Ο σνομπισμός των λογοτεχνών οδηγεί σε μπλαζεδισμό (της Παρθένας Τσοκτουρίδου)
Σε κάθε λογοτεχνικό κύκλο συναντάει κανείς ποικιλότροπες διαβαθμίσεις προσπαθειών που καταβάλλονται από τα μέλη του για την ανάπτυξη και τη διάδοση του ελληνικού λόγου, της ιστορίας και του πολιτισμού γενικά.
Έτσι, ανάμεσα στους λογοτέχνες συναντάμε μορφωμένους, αμόρφωτους, ηθικούς και ανήθικους. Άτομα που αγωνίζονται για την ποιοτική μετάπλασή τους και άλλα που βουλιάζουν σε τέλμα στασιμότητας.
Μια αίσθηση ανωτερότητας και κατωτερότητας υπερτερεί στους λογοτεχνικούς κύκλους, που μέσα της αναδείχνονται το μεγαλείο ή η μικρότητα και η ηθική γυμνότητα.
Συναντούμε, ειδικά, αισθήματα κατωτερότητας από ανθρώπους που επιδιώκουν με στρατηγική και σχεδιασμό να υποβιβάσουν και να προσβάλουν δημόσια τους ομότεχνους τους για να νιώσουν υπαρκτές προσωπικότητες στην αναιμικότητά τους.
Δεν μπορούν να δεχτούν την υπεροχή του άλλου. Γι' αυτό το λόγο, ζηλεύουν, κακιώνουν και φθονούν. Σκοτίζονται, χάνουν τον ύπνο τους, παραμιλούν με τη λάμψη του άλλου. Έτσι, λοιπόν, κάνουν μια δική τους αγωνιστική κινητοποίηση για να αυτοπροβληθούν, προετοιμάζοντάς την μεθοδικά, για την ανατροπή του άλλου, τον οποίο υποσκάπτουν ως τρωκτικά υπονομεύοντας την αξία και την ηθική του υπόσταση.
Στην ουσία, είναι οι ανατροπείς της ηθικής τάξης, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά την ασημαντότητά τους, αλλά τρέφουν μια ψεύτικη κατάσταση υπεροχής και γίνονται χαιρέκακοι με την ανωτερότητα των άλλων.
Θα έλεγε κανείς πως πανηγυρίζουν όμως πάνω στα ερείπια της ηθικής τους συντριβής. Γίνονται φιλοκατήγοροι, δόλιοι, συκοφάντες, λασπολόγοι. Σκουλήκια, με μια λέξη!
Εγωιστές, φθονεροί, άξεστοι, αντικοινωνικοί, με λίγες λέξεις!
Συμβουλή; Να μην αγνοεί κανείς την αλήθεια και να μη δίνει προσοχή στις φανταστικές, ανατριχιαστικές, υπερβολικές και σατανικές διαδόσεις τους.
Σημάδι των καιρών; Ναι! Αυτού του τύπου οι λογοτέχνες εμπνέουν φόβο και αποτυχία. Μας γεμίζουν άγχος και αγωνία. Μας ποτίζουν πίκρες στην ψυχή.
Βγάζουν απωθημένα; Ναι! Γιατί; Για να νιώσουν δυνατοί.
Εξαπατούν; Ναι! Εντυπωσιάζουν για να φαίνονται αυτοί οι άριστοι και οι καλοί.
Αγαπούν; Όχι! Οδηγούν σε μια ψυχοκτόνα κατάσταση απανθρωπιάς και καταπάτησης των δικαιωμάτων των συνανθρώπων τους, οδηγώντας σε μια κοινωνία θηρίων.
Πως αντιδράει η κοινωνία μας σ' αυτούς τους ανώριμους ανθρώπους; Όμορφα, τις περισσότερες φορές. Γιατί; Ας δώσει την απάντηση η ίδια κι ας σκεφτεί σοβαρά πως οι σνομπ λογοτέχνες με τις υπεροπτικές συμπεριφορές οδηγούν στον μπλαζεδισμό.
