Ιστορικό χειρόγραφο αποδόθηκε στην Ελισάβετ την Α' χάρη στον άθλιο γραφικό χαρακτήρα (της)
Το χειρόγραφο ανακάλυψε ιστορικός λογοτεχνίας από το Πανεπιστήμιο East Anglia στη Βιβλιοθήκη του Ανακτόρου Λάμπεθ στο Λονδίνο, κατά τη διάρκεια έρευνας με θέμα τις χειρόγραφες μεταφράσεις έργων του Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου -εκ των σημαντικότερων εκπροσώπων του πεζού λόγου του λεγόμενου Αργυρού Αιώνα της λατινικής λογοτεχνίας (περ. 14 μ.Χ.-180).
Ο δρ. Τζον Μαρκ Φίλο ανακάλυψε μία χειρόγραφη μετάφραση 42 σελίδων του Τάκιτου, στην οποία ο Ρωμαίος ιστορικός καταγράφει τα οφέλη της μοναρχίας. Η μετάφραση βρισκόταν στη βιβλιοθήκη από τον 17ο αιώνα, χωρίς ουδείς να γνωρίζει την ταυτότητα του μεταφραστή.
Μεταξύ άλλων, ο δρ Φίλο παρατήρησε ότι το χειρόγραφο ήταν γραμμένο σε έναν πολύ συγκεκριμένο τύπο χαρτιού, το οποίο ήταν εξαιρετικά δημοφιλές στην Αυλή των Τυδώρ τη δεκαετία του 1590.
Τα υδατογραφήματα στο χαρτί που χρησιμοποιήθηκε για τη μετάφραση -ένα λιοντάρι που βρυχάται και τα αρχικά GB με μία βαλλίστρα - ήταν τα ίδια στο χαρτί που χρησιμοποιούσε η βαίλισσα για την ιδιωτική αλληλογραφία και τις μεταφράσεις της.
«Μονάχα ένα πρόσωπο από τον Οίκο των Τυδώρ είχε μεταφράσει Τάκιτο -το διάσημο έργο του «Annales» (Χρονικά)- και επιπλέον, μονάχα ένα χρησιμοποιούσε το ίδιο χαρτί τόσο στις μεταφράσεις του όσο και στην ιδιωτική του αλληλογραφία και αυτό το πρόσωπο ήταν η ίδια η βασίλισσα, εξηγεί ο δρ. Φίλο.
Επίσης είναι γνωστό ότι η Ελισάβετ η Α′ αγαπούσε την ιστορία και ότι έκανε τη μετάφραση του Τάκιτου στα αγγλικά για λόγους εξάσκησης.
Και μετά από όλα αυτά, ο δρ. Φίλο στάθηκε στον γραφικό χαρακτήρα. Ενώ η ίδια η μετάφραση είναι γραμμένη με τον κομψό, καθαρό τρόπο ενός γραφέα της εποχής, οι διορθώσεις και οι προσθήκες φαίνεται καθαρά ότι είναι από άλλο, απρόσεκτο χέρι.
Στη συνέχεια, ο δρ. Φίλο συνέκρινε τις διορθώσεις με όσο το δυνατόν περισσότερα δείγματα γραφής της Ελισάβετ της Α’, αλλά και μεταφράσεις της.
Ειδικά τα χειρόγραφα της τελευταίας περιόδου της ζωής της ήταν τόσο κακογραμμένα που έμοιαζαν ακατανόητα.
«Ένας επαγγελματίας γραφέας εκπαιδευόταν να γράφει τακτικά και κομψά, προκειμένου το κείμενο να είναι ευανάγνωστο. Κατά κανόνα, όσο υψηλότερη είναι η θέση ενός προσώπου στην ιεραρχία, τόσο περισσότερες ελευθερίες έχει. Υπάρχουν επιστολές της Ελισάβετ από τα τελευταία χρόνια της ζωής της, που φέρουν την υποσημείωση κάποιου βοηθού «Συγγνώμη, εδώ θα βρείτε ακριβές αντίγραφο».
Το κείμενο που μετάφρασε η Ελισάβετ αναφέρεται στον θάνατο του πρώτου Ρωμαίου Αυτοκράτορα Αυγούστου και στην άνοδο του διαδόχου του Τιβέριου. Περιλαμβάνει επίσης απόσπασμα στο οποίο η Αγριππίνα, σύζυγος του Γερμανικού προσπαθεί να ηρεμήσει το ανήσυχο στράτευμα, στο οποίο η Ελισάβετ επαινεί το θάρρος της γυναίκας αυτής να αναλάβει το βάρος της ευθύνης σε μία κρίσιμη στιγμή της ιστορίας
