Στο δρόμο για τις ισραηλινές βουλευτικές εκλογές
Ακόμα μια αποχώρηση από την κομματική κούρσα και συγχρόνως, διεύρυνση της εκλογικής βάσης του Λικούντ - εφόσον βέβαια το αποφασίσει η ευρεία εκλογική μερίδα των ψηφοφόρων της κεντροδεξιάς.
Ο ηγέτης του μικρού κόμματος «Ζεούτ» («Ταυτότητα»), Μοσέ Φέιγκλιν, και ο Βενιαμίν Νετανιάχου ανακοίνωσαν ότι το κόμμα του πρώτου συνενώνεται με το Λικούντ. Η υπόσχεση που δόθηκε δημοσίως εκ μέρους του Νετανιάχου: υπουργοποίηση του Φέιγκλιν και νομοθετική ρύθμιση για την νομιμοποίηση της θεραπευτικής κάνναβης ως επίσης και δυνατότητα νόμιμης εισαγωγής της κάνναβης - με παράλληλη χαλάρωση της νομοθεσίας για τα μαλακα ναρκωτικά (κάτι που είναι μάλλον περιττό έτσι κι αλλιώς, μιας και τα αστυνομικά μέτρα για τον περιορισμό της χρήσης «ψυχαγωγικών ναρκωτικών» έχουν υποπέσει τα τελευταία χρόνια σε σιωπηρή αχρησία κατά κοινή ομολογία).
Πρόκειται για την δεύτερη κατά σειρά συνένωση μικρού κεντροδεξιού κόμματος μετά την ταυτόσημη κίνηση του τέως υπουργού οικονομικών, Μοσέ Καχαλόν, και ηγέτη του κόμματός του «Κουλάνου» («Όλοι Μαζί»).
Οι κομματικές αυτές ζυμώσεις στον χώρο της Κεντροδεξιάς και η προσπάθεια διεύρυνσης της εκλογικής μάζας του Λικούντ έρχεται να περιορίσει την ανάγκη του Νετανιάχου να ζητήσει να συνεργαστεί μετεκλογικά με τον άλλοτε κυβερνητικό του εταίρο, Αβιγκντορ Λίμπερμαν, και το Λικούντ να πλησιάσει όσο γίνεται πιο πολύ τις 61 από τις συνολικά 120 έδρες της Κνεσέτ .
Η κοινοβουλευτική πρακτική, η εν γένει εκλογική νομοθεσία αλλά και η εκλογική δύναμη του Λικούντ καθιστούν αδύνατη την αυτοδυναμία του Λικούντ. Ωστόσο, τη στιγμή που το κόμμα του Λίμπερμαν «Ισραήλ το Σπίτι Μας»εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις ως ρυθμιστής - και οι τεταμένες προσωπικές σχέσεις του ηγέτη του με τον Νετανιάχου - φαίνεται πως είναι τα δύο δεδομένα που ωθούν το Λικούντ να προετοιμάζει άλλες πιο «εύκολες» εναλλακτικές συμμαχίες στον χώρο της Δεξιάς. Άλλωστε, δηλωμένος στόχος του Λίμπερμαν είναι κατ’αρχάς ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής ενότητας με εταίρους το κεντροαριστερό «Γαλανόλευκο» και το Λικούντ. Από την άλλη, πλην ίσως του Μπένι Γκάντς, οι υπόλοιποι κομματικοί εταίροι του «Γαλανόλευκου», Γιαιρ Λαπίντ και Μοσέ Γιαάλον, δεν φαίνονται πρόθυμοι να συγκυβερνήσουν με το Λικούντ, του οποίου θα συνεχίσει να ηγείται ο Νετανιάχου που βαρύνεται με υποψίες ανάμιξής του σε υποθέσεις διαφθοράς .
Πάντως, οι ζυμώσεις και οι συμφωνίες συνεργασίας φαίνεται πως θα συνεχιστούν.
Έως τις 6 Σεπτεμβρίου τα κόμματα έχουν την δυνατότητα να συνάψουν συμφωνίες προσμέτρησης εδρών στην Κνεσέτ που πρόκειται να εκλεγεί στις εκλογές της 17ης Σεπτεμβρίου. Ετσι, η ερχόμενη εβδομάδα θα δώσει σαφέστερη εικόνα του προεκλογικού κομματικού χάρτη και ποιος τελικά θα είναι ο κομματικός αρχηγός που θα έχει περισσότερες πιθανότητες να λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας από τον Πρόεδρο της χώρας μετά την επίσημη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων .
Όσο για τις δημοσκοπήσεις: Όλα δείχνουν ότι η διαφορά μεταξύ Λικούντ - «Γαλανόλευκου» θα είναι το ίδιο μικρή, όπως και στις εκλογές της 9ης Απριλίου 2019. Ο χρόνος που μεσολάβησε από τότε μέχρι τώρα είναι λίγος και το προεκλογικό κλίμα στο Ισραήλ εκτιμάται εξαιρετικά υποτονικό - τουλάχιστον προς το παρόν.
