε τις μάχες της επόμενης περιόδου στην πιο κρίσιμη περίοδο για τον Όμιλο και τη χώρα;
Ήδη πέρασαν την πόρτα του Ειδικού Ανακριτή ο Πρόεδρος της ΔΕΗ και ο προκάτοχός του και ετοιμάζεται ο Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ, για τη γνωστή υπόθεση του πορίσματος Ρακιντζή, που έχει ξεκινήσει από το 2011. Ακόμα το συνδικαλιστικό κίνημα δεν έχει προβεί σε καμιά ενέργεια αυτοκάθαρσης. Αν μάλιστα αληθεύει ότι μετά την καταδίκη στο Εφετείο (Οκτώβριος 2012) για τα εικονικά τιμολόγια της περιόδου 2001-2002 επί Διοίκησης Πιλαλίδη-Λόφτσαλη ήρθε αυτήν την εβδομάδα και πρόστιμο 280.000 ευρώ στην Ομοσπονδία με κατακυρωτική Πράξη… Τι αντάλλαγμα θα ζητήσουν κυβέρνηση-διοίκηση για την όποια «γαλαντομία»; Πώληση της «μικρής ΔΕΗ»; Του ΑΔΜΗΕ; Του ΔΕΔΔΗΕ; Νέο ρήμαγμα των μισθών μέσα από «εξορθολογισμό των επιδομάτων»; Απολύσεις; Ή όλα αυτά κι άλλα τόσα;;
Κυβέρνηση και διοίκηση κάνουν τα πάντα για να μη συζητηθεί σε αυτές τις εκλογές διεξοδικά η πορεία του Ομίλου και η δέσμευση των υποψηφίων για τη στάση τους την επόμενη περίοδο.
Οι εργαζόμενοι έχουμε να αποφασίσουμε ακόμα αν με την ψήφο μας θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί ο εκφυλισμός του θεσμού της εργατικής συμμετοχής με εκπροσώπους που δεν λογοδοτούν, ακόμα και όταν έχουν στηρίξει την μεταφορά του 17% των μετοχών της ΔΕΗ στο ΤΑΙΠΕΔ, ή όταν αδράνησαν στο έγκλημα της κατάργησης των ΠΕΚΑ από το Οργανόγραμμα του ΤΑΥΤΕΚΩ που υποβάθμισε σημαντικά την περίθαλψή μας.
Θα ξεχάσουμε τις ευθύνες των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΑΔ, για τον εκφυλισμό του θεσμού και των συνδικάτων που εξέθρεψε αποκομμένους και καλά αμειβόμενους συνδικαλιστές – που η εκλογή τους μεταξύ των άλλων τους εξασφαλίζει, μετά τη λήξη της θητείας, την ένταξη στο καταληκτικό μισθολογικό κλιμάκιο της Κατηγορίας τους; Θα δώσουμε λευκή επιταγή και σε αυτές τις εκλογές;
Προτάσσουμε την αλληλεγγύη, την κοινή πάλη όλων των συναδέλφων και το συντονισμό της δράσης με όσους αγωνίζονται, χωρίς ιδεολογικά ή πολιτικά προαπαιτούμενα, για την απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά των τοκογλύφων, των αγορών και των ξένων και ντόπιων αρπαχτικών.
Απάντηση στο σημερινό αδιέξοδο δεν μπορεί να έρθει χωρίς ευρύτερο συντονισμό των εργαζομένων όχι μόνο στο Όμιλο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Χρειάζεται ο συντονισμός της δράσης εργαζομένων και συνταξιούχων, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες, με όλους όσοι πλήττονται απ’ τη σημερινή κατάσταση. Εμπόδια σ’ αυτό το συντονισμό στέκουν ο κοινωνικός αυτοματισμός, οι προκαταλήψεις και οι ιδεοληψίες που λειτουργούν διχαστικά.
