Μίνι κρουαζιέρα στη λίμνη της Καστοριάς!
Έπειτα από τέσσερα χρόνια η ακριτική πόλη της Δυτικής Μακεδονίας απέκτησε και πάλι τουριστικό καραβάκι. Η αναχώρηση γίνεται από την προβλήτα της βόρειας παραλίας με δρομολόγια κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 12 το μεσημέρι. Η βόλτα στα νερά της λίμνης διαρκεί μιάμιση ώρα, κοστίζει 3 ευρώ, ενώ όσοι επιθυμούν να επισκεφθούν και το παραλίμνιο σπήλαιο του Δράκου μπορούν να κόψουν ενιαίο εισιτήριο (8 ευρώ το κανονικό, 6 το μαθητικό).
“Έπειτα από μία τετραετία το πλοίο εδώ και λίγες εβδομάδες κινείται και πάλι στα νερά της λίμνης. Αυτό κατέστη δυνατόν έπειτα από εκτεταμένες εργασίες ανακατασκευής, που οδήγησαν σε σημαντική μείωση του λειτουργικού κόστους”, είπε η αντιδήμαρχος Πολιτισμού Ειρήνη Γεωργοσοπούλου-Μισκία και πρόσθεσε: “Η πληρότητα του σκάφους αγγίζει κάθε Σαββατοκύριακο το 100%, μεταφέρει 150-200 επισκέπτες αλλά και κατοίκους της πόλης”.
ΕΝ ΠΛΩ…
Το μεγάλο μυστικό της γοητείας της πόλης της Καστοριάς είναι η αμφιθεατρική διάταξη των οικιών της και η λίμνη. Το συνδυασμό των δύο μπορεί να απολαύσει ο επισκέπτης κάνοντας τον περίπλου της χερσονήσου.
Το “Ορεστειάς” ανοίγεται βόρεια και αφήνει το μάτι του επιβάτη να αγκαλιάσει την πλήρη αρχιτεκτονική σύνθεση της πόλης από εκείνη την πλευρά. Στη συνέχεια το πλοίο στρίβει ανατολικά, παρακάμπτει την αιχμή του βουνού της λίμνης και αποκαλύπτει τη μαγευτική θέα και τους γαλαζοπράσινους καθρεφτισμούς. Προσπερνά περιοχές που παραδοσιακά θεωρούνται ότι “κρατούν πολύ ψάρι”, με αποτέλεσμα οι επισκέπτες να παρατηρούν μεγάλες συγκεντρώσεις ψαράδων. Μέσα σε ένα στενό άνοιγμα των βράχων φαίνεται η περιοχή Μαγαζιά. Η παράδοση λέει ότι εδώ υπήρχε αρχαίο ιερό του Ποσειδώνα, πάνω στο οποίο χτίστηκε αργότερα μία μικρή εκκλησία στη μνήμη του Αγίου Ζαχαρία. Παρακάτω διακρίνεται το ξακουστό μοναστήρι της Παναγίας της Μαυριώτισσας. Με τη μοναδική αρχιτεκτονική του δένει απόλυτα με το περιβάλλον. Πριν από το μοναστήρι φαίνεται το στόμιο μιας μικρής σπηλιάς, της Γκουλουμπίτσας, όπου κρύβονταν οι Καστοριανοί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά το μοναστήρι διακρίνεται η είσοδος μιας άλλης σπηλιάς. Πρόκειται για την ονομαστή εφτάλιμνη σπηλιά του Δράκου, ένα από τα μεγαλύτερα και ομορφότερα σπήλαια της χώρας. Σύμφωνα με το μύθο το σπήλαιο έκρυβε χρυσωρυχείο, που φύλαγε ένας δράκος. Πιο πέρα, ψηλά στα κάθετα βράχια, φαίνεται το ξωκλήσι της Αγίας Κυριακής με το απόκρημνο μονοπάτι. Δίπλα οι “γκαλιότρυπες” με τις μεγάλες αποικίες μαυροκοράκων (γκάλιες), που παλιά τις έπιαναν μικρές οι Καστοριανοί και τις εξημέρωναν. Καθώς το “Ορεστειάς” ταξιδεύει, παραπλέει την παραλία του Ντολτσού, το ιστορικό κέντρο της πόλης με τα επιβλητικά αρχοντικά, όπου ζούσαν οι Έλληνες τον καιρό της Τουρκοκρατίας. Ακολουθεί η σκάλα του Σταυρού, που ονομάστηκε έτσι για το πέταγμα του Σταυρού στα παγωμένα νερά τα Θεοφάνια, και έπεται η νέα παραλία με το στίβο των κωπηλατικών αγώνων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η περιφερειακή παραλίμνια οδός με τα πλατάνια έχει χαρακτηριστεί με προεδρικό διάταγμα τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Οι βόρειες πλαγιές με τις αμυγδαλιές, τις αγριοτριανταφυλλιές και τα πουρνάρια ανθίζουν νωρίς την άνοιξη συνθέτοντας εικόνες απαράμιλλης ομορφιάς.
