Ευλάβεια και κατάνυξη αισθανόμουν από παιδί την Μεγάλη Εβδομάδα. Έτσι μάθαμε σπίτι μας. Πηγαίναμε με την Μαμά στην Εκκλησία, στην Αγία Βαρβάρα στο Ψυχικό. Την Μεγάλη Παρασκευή της απόλυτης Νηστείας, με τις μωβ πασχαλιές να μοσχομυρίζουν στον κήπο, ήμασταν Οδηγοί με την στολή μας και κρατούσαμε το κοντάρι στον Επιτάφιο της Αγίας Φιλοθέης.
Ανάσταση
Η Ανάσταση και το Πάσχα ,Λαμπρή Γιορτή για όλους μας το νοιώθαμε, με χαρά, με χορό, το ζούσαμε, απίστευτα γλέντια, με τεράστια οικογένεια αγκαλιά με κλαρίνα και λεβέντικα τσάμικα μας έβρισκε στο χωριό μας στον Κιθαιρώνα, στα όμορφα Βίλλια, με έναν Πατέρα Ζωέμπορο να ετοιμάζει το εκλεκτό κρέας..
Η πιο όμορφη μαμά του κόσμου
Ανεπιστρεπτί. Αυτά έφυγαν...έλεγε, τελευταία η Μητέρα μας, και Γιαγιά και Προγιαγιά. Η πιο όμορφη Μαμά του Κόσμου, την έλεγα.
Και μόνο, που τα θυμόμαστε, τέτοιες δύσκολες μέρες, χορταίνουμε. Παίρνουμε δύναμη. Γλύκα..
Προσευχή
Ζήτησα από τον οκτάχρονο εγγονό μου να μου πει τι είναι γι’ αυτόν Προσευχή.
Πες μου εσύ Γιαγιά, το αντέστρεψε.. Με αιφνιδίασε ευχάριστα.. Κι ακολούθησε μία κουβέντα μαγική.. Μια Συνομιλία, όπως του είπα, μέσα από την καρδιά μας, μυστική..
Να μερικές πασχαλινές ευχές
ΑΝΑΣΤΑΣΗ με Υγεία και Ελπίδα
Ας μεταλαμπαδεύσουμε από καρδιά σε καρδιά το φως της Ελπίδας
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ μ’ ένα σπίτι γεμάτο ΑΓΑΠΗ
Άκουγα την Κριστιάν Αμαμπούρ στο CNN να μας λέει πως τώρα στους δύσκολους καιρούς μέσα στο σπίτι να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν. Όσο μπορούμε. Γυμναστική. Μαγείρεμα.
Προσευχή … και «eat pray love» θα πρόσθετα από το πολύ αισιόδοξο έργο της Τζούλια Ρομπερτς και τον γοητευτικό ασχημάντρα Χαβιέ Μπαρδέμ. Διαλογισμός. Προσευχή στην Ινδία, στο Μπαλί…
Ταξιδεύοντας Μακριά
Θυμήθηκα ένα ταξίδι από τα πολλά και τόσο ενδιαφέροντα σε όλο τον κόσμο με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλο. Στο μακρινό Ουζμπεκιστάν στην Κ. Ασία τμήμα κάποτε της πρώην Σοβ. Ένωσης. Μόλις, με το προεδρικό αεροπλάνο προσγειωθήκαμε, κρύο, νύχτα, χιονόνερο, διασχίσαμε με την επίσημο πομπή τους παντέρημους δρόμους της Τασκένδης – πόλη που φιλοξένησε Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες μετά τον Εμφύλιο. Υπήρχε απαγόρευση της κυκλοφορίας διότι είχαν προηγηθεί κάποια βίαια επεισόδια. Αριστερά δεξιά στο πεζοδρόμιο ήταν παραταγμένοι αστυνομικοί ίσως και στρατιώτες με τις πλάτες προς τα εμάς, στραμμένοι προς τις κατοικίες. Εκεί ήταν οι .. εχθροί, έλεγε μεταξύ σοβαρού και αστείου κάποιος.
Αγριάδα. Άγνωστο. Ψυχή πουθενά …
Υπνωτικό
Ένας αγαπημένος συνάδελφος, με γνωστό το αστείρευτο χιούμορ του, o Θαν. Αραμπατζής, άρχοντα των Σερρών όπως τον λέγαμε, κοιτώντας έξω από το τζάμι του δημοσιογραφικού αυτοκινήτου μας είπε: «Να παίρναμε τώρα ένα υπνωτικό χάπι και να ξυπνάγαμε στην απογείωση για Ελλάδα …». Κάτι τέτοιο σκεπτόμουν να κάναμε και τώρα και να σηκωνόμασταν ένα ωραίο πρωί όταν όλα θα είχαν τελειώσει. «Τι μαγικό χάπι θα ήταν αυτό» έλεγε γελώντας ο φίλος, ο εκδότης, Θαν. Καστανιώτης όταν του τα’ λεγα. Όταν έπρεπε θα μας ξύπναγε.
