Πώς ένα μέρος του γερμανικού Τύπου υπονομεύει συστηματικά την Ελλάδα
Η τελευταία τραπεζική κρίση επί ευρωπαϊκού εδάφους έπεσε σε αναξιοπρεπές επίπεδο όταν συζητήθηκε η οικονομική κρίση της Ελλάδας.
Ναι μεν μπορεί οι τράπεζες να είχαν προκαλέσει τη γερμανική οικονομική κρίση αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας έπαιζαν ρόλο στοιχεία της ανθρώπινης φύσης τα οποία αποδίδονταν στην ανατολίτικη νοοτροπία.
Οι Έλληνες υποτίθεται ότι ήταν τεμπέληδες, δεν είχαν όρεξη να δουλέψουν και, λόγω νοοτροπίας, ήθελαν να κλέψουν τα χρήματα της Ευρώπης. Υποτίθεται ότι ήταν ψεύτες και απατεώνες.
Τελικά, αν αποφάσιζαν να πουλήσουν μερικά από τα νησιά τους, η κρίση που προκαλεί το χρέος θα μειωνόταν.
Τέτοιου είδους στερεότυπα και μια απεχθής εικόνα της Ελλάδας έχουν μακρά ιστορία στον γερμανικό Τύπο και τη γερμανική εξωτερική πολιτική.
Ήδη από την αρχή της ίδρυσης του ελληνικού κράτους, Γερμανοί αξιωματικοί που συνόδευαν τον Όθωνα ήρθαν ψάχνοντας την Αρχαία Ελλάδα όπως την είχαν γνωρίσει μέσα από την φιλελληνική παιδεία τους.
Αναζητούσαν την κλασική μύτη, το ιδεώδες της κλασικής ομορφιάς, τις πόλεις που ήξεραν από τη μυθολογία!
Τους περίμενε μια μεγάλη απογοήτευση, διότι τίποτα το παρόμοιο δεν μπορούσαν να βρουν.
Οι φιλέλληνες είχαν παραβλέψει ολόκληρη την οθωμανική κατοχή που τα τελευταία 400 χρόνια είχε αλλάξει το πρόσωπο των Ελλήνων. Μέσα από τους φιλέλληνες προέκυψε ένα καινούργιο φαινόμενο: οι ανθέλληνες.
Ο Ανθελληνισμός γεννήθηκε από μια περιθωριοποιημένη αντίληψη των «Ανατολιτών».
Τα στερεότυπα εναντίον των Ελλήνων στην εξωτερική πολιτική των Γερμανών αναπτύχθηκαν τον καιρό της πολιτικής του Γουλιέλμου και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η πολιτική γραμμή του Κάιζερ για μια στρατιωτική συμμαχία με την Οθωμανική αυτοκρατορία μετέτρεψε τους Γερμανούς αξιωματικούς σε «παθητικούς» θεατές της εξόντωσης των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
Οι ίδιοι ήταν αθώοι όσον αφορά την εξόντωση. Έτσι τουλάχιστον το έβλεπαν οι Γερμανοί.
Σε τελευταία ανάλυση ήταν οι Τούρκοι που εκτόπιζαν τους Έλληνες, που κατέστρεφαν τα χωριά τους και δολοφονούσαν τους κατοίκους τους με βίαιο τρόπο. Το ίδιο ίσχυε και όσον αφορά τους Αρμένιους.
Η υποτιμητική γλώσσα του Τύπου εναντίον της Ελλάδας ξεχύνεται ελεύθερη για μια ακόμη φορά, όταν στις 19 Ιανουαρίου 2021 εμφανίζονται ταυτόχρονα δύο άρθρα στην εφημερίδα (ΒΝΝ) τα οποία αποκαλύπτουν άμεσα την πολιτική της Γερμανίας και τη σχέση της με Ελλάδα, Τουρκία και ΕΕ. Αφορμή ήταν η συνάντηση του κυρίου Maas με «τον Τούρκο συνάδελφό του Mevlüt Cavusoglu» και η στρατηγική της ΕΕ για την προμήθεια εμβολίων από την Επίτροπο Υγείας, την Κυπρία Στέλλα Κυριακίδου.
Το πρώτο άρθρο είχε τίτλο: «Ο Maas κάνει μια καινούργια αρχή», με υπότιτλο: «Οι σχέσεις της ΕΕ με την Τουρκία πρέπει να βελτιωθούν».
Αρχίζει με τη συμβουλή ότι «η διαμάχη για το φυσικό αέριο» στην Ανατολική Μεσόγειο αποκτά ήπιους τόνους για πρώτη φορά και η νέα αρχή των «κλονισμένων» σχέσεων μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας δεν θα έπρεπε να κολλήσει στις δύσκολες συνομιλίες του περασμένου έτους αλλά να στρέψει το βλέμμα προς τα εμπρός.
