Η προσωπική συνταγή επιβίωσης στον κατ΄οίκον περιορισμό
Έχουν περάσει αρκετές μέρες στο σπίτι και όλοι μπορούμε πια λίγο- πολύ να καταλάβουμε τι μας βοηθά και τι μας αναστατώνει σε αυτές τις πολύ ιδιαίτερες συνθήκες που ζούμε. Αυτήν την περίοδο είναι αναγκαίο να στηριχθούμε στον εαυτό μας. Όμως για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να τον αφουγκραστούμε, να τον ακούσουμε, να τον σεβαστούμε.
Τι μας έχει βοηθήσει όλες αυτές τις μέρες να νιώσουμε καλύτερα; Για πολλούς ανθρώπους μια μεγάλη διέξοδος είναι η τέχνη. Γράψιμο, διάβασμα, ζωγραφική, μουσική, ταινίες, θέατρο, χορός είναι κάποιοι τρόποι να ξεφύγουμε λίγο από τον αποκλεισμό και να «ταξιδέψουμε» σε άλλους κόσμους. Ο τρόπος ζωής τον οποίο είχαμε συνηθίσει, η οικονομία, οι επιχειρήσεις είναι σε παύση κι όμως η τέχνη μπορεί να παραχθεί χωρίς δυσκολία και μέσω του διαδικτύου να ταξιδέψει ελεύθερα, να προσφέρει ανακούφιση και κάθαρση.
Δεν σημαίνει όμως ότι όλοι θα βρουν ανακούφιση στην τέχνη. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και έχει τον δικό του τρόπο να παίρνει δύναμη. Άλλοι μπορούν να ανταπεξέλθουν καλύτερα σε αυτήν την κατάσταση συμμετέχοντας σε κινήσεις αλληλεγγύης, έχουν μάθει να παίρνουν δίνοντας. Άλλοι μπορεί να ανακουφίζονται αθλούμενοι στο σπίτι ή όσο επιτρέπεται σε εξωτερικό χώρο, άλλοι μπορεί να χαλαρώνουν απλώς κοιτάζοντας ένα δέντρο από το μπαλκόνι τους. Φυσικά ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων δεν έχει χρόνο και εργάζεται από το σπίτι, για κάποιους ακόμη και η εργασία αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι διέξοδος και να τους βοηθά να ξεφεύγουν από τον φόβο του κορονοϊού και την ανία.
Άλλος μπορεί να νιώθει όμορφα όταν μιλά με γνωστούς και φίλους, άλλος μπορεί να αναστατώνεται από τέτοιες συζητήσεις. Άλλος μπορεί να μην επηρεάζεται από την επικαιρότητα, άλλος μπορεί να ανεβάζει πίεση βλέποντας κάθε μέρα το δελτίο ειδήσεων. Ο καθένας μας καλείται να καταλάβει τι του κάνει καλό, τι του δίνει δύναμη και θετικά συναισθήματα και εφόσον αυτό δεν βλάπτει τον εαυτό του ή άλλους να συνεχίσει να το κάνει. Αντίστοιχα, ό,τι μας ενοχλεί πολύ, ό,τι μας ταράζει χρειάζεται να το αποφεύγουμε όσο αυτό είναι δυνατό. Είναι σημαντικό να έχουμε δυνάμεις αυτήν την περίοδο και να μην αναλωνόμαστε σε τοξικές καταστάσεις.
Μια αντίστοιχη ανασκόπηση χρειάζεται να κάνουμε και όσον αφορά στις σχέσεις μας είτε συγκατοικούμε με συγγενικά πρόσωπα είτε επικοινωνούμε μαζί τους τηλεφωνικά ή διαδικτυακά. Τι μας έκανε να θυμώσουμε αυτόν τον καιρό και πώς προκαλέσαμε εμείς τον θυμό των άλλων; Ποια στιγμή ήταν καλύτερη για συζήτηση; Πότε νιώσαμε όμορφα με τους δικούς μας; Πώς μπορούμε να βάζουμε τα όριά μας χωρίς να προσβάλουμε, να πληγώνουμε, να συγκρουόμαστε; Ποια είναι τα δικά μας αδύναμα σημεία στις σχέσεις μας με τους άλλους; Δεν είναι δυνατόν να φταίνε πάντα εκείνοι και αν θέλουμε να συγκατοικήσουμε με ηρεμία αυτό το διάστημα είναι σημαντικό να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και πρόθυμοι να αλλάζουμε και να γινόμαστε καλύτεροι. Όταν νιώθουμε τα συναισθήματά μας να μας ξεπερνούν, όταν δεν μπορούμε να διαχειριστούμε την καθημερινότητα μας και τις σχέσεις μας με τους άλλους, ίσως χρειάζεται να απευθυνθούμε στις γραμμές υποστήριξης από ειδικούς ψυχικής υγείας.
Εν κατακλείδι, ο καθένας μας καλείται τώρα να βρει τη δική του προσωπική συνταγή επιβίωσης, να αναλάβει την ευθύνη για την σωματική και ψυχική του υγεία και για τις σχέσεις του με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Αν βρούμε τρόπους να πολεμήσουμε την απελπισία, αν δίνουμε νόημα στη ζωή όποια τροπή κι αν παίρνει και αν παραμερίσουμε τον εγωισμό μας για να πορευτούμε αληθινά μαζί με όσους αγαπάμε, ίσως μπορέσουμε να τα καταφέρουμε κάπως καλύτερα αυτόν τον μήνα…
