Συνάντηση Μπάιντεν - Ερντογάν στη Ρώμη: Πώς ερμηνεύεται
Σήμερα (31/10/2021), ο Αμερικανός Πρόεδρος θα έχει συνάντηση στη Ρώμη με τον Τούρκο ομόλογό του. Η συζήτηση, όπως ενημέρωσε Αμερικανός αξιωματούχος, θα επικεντρωθεί αφενός στην ανακοίνωση των 10 πρέσβεων, αφετέρου στα F16 που προτίθεται να αγοράσει η Τουρκία. Όπως ανέφερε η αμερικανική πηγή, ο Μπάιντεν θα καταστήσει σαφές στον Τούρκο Πρόεδρο, ότι εκβιασμοί και μεμονωμένες αντιδράσεις κάθε άλλο παρά ευνοούν τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.
Μία πρώτη ερμηνεία της σημερινής συνάντησης είναι ότι οι ΗΠΑ, έχοντας ουσιαστικά την Τουρκία στην αναμονή, δείχνουν ποιο είναι το αφεντικό, καθώς ας μην ξεχνάμε ότι αρχικά αρνήθηκαν συνάντηση των δύο Προέδρων στη Ρώμη, μεταθέτοντας τη συνάντηση στη Γλασκώβη και τελικά θα γίνει στη Ρώμη.
Ωστόσο όμως αυτό αρκεί, δηλαδή το ”σκωτσέζικο ντους” των ΗΠΑ προς την Τουρκία;
Η Αμερική, έτσι όπως αντιδρά το τελευταίο διάστημα, φυσικά έχοντας τον μεγάλο πονοκέφαλο της ευρωπαϊκής άμυνας σε συνάρτηση για το τι θα γίνει με την επόμενη μέρα στο ίδιο το ΝΑΤΟ, συγχρόνως δε, με μία Κίνα που τής έχει γίνει μόνιμος εφιάλτης, έχει να αντιμετωπίσει και τα ”υπαρξιακά” προβλήματα ως υπερδύναμη.
Το Αφγανιστάν και η AUKUS και μόνο που άφησαν πικρή επίγευση στη Διεθνή Διπλωματία για τους χειρισμούς του αμερικανικού κράτους, ανεξαρτήτως κάτω από πιο πλαίσιο έγιναν, που σίγουρα οι ΗΠΑ δεν αφήνουν κάτι στην τύχη για τα συμφέροντά τους, ωστόσο όμως ο τρόπος που χειρίστηκε δύο ζητήματα, σχεδόν το ίδιο διάστημα συμβεβηκότα και φυσικά συγκοινωνούντα δοχεία, δεν παύει να έδειξε μία πολιτική Μπάιντεν, που ενώ βγήκε με λάβαρο την υποτιθέμενη εξωστρέφεια της Αμερικής μετά από πέντε χρόνια εσωστρέφειας, εντούτοις απέδειξε, και τουλάχιστον μέχρι τώρα αποδεικνύει, ότι κινείται στα χνάρια της τραμπικής πολιτικής... Και αυτό φαίνεται από το γεγονός, για το πώς συμπεριφέρεται σε συμμάχους και ανατολική περιφέρεια...
Η πολιτική Μπάιντεν προσπαθεί να βρει την πατημασιά της, εξισορροπώντας σε ένα σχοινί όπου το αμερικανικό κράτος βαδίζει με ιδιαίτερο διστακτικό τρόπο λόγω των ζητημάτων, κυρίως σε εσωτερικό επίπεδο, που έχει να αντιμετωπίσει, συγχρόνως δε αποδεικνύοντας ότι ακόμα είναι υπερδύναμη και ελέγχει τα διεθνή πράγματα.
Κάτω από αυτό το πλαίσιο, οφείλουμε να δούμε, και το πώς συμπεριφέρεται στο τουρκικό κράτος, που ναι μεν η συμπεριφορά του Τούρκου Προέδρου προκαλεί σε μία Κυβέρνηση Δημοκρατικών ουσιώδη ζητήματα αρχών που είναι αντίθετα με τα ”πιστεύω” της, ωστόσο τη δεδομένη στιγμή που το κύριο μέλημά της είναι να ”βρει η Αμερική” το ρόλο της στη νέα Διπλωματία που οι δικοί της χειρισμοί διαμόρφωσαν τους τελευταίους μήνες, κρίνεται η συμπεριφορά της Τουρκίας ως ένα πρόβλημα, αλλά όχι το πιο ουσιαστικό, επί του παρόντος...