Εμπόδια στο γενικό ξεσηκωμό, την γενική πολιτική απεργία, τις λειτουργικές καταλήψεις χώρων εργασίας, στέκουν οι παραδοσιακές συνδικαλιστικές ηγεσίες και μορφές αγώνα που φαντάζουν πλέον αναξιόπιστες και αναποτελεσματικές. Η υπέρβαση όλων αυτών δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει από μας. Με τη δημιουργία Επιτροπών Αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, με την οριζόντια οργάνωση των συναδέλφων με βάση τα κοινά συμφέροντα, τους κοινούς στόχους. Την ενεργό συμμετοχή στην οργάνωση και περιφρούρηση των αγώνων. Μόνο με τον τρόπο αυτό μπορεί να εξυγιανθεί το συνδικαλιστικό κίνημα, να ξαναγίνει όπλο ανατροπής στα χέρια του λαού μας.
ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ
ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Οι εκλογές αυτές γίνονται την κρισιμότερη στιγμή για το μέλλον του ομίλου, των εταιρειών του και της χώρας ολόκληρης. Τώρα δεν περισσεύει κανείς… αλλά και δεν χωράνε όλοι!!
Οι εκλογές για την ανάδειξη εκπροσώπων των εργαζομένων γίνονται σε συνθήκες οικονομικής κατοχής της χώρας, σε συνθήκες έντονου κυβερνητικού αυταρχισμού από μια τρόικα δοσιλόγων ευρύτατου πολιτικού φάσματος. Οι παραδοσιακοί λεονταρισμοί τους απέναντι στην τρόικα των δανειστών, οι «κόκκινες γραμμές» γίνονται καπνός την επόμενη μέρα. Ο λαός, μαζί κι οι εργαζόμενοι του Ομίλου, θα πληρώσουμε και το νέο λογαριασμό του χρέους, ελπίζοντας ότι θα είναι αυτή η τελευταία φορά. Τα ΜΜΕξαπάτησης μας βεβαιώνουν ότι έρχονται καλύτερες μέρες «από του χρόνου» …που θ’ αρχίσει η ανάκαμψη. Τρίτη χρονιά που ακούμε το ίδιο παραμύθι, ξαναζεσταμένο πιάτο ψεύτικων ελπίδων, βαδίζοντας απ’ το κακό στο χειρότερο. Όλο και περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε ότι, όπως δεν υπάρχει «ολίγον έγκυος», δεν μπορεί να υπάρχει και ολίγον από εθνική κυριαρχία!
Το πετσόκομμα σε μισθούς και συντάξεις, οι απολύσεις και τα «λουκέτα», οι «ελεύθερες» αγορές, η απαξίωση των ιδιωτικών περιουσιών και η προοπτική κατασχέσεων, η κλοπή των καταθέσεων, όλα αυτά δεν είναι παρά εκδήλωση της νέας κατοχής που επέβαλαν η τρόικα και το Eurogroup στο λαό και τη χώρα. Τέτοιες είναι και οι Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες, που συμβαδίζουν με την κατάργηση του ενιαίου της επικράτειας, ή η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη σε όφελος των Ευρωπαίων εταίρων μας, που ανοίγει και την όρεξη των γειτόνων κι ας παρουσιάζονται από τους δοσίλογους ως η νέα λοκομοτίβα της «ανάπτυξης».
