Πάλεψαν για τη ζωή τους - Tώρα παλεύουν για να ξαναζήσει το Μάτι
Μάτι, ένας χρόνος μετά: 102 νεκροί, εκατοντάδες εγκαυματίες, κατεστραμμένες περιουσίες, θλιμμένα πρόσωπα, ένα τεράστιο «γιατί». Ένας χρόνος από την φονική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου 2018 σε Μάτι, Νέο Βουντζά, Κινέτα και το στίγμα της είναι ακόμα εκεί. Σε ερειπωμένα σπίτια, σε καμμένα δέντρα, σε μπάζα, σε άδεια βλέμματα. Οι ευθύνες δεν έχουν αποδοθεί, οι πληγέντες δεν έχουν δικαιωθεί. Η ζωή, όμως, συνεχίζεται. Όπως γίνεται πάντα...
Υπάρχουν άνθρωποι που εδώ κι έναν χρόνο δούλεψαν σκληρά – και βουβά – για να δώσουν θάρρος στις οικογένειες των θυμάτων να σταθούν στα πόδια τους, αλλά και να δώσουν πνοή στην περιοχή. Άνθρωποι που θυσίασαν το «εγώ» τους για να γίνει ξανά το Μάτι, όπως ήταν πριν: μια όαση, όπως λέει στη HuffPost Greece η Μαργαρίτα Κίντατζη, μια από τους εκατοντάδες εγκαυματίες.
Mίνα Τσολάκη: Έχω μια άρνηση για αυτό το γεγονός, νιώθω σαν να μην συνέβη ποτέ
Η Μίνα Τσολάκη, κάτοικος στο Μάτι και μέλος του Συλλόγου «Εξωραϊστικός Σύλλογος για το ΜΑΤΙ», μιλά στη HuffPost Greece για αυτόν τον έναν χρόνο της ισοπέδωσης των ζωών τους. Πώς έζησε την τραγωδία, πώς άλλαξε η καθημερινότητά τους και πόσο δούλεψαν για να προχωρήσουν. Τα σημάδια που άφησε η φονική πυρκαγιά και οι ευθύνες που δεν έχουν αποδοθεί.
Διαβάστε τη συνέντευξη εδώ.
Μαργαρίτα Κίντατζη: Μένει ένα μεγάλο «Γιατί»
Η Μαργαρίτα Κίντατζη, εγκαυματίας, θυμάται τη στιγμή που νόμιζε ότι θα πεθάνει. Ο πανικός, τα τρεξίματα, ο ήρωας αδερφός, η έλλειψη βοήθειας, η αποκατάσταση, η απουσία του κράτους.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι η παρακαταθήκη μιας τραγωδίας. Μιας φωτιάς που μέσα τους δεν έχει σβήσει ακόμα. Και ίσως φταίμε όλοι για αυτό. Άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο.
Διαβάστε τη συνέντευξη εδώ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: