Η Μαρία Ναυπλιώτου - Κάλλας στο «ΜasterClass»
Μία από τις πολυαναμενόμενες παραστάσεις της χρονιάς, το θεατρικό έργο «ΜasterClass» του Αμερικανού συγγραφέα Terrence McNally, βασισμένο στο περίφημο σεμινάριο όπου δίδαξε η Μαρία Κάλλας στη Μουσική Σχολή Τζούλλιαρντ της Νέας Υόρκης στις αρχές της δεκαετίας του ’70 (71/72) ανεβαίνει στο νέο «Μικρό Χορν» (πρώην Αμιράλ), από τις 9 Νοεμβρίου.
Στον ρόλο της Μαρίας Κάλλας -όπως είναι εδώ και μήνες γνωστό- η Μαρία Ναυπλιώτου. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ενώ τη νέα μετάφραση του έργου, ο Στρατής Πασχάλης.
Το «MasterClass» γράφτηκε και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1995, με πρωταγωνίστρια της Ζόι Κάλντγουελ,αρχικά στη Φιλαδέλφεια και μετά στο Μπρόντγουει γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία -Βραβείο Tony, Βραβείο DramaDesk- και διαγράφοντας έκτοτε μια μακρά τροχιά σκηνικών ερμηνειών του σε ολόκληρο τον κόσμο. Ανάμεσα στις πρωταγωνίστριες που έλαμψαν στον κεντρικό ρόλο, ενσαρκώνοντας τη μεγάλη Ελληνίδα ντίβα, η Φαίη Ντάναγουέι, αλλά και η Φανύ Αρντάν στο Παρίσι σκηνοθετημένη από τον Ρομάν Πολάνσκι. Στην Ελλάδα, το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1997-1998 σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη και μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη, με την Κάτια Δανδουλάκη στον ρόλο της Κάλλας.
Με ραγισμένη φωνή, πριν το ύστατο άλμα
Με ραγισμένη φωνή και καρδιά, η Μαρία Κάλλας στα χρόνια του ’70, λίγο μετά το γάμο του άλλοτε πολυαγαπημένου της Ωνάση με τη Τζάκι Κέννεντι και την δική της εμβληματική εμφάνιση στην άτυχη, ωστόσο,εμπορικά κινηματογραφική “Μήδεια” του τραγικού Παζολίνι, που η ίδια τον ερωτεύτηκε απελπισμένα, η μεγάλη αοιδός αποφασίζει να δώσει αυτά τα μαθήματα φωνητικής σε νέους τραγουδιστές. Κινήσεις απόγνωσης λίγο πριν την καταβάλει η κατάθλιψη και τη θερίσει πρόωρα ο θάνατος, πριν καν κλείσει τα πενήντατέσσερα χρόνια της. Τα μαθήματα αυτά μαγνητοσκοπούνται και οι φωτογραφίες της ίδιας, με παντελόνια και γυαλιά να διδάσκει, κάνουν τον γύρο του κόσμου.
Πάνω σε αυτό το υλικό ο Terrence McNally δημιουργεί έναν συναρπαστικό διάλογο της Κάλλας με τους σπουδαστές και τον εαυτό της, αυτοβιογραφικό, αποκαλυπτικό για τα μυστικά της τέχνης της, ειρωνικό και γεμάτο χιούμορ, πικρό για έναν καινούργιο κόσμο που ανατέλλει και που δεν της ταιριάζει.
Αυστηρή κι ανθρώπινη, σκληρή κι ευάλωτη, περήφανη κι απλή, αναπολεί, εξοργίζεται, κραυγάζει, γελάει σαρκαστικά, συντρίβεται, ειρωνεύεται, γίνεται κωμική, κλείνεται στον εαυτό της ή ανοίγει τόσο διάπλατα τα χαρτιά της που προκαλεί φόβο. Η μεταιχμιακή στιγμή ενός ιερού τέρατος, πριν γκρεμιστεί σε ένα ύστατο άλμα αυτοκαταστροφής.
Ένα έργο γεμάτο μουσική
Όλο το έργο γεμάτο από τη μουσική του Βέρντι, του Πουτσίνι, του Μπελίνι, καθώς παρελαύνουν πρόσωπα μύθοι της όπερας όπως ο Βισκόντι, πρόσωπα σεβαστά της ζωής της όπως η Ελβίρα Ντε Ιντάλγκο, πρόσωπα χρήσιμα για την καριέρα της αλλά και καταπιεστικά για τη φύση της όπως ο Μενεγκίνι, πρόσωπα εφιάλτες του βίου της όπως η μητέρα και η αδελφή της, πρόσωπα αγάπης-μίσους όπως ο Αριστοτέλης Ωνάσης.... Τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής στην Ελλάδα, το άσχημο σουλούπι της, η φυγή της στην Ευρώπη, η μεταμόρφωση, η άνοδος, το απεγνωσμένο σφίξιμο των δοντιών, η εκδίκηση, η ερημιά μιας καλλιτεχνικής ιδιοφυίας που κατά βάθος δεν ήταν παρά μια έντιμη και ειλικρινής Γυναίκα.
Στην «εποχή σκύλευσης κάθε μύθου και ιδανικού...»
Το έργο «στη σημερινή εποχή, εποχή κατάρρευσης κάθε ποιότητας κι αξίας στο όνομα της δημοσιότητας και της διασημότητας, εποχή αποδόμησης της ομορφιάς και της αληθινής τέχνης,εποχή σκύλευσης κάθε μύθου και ιδανικού», έρχεται στη σκηνή του «Μικρού Χορν» να ζωντανέψει και πάλι τον μύθο της συγκλονιστικής Ελληνίδας που υπήρξε η μεγαλύτερη Φωνή του εικοστού αιώνα και που την έλεγαν Μαρία.
Με μια άλλη Μαρία στον κεντρικό ρόλο, την επιβλητική και αισθαντική Μαρία Ναυπλιώτου, που θα ενσαρκώσει, και η ίδια στην ακμή και την ωριμότητά της, τη μεγάλη ντίβα, μέσα στο σύγχρονο υποκριτικό πνεύμα, σ′ ένα διάλογο γενεών με το αρχέτυπο πρότυπο της μεγάλης καλλιτέχνιδας.