Για ποια ανάπτυξη μπορεί να γίνεται λόγος όταν, η σωτηρία του ευρώ και της ΟΝΕ μπαίνει ψηλότερα από τις ανάγκες του λαού και της πατρίδας; Όταν δεν έχουμε νόμισμα να χρηματοδοτήσουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση, την υγεία και την παιδεία; Να πληρώσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις; Πώς να διαφυλάξουμε τις αποταμιεύσεις και το βιος του λαού μας, ‘όταν αποδεχόμαστε τις αποφάσεις της ΕΕ; Πώς να κινηθεί η αγορά όταν, μέσω ιδιωτικοποιήσεων ο δημόσιος πλούτος και μέσω φοροεπιδρομών οι ιδιωτικές περιουσίες μας εκχωρούνται στους τοκογλύφους δανειστές, τις εγχώριες και ξένες τράπεζες, τους πολιτικούς και τα “λαμόγια” που τους υπηρετούν;
Κανένα εργατικό αίτημα, ούτε η πιο μικρή διεκδίκηση δεν μπορεί να ικανοποιηθεί, αν δεν ανατραπεί εδώ και τώρα ολόκληρο το οικοδόμημα των συμφωνιών, δεσμεύσεων, παρεμβάσεων και μέτρων που πάρθηκαν ήδη από την εποχή της αντισυνταγματικής δανειακής σύμβασης, του πρώτου μνημόνιου. Δεν χωράνε επαναδιαπραγματεύσεις και «κουρέματα»! Μόνο με μονομερή διαγραφή του χρέους μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για ευημερία και αξιοπρέπεια!
Όλοι εμείς, εργαζόμενοι που εκθέτουμε τον εαυτό μας στο ψηφοδέλτιο αυτό διεκδικώντας την ψήφο σου, προερχόμαστε από όλο το ιδεολογικό φάσμα, έχουμε διαφορετικές πολιτικές προτιμήσεις, εντάξεις και συνδικαλιστικές διαδρομές. Άλλοι είμαστε υπέρ της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ και άλλοι τείνουμε υπέρ της παραμονής. Μας ενώνει ο κοινός αγώνας για απελευθέρωση της Πατρίδας από τα δεσμά του τοκογλυφικού χρέους που μας επέβαλαν οι «ελεύθερες» αγορές και το πολιτικό τους προσωπικό. Μας ενώνει ο κοινός πόθος να απαλλαγούμε από την χούντα των τραπεζών και τους δωσίλογους που την υπηρετούν. Μας ενώνει η πάλη για να σταματήσουμε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ, για να προστατεύσουμε τα εισοδήματα και τις περιουσίες μας, να διασφαλίσουμε τον Δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης, να εξασφαλίσουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και συντάξεις. Για να έχουν μόρφωση, δουλειά και προοπτική τα παιδιά μας. Για να επιστρέψει η ελπίδα και να οικοδομήσουμε τη Δημοκρατία στον τόπο που τη γέννησε. Να γίνει ο λαός μας νοικοκύρης στον τόπο μας χωρίς «κηδεμόνες».
Η κρίση που ισοπεδώνει τη χώρα και καταστρέφει τις ζωές μας, που αφήνει τους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, δουλειές και μέλλον, που στέλνει τα παιδιά μας μετανάστες, ήταν αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης» των αγορών, όχι μόνο των χρηματοπιστωτικών. Ας δούμε την εμπειρία μας: Τα έσοδα του δημοσίου από τις αποκρατικοποιήσεις της περιόδου 1998-2009 ήταν μόλις 22,6 δις€! Την ίδια περίοδο, μόνο η ΔΕΗ, με χρήματα του ελληνικού λαού, επιδότησε τους «ανταγωνιστές» της με 10,4 δις €!! Τα είκοσι χρόνια ιδιωτικοποιήσεων αύξησαν τα ελλείμματα και το χρέος.
Δέκα χρόνια ευρώ πολλαπλασίασαν το δημόσιο χρέος δυόμισι φορές πάνω, μετατρέποντάς το από 30% σε 100% συναλλαγματικό και τελικά «μη βιώσιμο»! Ούτε τα μνημόνια, ούτε το «κούρεμα» βελτίωσαν την κατάσταση! Αντίθετα, μας ρίχνουν πιο βαθιά στην ανασφάλεια, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην απελπισία, στις αυτοκτονίες. Η ίδια μας η χώρα υποθηκεύεται και αμφισβητείται η εθνική της ανεξαρτησία. Είναι φανερό ότι η πολιτική που εφαρμόζεται δεν είναι απλά λαθεμένη, είναι εγκληματική, προδοτική! Όσοι την υπηρετούν πρέπει να λογοδοτήσουν.
ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΤΟΤΕ ΠΟΤΕ; ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ, ΤΟΤΕ ΠΟΙΟΙ;
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!
Η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας δεν λέει να «απελευθερωθεί»!!!
Παρά την ιδιωτικοποίηση του 49% των μετοχών, την διάσπαση σε 3 τουλάχιστον ανταγωνιστικές μεταξύ τους ΑΕ…(ΔΕΗ-ΑΔΜΗΕ-ΔΕΔΔΗΕ) παρά την συνεχή οικονομική αιμορραγία από την πρώην ΠΕΣΙΝΕ του Μυτιληναίου και τα ΕΛ.ΠΕ του Λάτση, από τις επιδοτήσεις των ΑΠΕ και την αμέριστη κυβερνητική υποστήριξη στους αναξιοπαθούντες «ανταγωνιστές» της ΔΕΗ… παρά το ότι από τις αρχές του 1990 η ΔΕΗ υφίσταται συνεχείς «εκσυγχρονισμούς» χρηματοδοτώντας αφειδώς δεκάδες ξένες και ντόπιες εταιρείες συμβούλων… παρά το ότι, όλα τα παραπάνω εκτινάσσουν τα κόστη, επιβαρύνοντας ιδιαίτερα τα οικιακά και αγροτικά τιμολόγια… παρά τις συνεχείς μειώσεις των μισθών και την κατάργηση των δικαιωμάτων μας… παρά τη θυσία του Ασφαλιστικού μας, την εργολαβοποίηση και την καθιέρωση της «μαύρης» εργασίας! Οι τόσοι ιδιώτες «επενδυτές», ή …«ανταγωνιστές» της ΔΕΗ αποδείχθηκαν είτε νόμιμα κρατικοδίαιτα τρωκτικά επιδοτήσεων και προνομιακής μεταχείρισης, είτε κοινοί απατεώνες, όπως η HELLAS -πρώην AEGEAN- POWER και η ENERGA, που εισέπρατταν με την άδεια της κυβέρνησης και της ΡΑΕ από τους πελάτες τους χρήματα για την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας, για ΦΠΑ, Δημοτικά τέλη και φόρους, τέλη ΑΠΕ, ΤΑΠ, χαράτσια κλπ, χωρίς να αποδώσουν τίποτα άλλο από φέσια 300 εκ.€ στο Δημόσιο, στη ΔΕΗ, ή στο ΔΕΣΜΗΕ!!! Όσο οι μισθοί που χάσαμε σε ένα χρόνο…
Οι δωσίλογοι που κυβερνούν, υπόσχονται στα αφεντικά τους να απελευθερώσουν τις αγορές ξεπουλώντας τον Όμιλο ΔΕΗ με το κομμάτι και αυτήν ακόμα τη Χώρα! Μια ματιά στην… Ιερισσό, στο καθεστώς κατοχής (μπλόκα, νυχτερινές συλλήψεις, εξαφανίσεις) δείχνει ως πού είναι διατεθειμένοι να φτάσουν, εάν τους αφήσουμε.
Γι αυτό πρέπει να αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και την απελευθέρωση της αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας. Δεν υπάρχει περισσότερο απελευθερωμένη αγορά διεθνώς από την αγορά των πετρελαιοειδών. Είναι ταυτόχρονα και η πλέον μονοπωλημένη, αφού ελέγχεται από 3-4 εταιρείες. Στις χώρες που από τα σπλάχνα τους βγαίνει ο μαύρος χρυσός η διεθνής κοινότητα των τοκογλύφων επιφυλάσσει χούντες, πολέμους και δυστυχία για τους λαούς. Το όχι στην «απελευθέρωση» των αγορών, είναι όχι στην απελευθέρωση της κερδοσκοπίας, στην απελευθέρωση της εξαθλίωσης. Το ρεύμα, όπως και το νερό, η υγεία και η παιδεία είναι κοινωνικά αγαθά, σηματοδοτούν ό,τι λέγεται ποιότητα ζωής–πολιτισμός. Όλο και περισσότεροι από εμάς υποχρεώνονται σε περικοπές στην ποιότητα των κοινωνικών αγαθών που απολαμβάνουν, ανάλογη με τις περικοπές των εισοδημάτων. Όλο και περισσότεροι χάνουν κάθε πρόσβαση σε αυτά.
