Η σύγχρονη «Ρόζμαρι»: Μια παράσταση βασισμένη στην ταινία του Πολάνσκι
Ως η «μητέρα» όλων των δαιμονισμένων ταινιών εκεί έξω «Το μωρό της Ρόζμαρι» (1968) -ένα ορόσημο του σινεμά τρόμου- φαντάζει το ίδιο στοιχειωμένο και σατανικό ακόμα και σήμερα, 53 χρόνια μετά την πρώτη προβολή του.
«Το μωρό της Ρόζμαρι» του Πολάνσκι, η αγαπημένη ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, είναι μια πειστική και τρομακτική ιστορία σατανισμού και εγκυμοσύνης που έχει πολλές αναγνώσεις και αγγίζει τόσα θέματα: την ψύχωση, την πατριαρχία, τη μητρότητα, το όριο λογικής και παραφοράς, τη φεμινιστική μελέτη, την αλήθεια και πραγματικότητα.
Ορμώμενο από αυτήν την ταινία, ένα σύνολο ηθοποιών, δημιουργεί ένα νέο αφήγημα.
Μια σύγχρονη «Ρόζμαρι», αναγκασμένη να ζήσει, καταναγκασμένη να πράξει, να περιοριστεί και να οριστεί σ ένα παρόν που αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Να επιβιώσει κόντρα σ΄ έναν τοξικό περίγυρο.
Και στα δύο αφηγήματα -σε αυτό του Πολάνσκι και σε αυτό που παρουσιάζεται -τα ερωτήματα παραμένουν κοινά. Η γυναίκα αυτή κυοφορεί ένα σπόρο. Τον σπόρο της γέννησης ενός ανθρώπου; Ενός νέου Θεού; Ενός ιδεολογήματος; ή μιας βιβλικής καταστροφής;
Μια παράσταση «θέατρο σε μονό πλάνο», το project αποπειράται να ενώσει επί σκηνής τέσσερις αφηγηματικές γλώσσες: τη θεατρική, την κινηματογραφική, τη λογοτεχνική και τη μουσική.
Η συνομιλία μεταξύ μουσικών και ηθοποιών μέσα από επαναλαμβανόμενα αυτοσχεδιαστικά ηχητικά μοτίβα δημιουργεί το μουσικό σύμπαν που ενέχει το θεατρικό δράμα και αντίστροφα.
Η λήψη σε ένα μόνο πλάνο, που ακολουθεί τους ηθοποιούς και τους μουσικούς και τη γενικότερη δράση της παράστασης, τοποθετεί το θεατή στη θέση των πρωταγωνιστών. Ο θεατής έχει έτσι την ευκαιρία να «ζήσει» οπτικά τα γεγονότα.
Ο ρεαλισμός συνάγεται από την κίνηση της κάμερας, καθώς το πλάνο απομακρύνεται, ζουμάρει και περιστρέφεται, όπως θα έκανε το ανθρώπινο μάτι, παρακολουθώντας τα γεγονότα από κοντά. Αυτό το είδος κινηματογράφησης καταργεί την απόσταση δίνοντας την εντύπωση ότι ανοίγει ένα παράθυρο στα γεγονότα.
Συντελεστές
Κείμενο: Αντρέ Παπακώστα
Σκηνοθεσία: Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης
Βοηθός σκηνοθέτη &Κίνηση: Υβόννη Τζάθα
Σκηνικό & Κοστούμια: Αλέγια Παπαγεωργίου
Μουσική: Κάρολος Μπεράχας
Φωτισμοί: Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης, Αλέγια Παπαγεωργίου
Κάμερα: Γιώργος Αθανασίου
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Γιαννης Δενδρινός, Αλέξιος Διαμαντής, Κατερίνα Μαούτσου, Φραγκίσκη Μουστάκη, Κώστας Νικούλι, Ευθαλία Παπακώστα
Και οι μουσικοί:
Κάρολος Μπεράχας: (Πιάνο, κιθάρα, looper, beats), Δημήτρης Πρόκος: (Κλαρινέτο).
Info
Online Προβολή - Video On Demand
Διαθέσιμη από 5 έως 7 Μαρτίου
Εισιτήριο: 8 ευρώ.
(με δυνατότητα παρακολούθησης της παράστασης online οποιαδήποτε στιγμή μέσα στο τριήμερο 5, 6 ΚΑΙ 7 Μαρτίου και για διάστημα 4 ωρών από την έναρξη της προβολής).
Προπώληση εισιτηρίων
Online:
Η νεαρή καθολική Ρόζμαρι Γκούντχαους έχει παντρευτεί έναν φιλόδοξο ηθοποιό του θεάτρου, τον Γκάι, που πασχίζει να κάνει καριέρα. Μετακομίζουν μαζί στο νέο τους σπίτι στο συγκρότημα πολυτελών διαμερισμάτων Μπράμφορντ, ένα επιβλητικό παλαιό κτίριο στη Νέα Υόρκη. Παρόλο που προειδοποιούν το ζευγάρι ότι το σπίτι έχει ένα σκοτεινό ιστορικό μαγείας και φόνων, εκείνοι αποφασίζουν να μείνουν εκεί. Σύντομα αρχίζουν να κάνουν παρέα με τους αδιάκριτους ηλικιωμένους γείτονες από το διπλανό διαμέρισμα, οι οποίοι φέρονται υπερβολικά φιλικά στο ζευγάρι, κάτι που κάνει τη Ρόζμαρι να δυσφορεί. Αντίθετα, ο Γκάι τους επισκέπτεται συχνότερα, σταδιακά απομακρύνεται από την γυναίκα του, αλλά αποκτά επαγγελματική επιτυχία, παίρνοντας το ρόλο σε μια θεατρική παράσταση, όταν ο προηγούμενος πρωταγωνιστής τυφλώνεται μυστηριωδώς. Σύντομα, η Ρόζμαρι μένει έγκυος και ξεκινά μια περίοδος που, ενώ θα έπρεπε να είναι ήρεμη κι ευτυχισμένη, αποδεικνύεται εφιαλτική καθώς υποψιάζεται ότι ο άντρας της και οι γείτονές τους έχουν μυηθεί στο σατανισμό. Η Ρόζμαρι αρχίζει να νιώθει ανασφαλής και αρχίζει να αμφισβητεί τη λογική της. Με την Μία Φάρου και τον Τζον Κασσαβέτις.