Επί λέξει:«Θα ευχόμουν θερμά οι σχέσεις να βελτιωθούν, να γίνουν πιο βαθιές, να χρησιμοποιηθούν όλες οι δυνατότητες». Ο κύριος Cavusoglu τόνισε τη θετική ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της συνομιλίας με τον κύριο Maas και το ότι οι σχέσεις με την ΕΕ βελτιώνονταν. Ποιο θέμα μένει ακόμη ανοιχτό; Ποιο είναι το πρόβλημα; Και πώς τελειώνει το άρθρο σχετικά με τη θετική συνομιλία, την καλή ατμόσφαιρα και τις βελτιωμένες σχέσεις με την ΕΕ; Με τον κύριο Cavusoglu να δηλώνει εμφατικά ότι το πρόβλημα είναι η Ελλάδα και να την κατηγορεί ως υπεύθυνη «μεταξύ άλλων, για προκλήσεις μέσω στρατιωτικών τακτικών». Το άρθρο συνεχίζεται χωρίς μια παράγραφο ή σχόλιο της παραπάνω πρότασης και τελειώνει με την αναφορά ότι η Ελλάδα ως μέλος της ΕΕ σχεδόν πυροδότησε στρατιωτική σύγκρουση με την Τουρκία εξαιτίας των αποθεμάτων φυσικού αερίου.
Το άρθρο δεν αποσιωπά το γεγονός ότι η ΕΕ απέφυγε να λάβει αυστηρά μέτρα εναντίον της Τουρκίας για τις προκλήσεις της, τονίζει όμως ότι η Τουρκία στέλνει σήματα χαλάρωσης με στόχο την επανακίνηση των συνομιλιών με την Ελλάδα, οι οποίες είχαν διακοπεί από τις 25 Ιανουρίου 2016.
Η Γερμανία φέρει μεγάλη ευθύνη και διότι εξοπλίζει την Τουρκία και επειδή έχει δεσμεύσει το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών κεφαλαίων της με την αγορά της Τουρκίας.
Φέρει ευθύνη για το μέλλον της Ευρώπης και δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν που οδηγεί σε μια ισχυρή δημοκρατική Ευρώπη, πολυ-πολιτισμική και κοσμική.
Η Γερμανία όφειλε να ακολουθήσει το παράδειγμα της Γαλλίας.
Η Γερμανία όφειλε να αντιμετωπίσει χωρίς φόβο ένα κράτος όπως η Τουρκία και τον τωρινό ηγέτη της.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία του λόγου και ο σεβασμός των συνόρων είναι αδιαπραγμάτευτες αξίες. Τα αγκαλιάσματα με ένα ισλαμιστικό κράτος που υποστηρίζει τους «Μουσουλμάνους Αδελφούς» δεν απειλούν μόνο την ολοκλήρωση και τη συνοχή της ΕΕ αλλά απειλούν και ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο.
Η Ελλάδα δεν απείλησε κανένα και, ειδικά, ουδέποτε απείλησε ή προκάλεσε την Τουρκία.
Η διαμάχη μπορεί να λυθεί μόνο στη βάση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.
Η ευθιξία της Τουρκίας οφείλεται στην ισλαμιστική της ιδεολογία. Η ίδια η Τουρκία αποτελεί κίνδυνο όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη και τις αραβικές χώρες.
Η υποστήριξη εκ μέρους της Γερμανίας ενός δικτάτορα για καθαρά οικονομικούς λόγους και το στρίμωγμα στη γωνία της αριθμητικά αδύναμης Ελλάδας είναι μια άθλια εξωτερική πολιτική.
Η υποχθόνια δυσφήμιση προσωπικοτήτων της Ελλάδας και το αριθμητικό παιχνίδι σχετικά με τον πληθυσμό της εμφανίζεται στο επόμενο άρθρο.
Τίτλος:«Πλατύτερη άποψη όσον αφορά τον εμβολιασμό». Υπότιτλος: «Στέλλα Κυριακίδου Η κριτική δεν αφήνει αδιάφορη την Επίτροπο Υγείας της ΕΕ / Στην πραγματικότητα είχε επιλεγεί για άλλη δουλειά»
Αυτό το άρθρο υπονοεί ότι η ΕΕ είναι ανίκανη να ακολουθησει μια σωστή στρατηγική όσον αφορά την προμήθεια εμβολίων.
Κατά ένα μέρος πιέσεις εθνικιστικής κατεύθυνσης, κατά ένα άλλο μέρος αμείλικτη κριτική από πλευράς Γερμανίας εναντίον της στρατηγικής της ΕΕ. Η κριτική θίγει κυρίως την κυρία Κυριακίδου ως Επίτροπο Υγείας της ΕΕ.
