Γράμμα στην Μελίνα: «Κορίτσι - Αγόρι», δύο λόγια του παππού
«Η Μελίνα ήταν 7 χρονών, όταν σκέφτηκα να καταγράψω αυτά που μούρθε να της εξιστορώ τα Σαββατοκύριακα που περνούσε μαζί μας. Τα μπλα – μπλα του παππού, όπως τα λέγαμε.
Εχουν περάσει 25 χρόνια. Τότε ήξερα ότι δεν επρόκειτο να τις διαβάσει αμέσως τις «Επιστολές» μου αυτές. Όπως και να έχει τι είναι 10 επιστολούλες, που σκοπός τους είναι να προετοιμάσει ένα παιδί με το λεξιλόγιο που θα συναντήσει καθώς θα μπαίνει σιγά-σιγά στην εφηβεία;
Και θα βρίσκει μπροστά του λέξεις και ορολογίες φορτισμένες με απρόσιτη σημασία;
Μια επιστολή που απευθύνεται σε χιλιάδες Ελληνόπουλα. Και στην ηλικία της Μελίνας ακόμα!
Στο κάτω-κάτω, ένα απλό κουβεντολόι είναι. Ανάμεσα στη Μελίνα και στον παππού της Δεν είναι δα και οι 10 Εντολές! »
Διαβάστε επίσης: Γράμμα στην Μελίνα: «Ένας άνδρας και μια γυναίκα»
Σ ’έβαλε σε σκέψεις το φαινόμενο κορίτσι-αγόρι, έτσι δεν είναι;
Ε, λοιπόν, είναι ένα φαινόμενο, μια πραγματικότητα που εμφανίζεται μπροστά μας και που το ανακαλύπτουμε.
Γνωρίζουμε ότι τη στιγμή που συλλαμβάνεται το μωρό, τα γονίδια ανακατεύονται ή για δημιουργήσουν κορίτσι ή για να δημιουργήσουν αγόρι.
Αλλά κανείς δεν ξέρει γιατί ο αριθμός των κοριτσιών στον κόσμο είναι ίσος με τον αριθμό των αγοριών! Άλλο ένα μυστήριο.
Άλλη μια επέμβαση της αινιγματικής Φύσης, γιατί έχει ανάγκη από τον ίδιο αριθμό ανδρών και γυναικών για την διαιώνιση του είδους.
Γιατί αλλιώς, δεν θα υπήρχαν ποτέ ανθρώπινα όντα στη γη (ή και ζώα φυσικά).
Η Φύση έχει τους νόμους της – και καλά θα κάνουμε να τους σεβόμαστε.
Ένας απ΄αυτούς είναι ο «νόμος των πιθανοτήτων», όπως τον ονομάζουν οι μαθηματικοί.
Γιατί, στη Φύση, τα πράγματα προχωρούν από ανάγκη, που όσο είναι προφανής άλλο τόσο είναι σκοτεινή και μυστηριώδης.
Την οποία «ανάγκη» ονομάζουμε συχνά «τύχη, σύμπτωση, συγκυρία».
Για να γίνει «τυχαίο» και «πιθανό» ένα φαινόμενο πρέπει να επαναληφθεί πολλές φορές.
Εκατό, χίλιες, εκατομμύρια φορές. Σε μια μικρή κοινωνική ομάδα, όπως η οικογένεια για παράδειγμα, με 4, 5 ή 6 γεννήσεις, είναι πιθανό να έχουμε μόνο κορίτσια ή μόνο αγόρια.
Αλλά μέσα στα 10 εκατομμύρια Έλληνες ή στα 8 δισεκατομμύρια κατοίκων της γης, τέτοια πιθανότητα αποκλείεται!
Θα έχουμε τόσα κορίτσια όσα και αγόρια ! Αυτός είναι ο νόμος των πιθανοτήτων.
Άλλωστε γεννηθήκαμε Γάλλοι ή Έλληνες ή Βενεζουελιανοί πάλι από σύμπτωση.
Πάμε και πιο πέρα. Είμαστε Καθολικοί, Ορθόδοξοι, Προτεστάντες, Εβραίοι, Μουσουλμάνοι, από σύμπτωση εντελώς.
Όταν γεννιέσαι δεν είσαι τίποτα απ΄ αυτά!
Είσαι κορίτσι ή αγόρι. Όλα τ΄άλλα τα γίνεσαι.
Αν μεγάλωνες σε άλλη οικογένεια, σε άλλη χώρα, θα είχες άλλη προσωπικότητα, άλλη γλώσσα, άλλο όνομα, άλλη θρησκεία, αν δεν ήσουν και άθεη!
Το να είσαι κορίτσι είναι μια επιλογή της Φύσης. Το να είσαι Χριστιανή είναι επιλογή των γονιών σου, της πατρίδας σου και της πολιτικής εξουσίας της.
Κι΄αυτό δεν είναι ούτε σωστό ούτε φυσικό.
Η θρησκεία είναι ένα «σύστημα σκέψης». Και δεν μπορούμε να διαθέτουμε «συστήματα σκέψης» τη μέρα που γεννιόμαστε. Έτσι δεν είναι; Κατά συνέπεια, πρέπει να μας αφήνουν ήσυχους μέχρι να ενηλικιωθούμε.
Όταν θα έχουμε το δικαίωμα ψήφου θα έχουμε και το δικαίωμα να αποφασίσουμε σε ποιο «σύστημα σκέψης» θα ανήκουμε, πολιτικό ή θρησκευτικό. Ή να μην ανήκουμε σε κανένα.
Απ΄την άλλη μεριά, γεννιόμαστε κορίτσι ή αγόρι και από μικροί είμαστε ενήμεροι του φύλου μας. Είμαστε το φύλο μας. Δεν είμαστε απλώς ανθρώπινα όντα, είμαστε κορίτσια ή αγόρια. Είναι η πρώτη μας ταυτότητα.
Η κινητήρια δύναμη, ο λόγος ύπαρξης, η αποστολή της ζωής μας. Αν θέλεις ναι, αυτό είναι το ¨σύστημα σκέψης¨ με το οποίο γεννιόμαστε. Κανείς δεν μας το επέβαλε και κανείς δεν μπορεί ή δεν θέλει να μας το πάρει. Αυτή δεν είναι η πιο αληθινή όλων των «θρησκειών»;
Σ΄ αφήνω να τα σκεφτείς όλ΄αυτά τα μπλα-μπλα και θα τα ξαναπούμε. Εδώ είμαστε.
