Tο Μπλίτζκριγκ του Πούτιν αγκομαχά
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία βρίσκεται στην τέταρτη μέρα και παρά την στρατιωτική υπεροπλία και προετοιμασία μηνών του ρωσικού στρατού, τα αποτελέσματα δεν είναι ακόμα αυτά που επιθυμούσε όταν έμπαινε σε εφαρμογή το σχέδιο.
Το Κίεβο παρότι σφυροκοπείται από τον ρωσικό στρατό που ήταν εύκολο να το φτάσει, απέχει μόλις 180 χλμ από τα λευκορωσικά σύνορα, αλλά ακόμα δεν καταλήφθηκε από τον ρωσικό στρατό. Στο Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας πάνω στα σύνορα με την Ρωσία, οι μάχες συνεχίζονται χωρίς να έχει καμφθεί η αντίσταση του ουκρανικού στρατού.
Και στην Μαριούπολη, που είναι απαραίτητη για να ενοποιηθούν οι αποσχισθείσες περιοχές του Ντονέτσκ με την Κριμαία οι Ρώσοι δεν έχουν καταφέρει κάτι χειροπιαστό.
Ο ουκρανικός στρατός εξαρχής είχε τεράστιες αδυναμίες.Ναυτικό δεν διαθέτει γιατί με την προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία το 2014 έχασε τον στόλο του. Ουσιαστικά δεν διαθέτει και αεροπορία, μερικές δεκάδες απαρχαιωμένα αεροπλάνα σοβιετικής εποχής είχε να αντιτάξει απέναντι στην υπερσύγχρονη ρωσική αεροπορία που έχει συγκεντρώσει περισσότερα από 500 αεροσκάφη στις αεροπορικές βάσεις της Λευκορωσίας και τις περιοχές της Ρωσίας που συνορεύουν με την Ουκρανία.
Αλλά όση δύναμη πυρός και αν διαθέτει ο ρωσικός στρατός, σε μια μάχη που διεξάγεται πια από συνοικία σε συνοικία μέσα στο Κίεβο ο ουκρανικός στρατός όσο έχει πολεμοφόδια, εξόδους διαφυγής και ισχυρό φρόνημα, θα συνεχίσει να αντιστέκεται.
Σε αυτό να του αναγνωρίσουμε και ένα πλεονέκτημα από το 2014 και την απόσχιση του Ντονμπάς και του Λουγκάνσκ έχει εκπαιδευτεί στο πεδίο σε μακροχρόνιες μάχες φθοράς του αντιπάλου. Μάχες που δεν σου προσφέρουν την νίκη, αλλά καθηλώνουν τον αντίπαλο. Και να καταλάβουν οι Ρώσοι κάποια κυβερνητικά κτήρια στο Κίεβο ή το αεροδρόμιο Αντόνοφ δεν έχει και τόση σημασία αν μερικά χλμ παραπέρα οι μάχες συνεχίζονται. Και αν οι Ρώσοι βομβαρδίζουν πολυκατοικίες, θα χάνουν την μάχη της τηλεοπτικής οθόνης και θα ταυτίζονται στην μνήμη μας τις αμερικανικές “χειρουργικές επεμβάσεις” των Νατοϊκών στο Βελιγράδι.
Το κρίσιμο για τους Ουκρανούς είναι να μετατρέψουν τα τρία σημεία που επικεντρώνεται η ρωσική εισβολή σε αυτό το στάδιο (Κίεβο, Χάρκοβο και Μαριούπολη) σε μικρογραφίες των μαχών του Ντονέτσκ, αν οι Ρώσοι αυτό το Σαββατοκύριακο δεν καταφέρουν να υποτάξουν αυτές τις περιοχές, η ουκρανική αντίσταση θα αναθαρρήσει.
Ο Ζελένσκι, ενώ χθες το πρωί φαινόταν έτοιμος να συνθηκολογήσει από χθες το απόγευμα μετά την αντίσταση που προβάλλει ο ουκρανικός λαός και ο στρατός και μετά την στήριξη που έλαβε από τους Αμερικανούς, θα δούμε αν θα είναι μόνο ηθική ή και έμπρακτή π.χ. με μεταφορά στρατιωτικού υλικού π.χ. από την Πολωνία, αναθάρρησε.
Αρνήθηκε την ρωσική πρόταση για συνομιλίες στο Μίνσκ, που ουσιαστικά θα τον παρουσίαζαν οι Ρώσοι ως αιχμάλωτο αντίπαλο αρχηγό στα ρωμαϊκά χρόνια. Έμπλεξε στο παιχνίδι και το Ισραήλ, φυσικά με αποδοχή και του ίδιου αυτού του ρόλου, προφανώς σε συμφωνία με τις ΗΠΑ, μιλώντας τηλεφωνικά με τον πρωθυπουργό Μπένετ.