Οι Εθνικοποιήσεις στους τομείς αυτούς είναι όρος για να πάψουν να είναι εμπορεύματα, αντικείμενα κερδοσκοπίας: η υγεία, η παιδεία, το νερό και το ρεύμα. Είναι όρος για να πάψουν 1000 έως 1500 οικογένειες να χάνουν κάθε μέρα μαζί με την πρόσβαση στο ρεύμα την πρόσβαση στα αγαθά του 21ου αιώνα, επειδή δεν έχουν να πληρώσουν. Είναι ζήτημα στοιχειώδους Ανθρώπινου, Δημοκρατικού Δικαιώματος, που το καταπατά καθημερινά η τρόικα των διεθνών τοκογλύφων και η τρόικα των δωσίλογων που μας κυβερνά.
Σε αυτές τις συνθήκες, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι μας θα βρεθούν στη δύσκολη θέση να αντιπαλέψουν αποφάσεις, που θα φαντάζουν μονόδρομος για τη σωτηρία της εταιρείας «τους», ή του Ομίλου! Τέτοιες αποφάσεις, θα έχουν έντονο διλημματικό χαρακτήρα: Απ’ τη μια μεριά θα μπαίνουν οι αυξήσεις στα τιμολόγια, η αποδοχή και η συνέργεια στις ιδιωτικοποιήσεις, το κουτσούρεμα μισθών, οι απολύσεις. Από την άλλη θα προβάλλονται η «ανταγωνιστικότητα», η επιβίωση της Εταιρείας ή και ολόκληρου του Ομίλου.
Τα τελευταία χρόνια, σε ευνοϊκότερες συνθήκες, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στα όργανα διοίκησης, ηγετικά στελέχη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, ήταν εκπρόσωποι της εργοδοσίας (κυβέρνησης και διοίκησης) μάλλον, παρά το αντίθετο. Κραυγαλέες περιπτώσεις η στάση τους απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις, τη διάσπαση, τα μνημόνια, το Ασφαλιστικό, τους εργαζόμενους!!! Σαν να μην τρέχει τίποτα, σαν να μην έχει κανένας ευθύνη για τις μέχρι σήμερα θέσεις, την πρακτική, την πορεία απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος, κάποιοι ψάχνουν για κολυμβήθρα του Σιλωάμ! Μόνο που αυτό σε τίποτα δεν θα βοηθήσει τους εργαζόμενους, την ΔΕΗ και τη χώρα: H «αντιμνημονιακή πάλη» της ηγεσίας της ΓΕΝΟΠ εξαντλήθηκε σε μια δικαστική αγωγή και κάποιες καταγγελτικές κορώνες… κατά τα λοιπά αποδεχόμενοι την «απελευθέρωση», μας οδήγησαν, από «νίκη» σε «νίκη», από «εγγύηση» σε εγγύηση» από «εξαίρεση» σε «εξαίρεση» μπροστά στην καταστροφή. Μέχρι Έκτακτο Συνέδριο της ΓΕΝΟΠ έστησαν με δανεικά από τη Διοίκηση, για να υπερψηφίσουν το κομμάτιασμα της ΔΕΗ σε ανταγωνιστικές θυγατρικές -πριν ακόμα τους ζητηθεί από την Κυβέρνηση- εκβιάζοντας τους συνέδρους πως αν δεν ψηφίσουν τη διάσπαση της ΔΕΗ, θα πουληθούν Μονάδες και «θα γίνουμε ENEL»!
