Φοβού του ΚΙΝΑΛ και δώρα φέροντες
Τον Αύγουστο του 2019 και στον απόηχο της ψήφισης του Νομοσχεδίου για το επιτελικό κράτος ο κ. Μητσοτάκης με ανάρτηση του προσπαθούσε να μας εξηγήσει τι είναι το επιτελικό κράτος:«Αυτό που χρειάζεται τώρα η πατρίδα, είναι ο αναγκαίος συντονισμός και τα κατάλληλα εργαλεία δράσης. Είναι η ώρα να αποκτήσουμε τον δυναμικό τρόπο διακυβέρνησης που χρειάζεται η χώρα και το σύγχρονο κράτος που αξίζει στους πολίτες. Αυτό είναι το επιτελικό κράτος».
Αρκετοί πίστεψαν πως πολλά θα αλλάξουν, πως θα εφαρμοστεί ένα νέο σύγχρονο μοντέλο και επιτέλους θα πάψουμε να αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια και περί μετάθεσης ευθυνών καθώς θα υπήρχε ένα «μικρό κράτος», που θα μπορούσε να ελέγχει τα πάντα. Τι ήταν άραγε όμως; Μήπως είχε εν τέλει απλώς ρόλο επιβλέποντος αντί για ουσιαστικό λόγο;
Για Ποιο Επιτελικό Κράτος Μιλάμε; Ξεκάθαρος καθορισμός αρμοδιοτήτων της τοπικής αυτοδιοίκησης χθες. Μια αληθινή επιτελική κυβέρνηση όφειλε από την πρώτη στιγμή να έχει προβεί στη συστηματική διάκριση των «επιτελικών αρμοδιοτήτων».
Οι πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2021, η Μήδεια, η «Ελπίδα» και η πανδημία απέδειξαν με περίτρανο τρόπο την αποτυχία του μοντέλου αυτού, καθώς απέδειξαν ότι λιγότερο κράτος σημαίνει έκθεση της κοινωνίας σε μεγαλύτερους κινδύνους. Θα αναρωτιέται κανείς; Μα τα μεγάλα κυβερνητικά σχήματα είναι αυτά που δημιουργούν ζητήματα μετάθεσης ευθυνών.
Όπως το έχει ξεκαθαρίσει πολλές φορές ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στόχος του κράτους πρέπει να είναι η προσέλκυση επενδυτών και όχι οι δημόσιες επενδύσεις, καθότι «το κράτος έχει αποτύχει» και «η αγορά έχει αποδειχθεί πιο αποτελεσματική».
Και όμως μπορείς να διαφωνείς με το επιτελικό κράτος και να θέλεις επενδύσεις. Ναι τις θέλουμε και τις θέσεις εργασίας θέλουμε, δεν μπορούμε όμως να αναθέτουμε νευραλγικούς τομείς δημοσίου κοινωνικού συμφέροντος στην αποκλειστική μέριμνα του ιδιώτη. Χωρίς φωνή και αντιπολίτευση φάνηκε ως μονόδρομος ή η καλύτερη κυβερνητική ενορχήστρωση.
Θέλουμε ισχυρό κοινωνικό κράτος. Και φτάσαμε στην πρόσφατη κακοκαιρία «Ελπίς».Κυβερνητικά στελέχη, ο κος. Πατούλης, ευαγγελίζονταν πως είμαστε έτοιμοι.
Πώς αντιμετωπίζεις την Κλιματική Κρίση; Αρκεί η μετονομασία ή σύσταση ενός υπουργείου; Το υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής και Διαχείρισης Κρίσεων πρέπει από εχθές να αλλάξει τρόπο λειτουργίας. Χρειάζεται να στελεχωθεί με ανθρώπους που έχουν πραγματική εμπειρία και να συνεργαστεί με τη Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Η κοινωνία μας βαρέθηκε τη μετάθεση ευθυνών. Διαχρονικό αίτημα της αυτοδιοίκησης είναι η ουσιαστική αυτονομία στη διαχείριση πόρων και ο διαχωρισμός και αποσαφήνιση των αρμοδιοτήτων. Η πραγματική μεταβίβαση των πόρων στους Δήμους χωρίς γραφειοκρατικές καθυστερήσεις πρέπει να εξεταστεί άμεσα.
Και φτάσαμε στηνπρόταση μομφήςαπό τον ΣΥΡΙΖΑ κατά της Κυβέρνησης. Μιλάμε για δύο κυβερνήσεις που απέτυχαν να διαχειριστούν την κλιματική κρίση και τις φυσικές καταστροφές.
Ποιο το συμπέρασμα από την πρόταση δυσπιστίας; Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγήςείναι η μοναδική δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί τη βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη.
***
Γιώργος Σ. Ντούρος
Οικονομολόγος – Διεθνολόγος
Γραμματέας ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ Νομαρχιακής Βορείου Τομέα Αθηνών