Το Ισραήλ ως χώρα με ειδικό βάρος και ταυτόχρονα με άριστες σχέσεις με την Ρωσία είναι ο μόνος χώρος που θα μπορούσαν να γίνουν κανονικές διαπραγματεύσεις. Όσο Ζελένσκι και η εκλεγμένη ουκρανική κυβέρνηση δεν συνθηκολογεί ή οι Ρώσοι δεν μπορέσουν να την συλλάβουν, δεν θα προχωρήσει και το επόμενο στάδιο του ρωσικού σχεδίου για τοποθέτηση κυβέρνησης μαριονέτας στο Κίεβο (κυβέρνηση Κουίσλιγκ τις λέγαν παλιά). Το ηρωικό παράδειγμα των 13 Ουκρανών στρατιωτών που δεν παραδόθηκαν στον ρωσικό στρατό και μετατράπηκαν σε μάρτυρες αποτελεί πια πρότυπο προς μίμηση για τους Ουκρανούς.
Το αντιπολεμικό κίνημα στην Ρωσία δείχνει τον δρόμο
Ελάχιστοι ανέμεναν ότι η Ρωσία θα προχωρούσε σε εισβολή στην Ουκρανία, όλοι έκαναν λόγο για αμερικανικές υπερβολές. Από το σοκ της εισβολής πρώτοι αντέδρασαν οι Ρώσοι πολίτες που γνωρίζουν από πρώτο χέρι πώς λειτουργεί ο νεο-τσάρος και η αυλή του.
Την Πέμπτη το απόγευμα σε περισσότερες από 40 ρωσικές πόλεις χιλιάδες Ρώσοι κατέβηκαν στον δρόμο για να διαδηλώσουν. Παρά τις προειδοποιήσεις των Αρχών ότι όποιος λάβει μέρος σε διαδηλώσεις που δεν έχουν άδεια θα «βρεθεί αντιμέτωπος με τις συνέπειες», χιλιάδες διαδηλωτές έκαναν την εμφάνισή τους χθες το βράδυ στην πλατεία Πούσκιν, δίπλα στην Κόκκινη Πλατεία, σε κεντρικό σημείο της Αγίας Πετρούπολης φωνάζοντας αντιπολεμικά συνθήματα. Η ρωσική αστυνομία, γνωστή για την σκληρότητά της, προχώρησε σε περισσότερες από 1500 συλλήψεις, όσες δηλαδή δημοσιεύτηκαν γιατί σίγουρα υπάρχουν και άλλες που δεν γνωστοποιήθηκαν.
Η ακτιβίστρια Μαρίνα Λιτβίνοβιτς δεν πρόλαβε καν να φθάσει έως τις διαδηλώσεις. «Με συνέλαβαν με το που βγήκα από το σπίτι μου», έγραψε στην εφαρμογή Telegram. Η Λιτβίνοβιτς ήταν μεταξύ αυτών που κάλεσαν τον κόσμο στις χθεσινοβραδινές διαδηλώσεις.
Η εφημερίδα «Νόβαγια Γκαζέτα» ανακοίνωσε ότι το χθεσινό φύλλο της θα κυκλοφορήσει σε δύο γλώσσες, ρωσικά και ουκρανικά, για να τονίσει την αδελφοσύνη των δύο λαών. Ο διευθυντής της, ο τιμηθείς με Νομπέλ Ειρήνης για το 2021 Ντμίτρι Μουράτοφ, δήλωσε: «Ο αρχηγός παίζει με το πυρηνικό κουμπί σαν να είναι κλειδί πολυτελούς αυτοκινήτου… Ποιο είναι το επόμενο βήμα, μια πυρηνική ομοβροντία; Μόνο το ρωσικό αντιπολεμικό κίνημα μπορεί να σώσει τη ζωή στον πλανήτη».
Σύμφωνα με μέτρηση του ανεξάρτητου ινστιτούτου Levada, η πλειονότητα των Ρώσων υποστηρίζει την απόφαση του Βλαντιμίρ Πούτιν να αναγνωρίσει ως ανεξάρτητες τις δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ. Αυτό δεν μεταφράζεται αυτομάτως σε υποστήριξη προς τον πόλεμο, αφού επικρατούσε ευρέως η εντύπωση στη ρωσική κοινωνία πως η αναγνώριση θα μπορούσε να αποτελεί βήμα για την αποτροπή ευρύτερης σύγκρουσης.
Η καλλιτεχνική διευθύντρια του κρατικού θεάτρου Μέγιερχολντ της Μόσχας, Ελένα Κοβάλσκαγια παραιτήθηκε από την θέση της και έσωσε την τιμή του ρωσικού λαού, ενός λαού που απέναντι στην τσαρική εξουσία και την σταλινική Σοβιετική εξουσία έχει δώσει μεγαλειώδεις αγώνες προάσπισης της ελευθερίας. Η δήλωση που συνόδευσε την παραίτηση της είναι ξεκάθαρη:«Φίλοι μου, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, παραιτούμαι από τη θέση της διευθύντριας του κρατικού θεάτρου και του πολιτιστικού κέντρου Βσέβολοντ Μέγιερχολντ. Είναι αδύνατο να δουλεύει κανείς για έναν δολοφόνο και να πληρώνεται από αυτόν».