Σήμερα, Τρόικα και κυβέρνηση ετοιμάζονται να πουλήσουν Μονάδες -αλά Ιταλικά (ENEL)- εκχωρώντας και τους πελάτες μαζί!!! Πολύφερνη νύφη η ΑΔΜΗΕ ΑΕ… Σεΐχηδες, κινέζοι, ιταλοί και γερμανοί σφάζουν «στην ποδιά της». Το μέλλον του ΔΕΔΔΗΕ, με 8000 εργαζόμενους και χωρίς περιουσιακά στοιχεία μένει να φανεί. Διακινδυνεύουμε την πρόβλεψη ότι οι σημερινοί εργολάβοι του, θα είναι οι αυριανοί ιδιοκτήτες των διασπασμένων περιοχών του…
Ο κίνδυνος να γίνουμε Βουλγαρία, όχι μόνο μισθολογικά αλλά και στο επίπεδο της αδυναμίας πληρωμής λογαριασμών από μεγάλο μέρος των καταναλωτών, είναι περισσότερο ορατός από ποτέ! Για πολλούς συμπολίτες μας είναι ήδη γεγονός… Ποια στάση θα κρατήσουν οι εκπρόσωποί μας;
Γι’ αυτό έχει σημασία ποιοι μας εκπροσωπούν! Πόσο ανεξάρτητοι είναι, σε ποιόν λογοδοτούν!
Με παρατάξεις και στελέχη δέσμια καταστροφικών πολιτικών και υπόλογα για κακουργηματικές πράξεις πώς θα δώσουμε τις μάχες της επόμενης περιόδου στην πιο κρίσιμη περίοδο για τον Όμιλο και τη χώρα;
Ήδη πέρασαν την πόρτα του Ειδικού Ανακριτή ο Πρόεδρος της ΔΕΗ και ο προκάτοχός του και ετοιμάζεται ο Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ, για τη γνωστή υπόθεση του πορίσματος Ρακιντζή, που έχει ξεκινήσει από το 2011. Ακόμα το συνδικαλιστικό κίνημα δεν έχει προβεί σε καμιά ενέργεια αυτοκάθαρσης. Αν μάλιστα αληθεύει ότι μετά την καταδίκη στο Εφετείο (Οκτώβριος 2012) για τα εικονικά τιμολόγια της περιόδου 2001-2002 επί Διοίκησης Πιλαλίδη-Λόφτσαλη ήρθε αυτήν την εβδομάδα και πρόστιμο 280.000 ευρώ στην Ομοσπονδία με κατακυρωτική Πράξη… Τι αντάλλαγμα θα ζητήσουν κυβέρνηση-διοίκηση για την όποια «γαλαντομία»; Πώληση της «μικρής ΔΕΗ»; Του ΑΔΜΗΕ; Του ΔΕΔΔΗΕ; Νέο ρήμαγμα των μισθών μέσα από «εξορθολογισμό των επιδομάτων»; Απολύσεις; Ή όλα αυτά κι άλλα τόσα;;
Κυβέρνηση και διοίκηση κάνουν τα πάντα για να μη συζητηθεί σε αυτές τις εκλογές διεξοδικά η πορεία του Ομίλου και η δέσμευση των υποψηφίων για τη στάση τους την επόμενη περίοδο.
Οι εργαζόμενοι έχουμε να αποφασίσουμε ακόμα αν με την ψήφο μας θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί ο εκφυλισμός του θεσμού της εργατικής συμμετοχής με εκπροσώπους που δεν λογοδοτούν, ακόμα και όταν έχουν στηρίξει την μεταφορά του 17% των μετοχών της ΔΕΗ στο ΤΑΙΠΕΔ, ή όταν αδράνησαν στο έγκλημα της κατάργησης των ΠΕΚΑ από το Οργανόγραμμα του ΤΑΥΤΕΚΩ που υποβάθμισε σημαντικά την περίθαλψή μας.
