Οι κίνδυνοι μιας βίαιης διαίρεσης ή μιας βίαιης σιωπής
Δύσκολη η φάση που διανύουμε. Η Ελλάδα δίπλα από φιδοφωλιές που αδιαφορούν για την ελεύθερη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας.
Η Ελλάδα θα κληθεί σύντομα να αντιμετωπίσει μια νέα πραγματικότητα. Την βίαιη διαίρεση η την «βίαιη» σιωπή.
Ύστατη προειδοποίηση λοιπόν αλλά σε ποιους;
Σε όσους δεν αντιλαμβάνονται ότι η ζωή των Ελλήνων είναι στην κόψη του ξυραφιού.
Και μετά από αυτόν και εκείνον θα ρθει και η δική σου η σειρά.
Η δεκαετία του 70 ξεκίνησε με ένα γαϊτανάκι ευγενών φιλοδοξιών αλλά και μιας απίθανης υποτέλειας στην αμορφωσιά και στα πολλαπλά συμφέροντα.
Η ύστατη προειδοποίηση δεν έχει να κάνει με τα επικίνδυνα πρότυπα των πολιτικών σχηματισμών και του «αρχέγονου» πελατειακού/κομματικού συστήματος.
Μπαίνουμε σε μια νέα ρότα υπανάπτυξης και κατακρεούργησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Σε θέσεις κλειδιά θα αναδειχθούν «αγράμματοι» με ανώτερα πτυχία.
Φοβάμαι ότι δεν έχουμε αντιληφθεί τα πολλαπλά αδιέξοδα μας.
Ως Έθνος χωρίς άσκηση της στοιχειώδους πρακτικής της ιστορικής ταυτότητας μας.
Ως Εκκλησία χωρίς άσκηση της πρωτότυπης και βασικής μας πίστης.
Ως κοινωνία σε ελεύθερη πτώση στην οποία κανείς δεν συμφωνεί με κανέναν, που απλά περιφέρεται στα μονοπάτια μιας αφόρητης πλήξης και βαρεμάρας.
Πώς θα συμβάλει η Πατρίδα μας στην παγκόσμια ανακατάταξη που επιχειρείται;
Συμβάλω σημαίνει μόνο κατανοώ και αντιλαμβάνομαι.
Δεν σημαίνει ούτε ανέχομαι ούτε υπομένω. Οι εξελίξεις στο σύγχρονο κόσμο μας επιβάλλονται και έρχονται ως αφύσικα υποπροϊόντα έλλειψης παιδείας.
Η ανασύσταση που απαιτείται άμεσα προϋποθέτει θυσίες όχι λόγια. Δεν αφήνει ούτε στιγμή η ζωή να κρυφτεί αυτή η ανάγκη.
Η ελληνική διπλωματία θα έπρεπε να ήταν το ίδιο χαρισματική όσο και ο πολιτισμός μας.
Αναπτύξαμε πολιτικές σε συγκυρίες ξένων επιρροών. Δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε δομές σε βάθος και αξιόπιστες. Ούτε μπόρεσε το ελληνικό κράτος να δαμάσει την λαιμαργία των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών.
Έστω και τώρα την ύστατη στιγμή πάντως μπορούμε να αποτρέψουμε την τελική μας πτώση με μια α) ανάδειξη έξυπνων πολιτικών και διπλωματικών κινήσεων με βάση τον πολιτισμό και β) με την απόλυτη κατίσχυση μιας νέας πολιτικής αισθητικής και ήθους στη χώρα μας που θα στηριχθεί σε πεφωτισμένους Έλληνες.