Σαμαρκάνδη
Για να επανέλθω στο ταξίδι και στη σοφία που κερδίζει κανείς από κάθε τέτοια απόδραση, ενώ στην αρχή ήταν όλα τόσο απαισιόδοξα τις επόμενες μέρες ζήσαμε μοναδικές εμπειρίες με μια επίσκεψη στη Σαμαρκάνδη. Μια πόλη θησαυρό στο Δρόμο του Μεταξιού. Με ιστορία 2500 χρόνων και μνημεία ανυπέρβλητου κάλους που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ήταν πέρασμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Και πολύ αργότερα μέρος της αυτοκρατορίας του Μογγόλου Τζένγκις Χάν. Ο Ταμερλάνος, βίαιος και άγριος, ήταν αυτός που τους έχτισε με τους καλύτερους αρχιτέκτονες της εποχής του (14ος αιώνας). Να λοιπόν που πάντα υπάρχουν οι καλές πλευρές και στα δύσκολα.
Το παιχνίδι της χαράς
Έχω να προτείνω ένα καταπληκτικό βιβλίο των παιδικών μας χρόνων. Τόσο επίκαιρο τώρα …για όσους μεγαλώσαμε λίγο.
Πολυάννα το παιχνίδι της χαράς
Τα βιβλία της «Πολυάννας» έκαναν πάταγο όταν πρωτοδημοσιεύτηκαν στην Αμερική, κι αγαπήθηκαν όσο λίγα παιδικά βιβλία, όταν μεταφράστηκαν σ’ όλες τις γλώσσες του κόσμου. Η ιστορία της Πολυάννας, που συγκινεί και εκπαιδεύει για ένα καλύτερο αύριο, μικρούς και μεγάλους, έχει ως κεντρικό μήνυμα το μυστικό της ανθρώπινης ευτυχίας μέσα από το «Παιχνίδι της χαράς». Και αυτό το καταφέρνει ξεπερνώντας ανυπέρβλητες δυσκολίες τόσο για τον εαυτόν της όσο και για τους γύρω της, σκορπίζοντας γύρω της τη χαρά και την ευτυχία. Αυτό το παιχνίδι της χαράς μας κάλεσε να παίξουμε αυτές τις μέρες μια παρέα φίλων και σας διαβεβαιώ ό,τι βγήκαν καταπληκτικά αποτελέσματα.
Κάποιες από τις απαντήσεις στην ερώτηση τι μπορείτε να κερδίσετε μέσα από αυτή την περιπέτεια που ζούμε ήταν: 1) Εκτιμάμε αυτά που είχαμε. Λαχταράμε αγκαλιές, έρωτες, θάλασσες, αγαπημένους, φύση…. 2) Τι χαρά για τα παιδία που παίζουνε μετά από τόσο καιρό με το μπαμπά και τη μαμά στο σπίτι, 3) Καθάρισαν οι ουρανοί και οι θάλασσες για λίγο, 4) Φροντίζω πιο πολύ τον εαυτό μου. Με αγάπησα.
Αναμνήσεις
Αναπολώ όλο αυτό τον καιρό όσα καλά και όμορφα έχω ζήσει και είναι πολλά και παίρνω δύναμη και αισιοδοξία. Φυσικά αυτά δεν γράφονται εδώ. Μπορώ όμως να αναφέρω μερικές από τις κοινωνικές εκδηλώσεις που προηγήθηκαν της περιπέτειας της πανδημίας και έχουν αισιοδοξία, δυναμική, προοπτική που τόσο χρειαζόμαστε αυτό τον καιρό.
1821-2021
«Η πρωτοβουλία 1821-2021» για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης με πλοίο που έβαλε πλώρη για ένα ταξίδι μέσα στην ιστορία μας με προορισμό τον σύγχρονο κόσμο, το αύριο, την εξέλιξη. Υπέρβαρο ίσως από εκλεκτές προσωπικότητες από όλο τον κόσμο που απαρτίζουν Πανεπιστήμια, Ιδρύματα, Οργανισμούς Επιστημονικούς, Πολιτικούς. Φορτωμένα από ιδέες, προτάσεις, προγράμματα για ποικίλες εκδηλώσεις εδώ και παντού.