Θα ξεχάσουμε τις ευθύνες των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΑΔ, για τον εκφυλισμό του θεσμού και των συνδικάτων που εξέθρεψε αποκομμένους και καλά αμειβόμενους συνδικαλιστές – που η εκλογή τους μεταξύ των άλλων τους εξασφαλίζει, μετά τη λήξη της θητείας, την ένταξη στο καταληκτικό μισθολογικό κλιμάκιο της Κατηγορίας τους; Θα δώσουμε λευκή επιταγή και σε αυτές τις εκλογές;
Προτάσσουμε την αλληλεγγύη, την κοινή πάλη όλων των συναδέλφων και το συντονισμό της δράσης με όσους αγωνίζονται, χωρίς ιδεολογικά ή πολιτικά προαπαιτούμενα, για την απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά των τοκογλύφων, των αγορών και των ξένων και ντόπιων αρπαχτικών.
Απάντηση στο σημερινό αδιέξοδο δεν μπορεί να έρθει χωρίς ευρύτερο συντονισμό των εργαζομένων όχι μόνο στο Όμιλο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Χρειάζεται ο συντονισμός της δράσης εργαζομένων και συνταξιούχων, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες, με όλους όσοι πλήττονται απ’ τη σημερινή κατάσταση. Εμπόδια σ’ αυτό το συντονισμό στέκουν ο κοινωνικός αυτοματισμός, οι προκαταλήψεις και οι ιδεοληψίες που λειτουργούν διχαστικά.
Εμπόδια στο γενικό ξεσηκωμό, την γενική πολιτική απεργία, τις λειτουργικές καταλήψεις χώρων εργασίας, στέκουν οι παραδοσιακές συνδικαλιστικές ηγεσίες και μορφές αγώνα που φαντάζουν πλέον αναξιόπιστες και αναποτελεσματικές. Η υπέρβαση όλων αυτών δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει από μας. Με τη δημιουργία Επιτροπών Αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, με την οριζόντια οργάνωση των συναδέλφων με βάση τα κοινά συμφέροντα, τους κοινούς στόχους. Την ενεργό συμμετοχή στην οργάνωση και περιφρούρηση των αγώνων. Μόνο με τον τρόπο αυτό μπορεί να εξυγιανθεί το συνδικαλιστικό κίνημα, να ξαναγίνει όπλο ανατροπής στα χέρια του λαού μας.
Καλούμε για ένα μέτωπο σωτηρίας της ΔΕΗ και της χώρας. Στο μέτωπο αυτό θα επιδιώξουμε να βρεθούμε με όλους όσοι αυτά τα χρόνια δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό στους χώρους εργασίας και στους συλλογικούς αγώνες.
Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ δεν είναι μια ακόμα παράταξη. Δεν έχει ανάγκη από κομματικές ομπρέλες και ιδεολογικές αναφορές. Είναι το κοινό ψηφοδέλτιο εργαζόμενων με διαφορετικές αφετηρίες και προτιμήσεις, αλλά με κοινά προτάγματα και στόχους πάλης. Είναι μια προσπάθεια να πάψει η διάσπαση, η κομματικοποίηση, ο παραγοντισμός των παρατάξεων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι μια προσπάθεια να ξαναγίνει η πολιτική υπόθεση των πολιτών.
Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ έχει καταθέσει δημόσια τις θέσεις της για συντονισμένη κοινή πάλη μαζί με όλους τους εργαζόμενους της χώρας με στόχο την άμεση ανατροπή της τρόικας και της δωσίλογης κυβέρνησης, την μονομερή κατάργηση των μνημονίων. Για αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας. Για άρνηση αναγνώρισης και διαγραφή της χρεομηχανής που ρημάζει τον τόπο μας. Για ανατροπή της πολιτικής της ΕΕ, της «απελευθέρωσης», του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, της εμπορευματοποίησης-κατάργησης των κοινωνικών αγαθών.
Για Εθνικοποίηση ολόκληρου του ηλεκτρενεργειακού τομέα και αξιοποίησή του για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας σε όφελος του λαού της. Για δουλειά, εισόδημα και αξιοπρέπεια.
ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ
ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