Φταίει η τρόικα! (του Θοδωρή ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ)

Μάλλον έχω αρχίσει και φυραίνω, λόγω ηλικίας. Ομολογώ ότι υπάρχουν κάποιες ειδήσεις τις οποίες, όσες φιλότιμες προσπάθειες κι αν καταβάλω και όσες φορές κι αν τις διαβάσω, είναι αδύνατον να τις καταλάβω. Να, για παράδειγμα:Ανησύχησαν -λέει- στα κεντρικά τής Ευρωπαϊκής Ένωσης (της Κομμισσιόν, που λέμε) τα μεγάλα κεφάλια για την παρατεταμένη κρίση, η οποία επιμένει παρά τα μέτρα που παίρνονται τόσο κεντρικά όσο και από τις κυβερνήσεις των χωρών μελών. Ανησύχησαν τόσο ώστε άρχισαν να ψάχνονται... και να ψάχνονται... και να ξαναψάχνονται... Και με το δίκιο τους οι άνθρωποι, καθ' ότι σου λένε "με τον ήλιο τα μπάζουμε, με τον ήλιο τα βγάζουμε, τί έχουνε τα έρμα και ψοφάνε;"... Και να από τη μια ο Ντάισελμπλουμ να ξύνει την κούτρα του, να από την άλλη ο Μπαρόζο να τρώει τα νύχια του, να από δίπλα ο Ντράγκι να κοιτάζει αμήχανος το ταβάνι... βάλανε τις επιτροπές τους να μελετήσουν το πρόβλημα. Έρχεται από δω η επιτροπή ελέγχου των Βρυξελλών να μετρήσει το τσίτι, έρχεται από κει η επιτροπή απασχόλησης και κοινωνικών υποθέσεων να το κόψει... τζίφος. Βάζουνε κάτω χαρτί και μολύβι τα μεγάλα κεφάλια... δέκα μείον πέντε μείον πέντε κι έξι διά δύο συν οχτώ... βγήκε το πόρισμα:

Φταίει η τρόικα!

Μάλιστα! Αυτό ακριβώς είναι το συμπέρασμα που βγάλανε τα μεγάλα κεφάλια τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι ευρωκεφάλες. Για τον βούρκο στον οποίο βουλιάζει τόσα χρόνια η Ευρώπη φταίει η τρόικα, η οποία συνέστησε λανθασμένη πολιτική στις χώρες που έχουν μεγάλα ελλείμματα και υψηλά χρέη.
Βέβαια, γι' αυτό το ξεσπάθωμα κάπου έδωσε αφορμή και το Δ.Ν.Τ., έτσι; Το Δ.Ν.Τ. ήταν που πριν κάμποσο καιρό μίλησε για λανθασμένο πολλαπλασιαστή, για ακατάλληλο διαιρέτη και για εσφαλμένο υπολογισμό κάποιας τετραγωνικής ρίζας, που όλα μαζί δημιούργησαν αρνητική διακρίνουσα και οδήγησαν σε μιγαδικές λύσεις (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, δεν καλοθυμάμαι). Οπότε, πιάστηκαν απ' αυτή την ομολογία οι ευρωκεφάλες κι ένιψαν τα χέρια τους ως άλλοι πόντιοι Πιλάτοι, μιας κι αυτοί δεν θα κάνανε ποτέ τέτοια χοντροκομμένα λάθη.
Κάπου εδώ αρχίζω και τα χάνω. Άντε να δεχτώ ότι πράγματι γίνανε τα λάθη που λέει το Δ.Ν.Τ. και ότι αυτά είναι που ευθύνονται για την εξαθλίωση μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μα, γαμώ το φελέκι μου, το Δ.Ν.Τ. είναι το ένα μόνο από τα τρία μουλάρια τής τρόικας! Έτσι δεν είναι; Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι το δεύτερο και η Ευρωπαϊκή Ένωση (δηλαδή η Κομμισσιόν) το τρίτο. Παναπεί, οι ευρωκεφάλες συνιστούν τα δύο τρίτα τής τρόικας. Οπότε, τί στο καλό κάνουν τώρα; Κατηγορούν τους εαυτούς τους για λανθασμένη πολιτική; Κατήγοροι και συνάμα κατηγορούμενοι; Κολιός και κολιός απ' το ίδιο βαρέλι;
Να το χειροτερέψω λίγο το πράμα; Θυμάστε ποια ήταν η αντίδραση των ευρωκεφάλων (Ρομπάυ, Σόιμπλε, Ρεν κλπ) όταν πρωτοέσκασε το θέμα με τον λανθασμένο πολλαπλασιαστή; Μας είπαν πως δεν είχε σημασία ο πολλαπλασιαστής και πως τα μέτρα που πάρθηκαν, έπρεπε να παρθούν έτσι κι αλλοιώς. Και, βέβαια, ας μη ξεχνάμε ότι πολύ πρόσφατα ο Άδωνις μας διαβεβαίωσε ότι τα μέτρα δεν τα παίρνει η τρόικα αλλά αυτός ο ίδιος, χαρακτηρίζοντάς τα μάλιστα ως "αυτονόητα". Άρα; Γιατί το φταίξιμο για την αποτυχία βαραίνει την τρόικα;
Πάμε λίγο παρακάτω. Υποτίθεται ότι Σαμαράς και Βενιζέλος κοντράρονται με την τρόικα, ζητώντας να σταματήσουν τα φορομπηχτικά μέτρα και να δρομολογηθεί μια αναπτυξιακή πολιτική. Παράλληλα, όμως, επαναλαμβάνουν σε όλους τους τόνους ότι όλες οι συμφωνίες με την τρόικα θα τηρηθούν, διότι η Ελλάδα σέβεται την υπογραφή της. Ωραία; Μάλιστα. Τώρα, όμως, που η ίδια η Κομμισσιόν κατέληξε ότι η πολιτική που προωθεί η τρόικα είναι εσφαλμένη, τί κάνουμε; Σεβόμαστε την τζίφρα μας επιμένοντας στο λάθος ή σκίζουμε το συμβόλαιο και αρχίζουμε τις διαπραγματεύσεις από την αρχή;
Και μια τελευταία πινελλιά. Ο Σαμαράς βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Από την μια, ως έλληνας πρωθυπουργός, πρέπει να σεβαστεί την υπογραφή του και να συνεχίσει το χτίσιμο της νέας Ελλάδας που ονειρεύεται. Από την άλλη, ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οφείλει να στηρίξει την άποψη των Βρυξελλών περί λανθασμένης πολιτικής τής τρόικας. Τί θα κάνει τώρα; Εδώ σε θέλω, κάβουρα! Αν προσυπογράψει την άποψη της Κομμισσιόν, είναι σαν να παραδέχεται ότι τόσα χρόνια έλεγε -και υπέγραφε- μαλακίες που μας οδήγησαν στην καταστροφή. Αν επιμείνει στην ορθότητα της πολιτικής του, δεν θα προλαβαίνει να μαζεύει σφαλιάρες από τους ευρωκεφάλες. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα...
Κάτι μου λέει ότι θα καταλήξει κι αυτός σαν τον μπουχέσα: θα πάει σε εκλογές και μετά θα ψάχνουμε να τον βρούμε...