Το άρθρο περιγράφει το βιογραφικό της, την καταγωγή της, προβάλλει τα άψογα Αγγλικά της, και καταλήγει με την γνώμη ότι η κα Κυριακίδου συνέλαβε την κατάσταση σχετικά με τον ιό ως «επιστημονική φαντασία».
Είναι μια γυναίκα με αρμοδιότητα την καταπολέμηση του καρκίνου, η οποία βρίσκεται πολύ χαμηλά στις προτεραιότητες της Επιτροπής της ΕΕ. Η αποδοτικότητα της ΕΕ στα θέματα της υγείας είναι ούτως ή άλλως χαμηλή και η θέση του Επιτρόπου στην περίοδο της πανδημίας δόθηκε σε ακατάλληλο πρόσωπο.
Και συνεχίζει: «και το πρόσωπο αυτό προέρχεται από ένα κράτος-μέλος που δεν έχει περισσότερους κατοίκους από την Κολωνία».
Η προϊσταμένη της κας Κυριακίδου είναι η Ursula von der Leyen. Οι αξιωματούχοι της ΕΕ κατηγορούνται ότι για την χορήγηση άδειας, την έρευνα καθώς και την προμήθεια εμβολίων ήταν απροετοίμαστοι και ανίκανοι.
Η κα Κυριακίδου «αφήνει από καιρού εις καιρόν να εννοηθεί ότι η έλλειψη χρημάτων είναι επίσης ένα αίτιο στο πρόβλημα της προμήθειας εμβολίων». Αντί για 2,7 δις θα έπρεπε να διαθέτουν 5δις για να τα βγάλουν πέρα.
Το άλλο πρόβλημα ήταν η κατηγορηματική άρνηση των φαρμακευτικών εταιριών να αναλάβουν την ευθύνη.
Για την περίπτωση που και άλλα εμβόλια πάρουν την άδεια, το άρθρο τελειώνει με μια νότα κυνισμού: «για το δεύτερο προσωπικό της ταξίδι στο χώρο της «επιστημονικής φαντασίας» θα έπρεπε η Επίτροπος να είναι καλύτερα προετοιμασμένη».
Οποιοσδήποτε αναγνώστης με ανεπτυγμένη κρίση δεν μπορεί να παραβλέψει το γεγονός ότι η κριτική κατευθύνεται όχι μόνο εναντίον της στρατηγικής της ΕΕ αλλά και της προσωπικής ικανότητας της ΕΕ να αντιμετωπίσει την πανδημία.
Από την άλλη πλευρά τίθεται το ερώτημα γιατί ο/η συντάκτης/ις του άρθρου αναφέρεται στον πληθυσμό της χώρας καταγωγής της Επιτρόπου.
Το παιχνίδι με τις λέξεις όμως δεν σταματά εδώ.
Στις 22 Ιανουαρίου δημοσιεύθηκε ένα μικρό άρθρο με τίτλο «Ο Μητσοτάκης προσεγγίζει την Τουρκία».
Το άρθρο αναφέρει πως ο Μητσοτάκης τόνισε ότι πάντοτε προσέφερε χείρα φιλίας στην Τουρκία και πάντοτε ενθάρρυνε τον Ερντογάν να ανοίξει διάλογο όσον αφορά τα θαλάσσια σύνορα της κάθε χώρας. Μέχρις εδώ καλά διατυπωμένο από τον συντάκτη. Μετά όμως έρχεται ο σαρκαστικός υπαινιγμός με τη δήλωση:
«Όσον αφορά τη διαμάχη για το φυσικό αέριο στο Αιγαίο η Αθήνα κατηγορεί την Τουρκία ότι κάνει έρευνες για αέριο σε θαλάσσιες περιοχές οι οποίες, σύμφωνα με το Διεθνές Θαλάσσιο Δίκαιο, μόνο η Ελλάδα έχει δικαίωμα να απομυζήσει (sic!).
Η Ελλάδα δεν «απομύζησε» ποτέ τον πλούτο άλλης χώρας είτε στο παρελθόν είτε στο παρόν. Η Ελλάδα στηρίζεται στο Διεθνές Δίκαιο. Δεν προκαλεί κανένα και κουβαλά το φορτίο των προσφύγων τους οποίους η ιδεολογία του Ερντογάν πέταξε στη θάλασσα.
Η Ελλάδα θα τα πήγαινε καλύτερα με λίγη περισσότερη υποστήριξη από τη Γερμανία και την ΕΕ. Είναι μια μικρή χώρα αλλά θα έπρεπε να απολαμβάνει εκτίμησης και σεβασμού σε όλα τα επίπεδα.