Και ενώ η προ ημερών συνάντηση Αμερικανών και Ινδών, ώστε η Ινδία να αποφύγει τις κυρώσεις από το νόμο CAATSA θεωρείται, ως μία συνθήκη που φωτογραφίζει και την Τουρκία, ωστόσο όμως με το τουρκικό κράτος, τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα μια και είναι νατοϊκή χώρα, με ό, τι αυτό συνεπάγεται για την αμερικανική πολιτική και τον ίδιο τον Θεσμό που περνά το Ρουβίκωνά του.
Σε περίπτωση που η Αμερική δώσει χάρη στην Τουρκία στο θέμα των ρωσικών εξοπλισμών, η ίδια έβαλε την ταφόπλακα σε ένα στρατιωτικό και πολιτικό Θεσμό που όχι μόνο είναι επικεφαλής, αλλά ασκεί veto στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την αποφυγή θέσπισης του ευρώ-στρατού...
Και ειδικά μετά την AUKUS, ένας τέτοιος χειρισμός από μέρους του αμερικανικού κράτους, θα είναι ένας από τους πιο τραγικούς χειρισμούς σε διπλωματικό επίπεδο. Κι ας μην ξεχνάμε κάτι, η Ινδία για την Ευρώπη πάντοτε, στην Διπλωματική Ιστορία, είχε πολύ συγκεκριμένο εννοιολογικό αντίκτυπο, ακόμα κι όταν υπαγόταν στους Αδέσμευτους, πόσω δε μάλλον τώρα που η Γαλλία τη θέλει για τα ζητήματα τής Κεντρικής Ασίας.
Συγχρόνως δε, το χθεσινό επεισόδιο που καράβι με τουρκική σημαία, κι επομένως τουρκικό, κινούμενο σε διεθνή ύδατα με 450 επιβαίνοντες, αρνήθηκε να γυρίσει πίσω στην Τουρκία, θέτοντας επιπλέον σε κίνδυνο τη ζωή των επιβαινόντων, είναι μία παράμετρος που οφείλει σήμερα που θα είναι η συνάντηση Μπάιντεν με Ερντογάν, να θέσει η ελληνική πλευρά με επίσημα διαβήματα τόσο στην τουρκική Διπλωματία όσο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον ΟΗΕ.
Η Τουρκία, όχι μόνο δεν τηρεί τις δεσμεύσεις από την ευρωτουρκική συμφωνία για το μεταναστευτικό (και μετά μάλιστα από την τελική Έκθεση συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου πριν μιας εβδομάδας), αλλά διακυβεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα ομάδων που έχει κληθεί βάσει δεσμευτικών συμφωνιών να προστατεύει.
Και φυσικά, κι ας μην είμαστε αιθεροβάμονες, ότι αυτές οι διακοινώσεις απλά είναι κείμενα προειδοποιητικά και σε καμία περίπτωση δεσμευτικά, ωστόσο όμως αυτό που έχει την αξία του είναι η στιγμή που γίνονται και ο λόγος που γίνονται την κάθε στιγμή.
Και φυσικά, ακόμα κι αν η συνάντηση Μπάιντεν με Ερντογάν δεν θα έχει επίκεντρο τις δεσμεύσεις της Τουρκίας στα διάφορα διεθνή πρωτόκολλα, ωστόσο και μόνο που ο Μπάιντεν θα θέσει τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ο, τι πιο ενδεδειγμένο την παρούσα στιγμή με έναυσμα την αήθη συμπεριφορά του τουρκικού κράτους, με τελευταίο περιστατικό το χθεσινό...
Η Ελλάδα χθες, έδειξε για μία ακόμη φορά, όχι μόνο ότι σέβεται το Διεθνές Δίκαιο, αλλά ότι η Τουρκία, όσο και να πασχίζει το Διεθνές Σύστημα να την εκδυτικοποιήσει, δυστυχώς η τελευταία δεν μπορεί να συμπλεύσει με τις αρχές του Δυτισμού που έχουν στο επίκεντρο τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Και φυσικά, μετά το χθεσινό περιστατικό, η Ελλάδα οφείλει για την εθνική της ασφάλεια και την επιβίωσή της να συγκαλέσει Διάσκεψη για το μεταναστευτικό, όπου θα συμμετέχουν όχι μόνο ΕΕ, αλλά ΗΠΑ, Τουρκία και χώρες της Μέσης Ανατολής που γειτνιάζει, αλλά και φέρουν μεταναστευτικό πληθυσμό στο εσωτερικό τους.
