Κατέβηκα στην Αθήνα γιατί ήθελα να ζήσω σε μία πόλη δημοκρατική. Στην αρχή μου φαινόταν χαμηλοτάβανη. Σύντομα άρχισε να μου λείπει η ελευθερία και η αλητεία (εκ του αλάομαι-αλώμαι, που σημαίνει περιπλανιέμαι) του Βορρά.
Δεν υπάρχει πιο εκφραστικό πρόσωπο από εκείνο του Ολύμπου. Μήτε πιο συντροφική συζήτηση από εκείνη που πιάνεις με τις βουνοκορφές του. Ό,τι κι αν ζητήσεις, θα σου αποκριθεί, ό,τι και να σκεφτείς, θα σου κάνει νεύμα.
Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Κουκιώτη. Η μαγεία όμως, και οι υποσχέσεις του Μαγικού Βουνού είναι για όλους μας.
Η Πιερία είναι η γη που συναντάς τον Θεό σου.
«Έχει και ο νους Λιτόχωρο με διαβαστές πλαγιές κι εύφορα μπλε θαλάσσης» είχε γράψει ο Ελύτης «Εκ του πλησίον».
Κι αν ο Χαρδαλιάς δεν μας αφήνει μέρα που είναι να ξεμυτίσουμε, εμείς μέσω της τέχνης μπορούμε να βρεθούμε όπου ακριβώς λαχταρούμε. Τότε γεννήθηκε η δημιουργία. Όταν ο άνθρωπος αναμετρήθηκε με την απουσία.
*Οι σελίδες του Δημήτρη Κουκιώτη στο διαδίκτυο και το Facebook.
H δημοσίευση των φωτογραφιών έγινε με την έγκριση του δημιουργού.