Είναι ΓΕΓΟΝΟΣ και ΑΛΗΘΕΙΑ μεγάλη!
Έτσι, ανάμεσα στους λογοτέχνες συναντάμε μορφωμένους, αμόρφωτους, ηθικούς και ανήθικους. Άτομα που αγωνίζονται για την ποιοτική μετάπλασή τους και άλλα που βουλιάζουν σε τέλμα στασιμότητας.
Μια αίσθηση ανωτερότητας και κατωτερότητας υπερτερεί στους λογοτεχνικούς κύκλους, που μέσα της αναδείχνονται το μεγαλείο ή η μικρότητα και η ηθική γυμνότητα.
Συναντούμε, ειδικά, αισθήματα κατωτερότητας από ανθρώπους που επιδιώκουν με στρατηγική και σχεδιασμό να υποβιβάσουν και να προσβάλουν δημόσια τους ομότεχνους τους για να νιώσουν υπαρκτές προσωπικότητες στην αναιμικότητά τους.
Δεν μπορούν να δεχτούν την υπεροχή του άλλου. Γι' αυτό το λόγο, ζηλεύουν, κακιώνουν και φθονούν. Σκοτίζονται, χάνουν τον ύπνο τους, παραμιλούν με τη λάμψη του άλλου. Έτσι, λοιπόν, κάνουν μια δική τους αγωνιστική κινητοποίηση για να αυτοπροβληθούν, προετοιμάζοντάς την μεθοδικά, για την ανατροπή του άλλου, τον οποίο υποσκάπτουν ως τρωκτικά υπονομεύοντας την αξία και την ηθική του υπόσταση.
Στην ουσία, είναι οι ανατροπείς της ηθικής τάξης, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά την ασημαντότητά τους, αλλά τρέφουν μια ψεύτικη κατάσταση υπεροχής και γίνονται χαιρέκακοι με την ανωτερότητα των άλλων.
Θα έλεγε κανείς πως πανηγυρίζουν όμως πάνω στα ερείπια της ηθικής τους συντριβής. Γίνονται φιλοκατήγοροι, δόλιοι, συκοφάντες, λασπολόγοι. Σκουλήκια, με μια λέξη!
Εγωιστές, φθονεροί, άξεστοι, αντικοινωνικοί, με λίγες λέξεις!
Συμβουλή; Να μην αγνοεί κανείς την αλήθεια και να μη δίνει προσοχή στις φανταστικές, ανατριχιαστικές, υπερβολικές και σατανικές διαδόσεις τους.
Σημάδι των καιρών; Ναι! Αυτού του τύπου οι λογοτέχνες εμπνέουν φόβο και αποτυχία. Μας γεμίζουν άγχος και αγωνία. Μας ποτίζουν πίκρες στην ψυχή.
Βγάζουν απωθημένα; Ναι! Γιατί; Για να νιώσουν δυνατοί.
Εξαπατούν; Ναι! Εντυπωσιάζουν για να φαίνονται αυτοί οι άριστοι και οι καλοί.
Αγαπούν; Όχι! Οδηγούν σε μια ψυχοκτόνα κατάσταση απανθρωπιάς και καταπάτησης των δικαιωμάτων των συνανθρώπων τους, οδηγώντας σε μια κοινωνία θηρίων.
Πως αντιδράει η κοινωνία μας σ' αυτούς τους ανώριμους ανθρώπους; Όμορφα, τις περισσότερες φορές. Γιατί; Ας δώσει την απάντηση η ίδια κι ας σκεφτεί σοβαρά πως οι σνομπ λογοτέχνες με τις υπεροπτικές συμπεριφορές οδηγούν στον μπλαζεδισμό.
Είναι ΓΕΓΟΝΟΣ και ΑΛΗΘΕΙΑ μεγάλη!