Ο κορυφαίος σκακιστής Γκάρι Κασπάροφ, που τα τελευταία χρόνια ζει αυτοεξόριστος, συνόψισε ποιες ενέργειες θα κάνουν τον νεο-τσάρο και την αυλή του να αναδιπλωθούν:
1. Υποστηρίξτε την Ουκρανία στρατιωτικά, άμεσα, με όλα τα μέσα εκτός από στρατιώτες στο έδαφος. Με όλα τα όπλα, με πληροφορίες, στον κυβερνοχώρο. Χρεοκοπήστε την πολεμική μηχανή του Πούτιν. Παγώστε και κατασχέστε τα οικονομικά της Ρωσίας και αυτά του ιδίου και της συμμορίας του. Διώξτε τη Ρωσία από κάθε διεθνή και χρηματοπιστωτικό οργανισμό. PACE, Interpol, κλπ.
2. Ανακαλέστε όλους τους πρεσβευτές από τη Ρωσία. Δεν έχει νόημα να μιλάνε μαζί τους. Το νέο ενιαίο μήνυμα είναι «σταμάτα ή θα είσαι εντελώς απομονωμένος». -Απαγορεύστε κάθε στοιχείο της παγκόσμιας προπαγανδιστικής μηχανής του Πούτιν. Σβήστε τα, κλείστε τα, στείλτε τα σπίτι τους. Σταματήστε να βοηθάτε τον δικτάτορα να διαδίδει ψέματα και μίσος.
3. Εκθέστε και δράστε ενάντια στους λακέδες του Πούτιν στον ελεύθερο κόσμο. Εάν ο Σρέντερ και οι όμοιοί του συνεχίσουν να εργάζονται για τον Πούτιν, απαγγείλατέ τους κατηγορίες. Ρωτήστε τους ιδιοκτήτες και τους διαφημιστές δικτύων που χρησιμοποιούν προπαγανδιστές του Πούτιν, όπως ο Carlson, γιατί το επιτρέπουν.
4. Αντικαταστήστε το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Πιέστε τον ΟΠΕΚ, αυξήστε την παραγωγή, ανοίξτε ξανά το Keystone. Δεν μπορείς να σώσεις τον πλανήτη αν δεν σώσεις τους ανθρώπους σε αυτόν. Παραδεχθείτε ότι θα υπάρξουν κόστη και θυσίες. Περιμέναμε πολύ, το αντίτιμο είναι μεγάλο αλλά μόνο να γίνει μεγαλύτερο μπορεί. Είναι ώρα να παλέψουμε.
5. Μην αγνοείτε την πολιτική 5η φάλαγγα των Πουτινιστών, από την άκρα δεξιά και αριστερά στην ΕΕ έως τους «Σταλίνες» και τον Τραμπ και τους οπαδούς του στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στις ΗΠΑ…».
Το ρωσικό καθεστώς, επιδεικνύοντας τις τελευταίες μέρες υπερβολική θρασύτητα, απειλώντας ακόμα και πυρηνικό ολοκαύτωμα αν δεν πάρει αυτό που θέλει στην Ουκρανία προκαλεί εντονότερες αντισυσπειρώσεις. Η απειλή προς Φινλανδία και Σουηδία να μην σκεφτούν να εισέλθουν στο ΝΑΤΟ, καταδεικνύει την αντίληψη που έχει ο Πούτιν για το τι απειλεί την ασφάλειά της Ρωσίας.
Αν τα καταφέρει στην Ουκρανία, μετά θα ζητά την αποστρατιωτικοποίηση της Ανατολικής Ευρώπης, των Βαλτικών χωρών και των Σκανδιναβικών. Ακόμα και οι Ευρωπαίοι που πήγαιναν τα τελευταία είκοσι χρόνια με τα νερά του, ιδιαιτέρως η Γερμανία της Μέρκελ, από την δυναμική των γεγονότων θα αναγκαστούν να λάβουν εχθρική στάση έναντι της πουτινικής Ρωσίας.
Ο Πούτιν άνοιξε την πόρτα του φρενοκομείου και αυτή θα μισοκλείσει μόνο αν ηττηθεί στην Ουκρανία, διαφορετικά ο μεγάλος παίκτης που βρίσκεται πίσω από την Ρωσία, η Κίνα, θα κινηθεί για να καταλάβει την Ταϊβάν και μετά χωρίς εμπόδια να επεκταθεί περισσότερο σε Ασία και Αφρική και ο περιφερειακός παίκτης, η Τουρκία θα κινηθεί για την κατάληψη του Αιγαίου και ίσως και της Θράκης.