Να όμως που τώρα έτσι αναπάντεχα με τη νέα πρωτοφανή κρίση που ζούμε με την πανδημία και την αξιέπαινη όρθια στάση της Ελλάδας δημιουργούνται νέες προϋποθέσεις. Πώς θα δούμε το μέλλον μας, πώς θα ξεκινήσουμε μια νέα αρχή αφού ξεπεράσουμε για μια ακόμη φορά τα δύσκολα. Ο ρόλος και η συμβολή της πρωτοβουλίας στη νέα αυτή κατάσταση είναι σημαντικός. Πιο χρήσιμος από ποτέ. Η ιστορία αποτελεί πηγή έμπνευσης για το μέλλον.
Στο τιμόνι άξια, δυνατή, ικανή γυναίκα, η Γιάννα Αγγελοπούλου εμπνέει ασφάλεια, εμπιστοσύνη. Και πιστεύουμε ό,τι μπορεί να αναλάβει ακόμα πιο υψηλά πόστα στον τόπο μας. Μπορεί να προσφέρει.
Εργο
Έχω ζήσει από κοντά εδώ και χρόνια το έργο και την προσφορά της οικογένειας
Αγγελοπούλου, με πρώτον τον πατέρα Παναγιώτη Αγγελόπουλο, λιτός, απλός, παλαιών αρχών, ευπατρίδης, Μέγας Λογοθέτης της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Η υποστήριξή τους στην αναβάθμιση του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι όχι μόνο οικονομική αλλά και ουσιαστική. Στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου που παραπέμπει στους Βυζαντινούς χρόνους, την συγκρότηση της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης, με την επιμέλεια του Κων. Στάικου και σε τόσα άλλα. Θυμάμαι τα ταξίδια εδώ και στο εξωτερικό. Στην Πάτμο, με την παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, για τα 800 χρόνια από την Ίδρυση του Μοναστηριού. Στην Ελβετία για τα Θυρανοίξια του Ναού του Αγίου Δημητρίου.
Πράσινος Πατριάρχης
Στη Νέα Υόρκη, όταν η ελληνική ομογένεια τους τίμησε για την προσφορά τους. Θυμάμαι ακόμη στην Ζυρίχη, τις ωραίες κουβέντες για το περιβάλλον του Πράσινου Πατριάρχη, με τον άντρα μου, δημοσιογράφο Γ. Βότση στο DolderGrandHotel. Τις με σοφία συζητήσεις και τις πολύτιμες, ιερές και όμορφες συμβουλές που έδινε στην δεκάχρονη, τότε, κόρη μας για το μέλλον της και την ζωή της.
Από την Αφρική
Θα ξεχωρίσω την Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, τη γυναίκα με το φωτεινό πρόσωπο όπως την λέω, πολυπράγμων, με αμέτρητες πολιτιστικές ανθρωπιστικές δραστηριότητες σε όλο τον κόσμο. Στη ζωή της ίσως εντονότερη είναι εκείνη για τα παιδιά της Αφρικής Action Aid. «Είχα διάφορα προβλήματα πότε το ‘να πότε τ ’άλλο, όταν πήγα εκεί μου περάσαν όλα» θυμάμαι μου έλεγε παλιά.
Στους Δελφούς
Λατρεύει του Δελφούς και έχει όνειρα και σχέδια για τον ιερό αυτό τον τόπο, τον ομφαλό της Γης. Πρόεδρος του Παγκόσμιου Ανθρωπιστικού Φόρουμ WHF, σκοπός του οποίου είναι «η δημιουργία ενός κόσμου δίκαιου ειρηνικού, που βάζει την ζωή των ανθρώπων στο επίκεντρο της ανάπτυξης και της οικονομίας». Έδρα του οι Δελφοί, όπου βράβευσε για το ανθρωπιστικό έργο μέσα από το ομώνυμο Ίδρυμά του, τον τραγουδιστή με την χρυσή φωνή Χάρυ Μπελαφόντε. Το βραβείο παρέλαβε η κόρη του.
Η ΦΙΛΗ ΜΟΥ Η TV
Πολύτιμη φίλη αυτή την περίοδο είναι η τηλεόραση. Φυσικά δε βλέπουμε ειδήσεις. Βλέπουμε όμως όλη την Μεγάλη Εβδομάδα την κατανυκτική Ακολουθία των Παθών από τον Πατριαρχικό Θρόνο στο Φανάρι στην Κωνσταντινούπολη. Βλέπουμε επίσης απολαυστικές ταινίες ή σειρές. Ταξίδια στην άγρια φύση. Επίσης βλέπουμε τα ιστορικά κανάλια. Κι όπου βρούμε γέλιο, χαρά, μουσική και… γιόγκα.
ΕΥΧΕΣ
Σκέφτομαι στον Επιτάφιο να ανάψουμε κεράκια σπίτι μας και την Ανάσταση να βάλουμε τα καλά μας και να πούμε το «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ».
Ευχές, να πάνε όλα καλά!
