Τέλος οι επιδοτήσεις για λέβητες πετρελαίου και φυσικού αερίου
Από την 1η Ιανουαρίου του 2025 απαγορεύεται οποιαδήποτε μορφή επιδότησης ή διευκολύνσεων για την αγορά λεβήτων θέρμανσης που τροφοδούνται από τα τρία αυτά καύσιμα.
Τίτλους τέλους βάζει η Κομισιόν στους λέβητες φυσικού αερίου, πετρελαίου και άνθρακα. Από την 1η Ιανουαρίου του 2025 απαγορεύεται οποιαδήποτε μορφή επιδότησης ή διευκολύνσεων για την αγορά λεβήτων θέρμανσης που τροφοδούνται από τα τρία αυτά καύσιμα. Αυτό προβλέπεται σε έγγραφο της Κομισιόν που κοινοποιήθηκε σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ εν όψει της έναρξης εφαρμογής της αναθεωρημένης Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων. Η απαγόρευση αγορά παροχές όπως επιχορηγήσεις, προνομιακά δάνεια ή φορολογικά κίνητρα ανεξάρτητα από το εάν η εγκατάσταση είναι μέρος ενός ευρύτερου έργου ανακαίνισης.
Σύμφωνα με το iEnergia, η Οδηγία που καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο η Ε.Ε. θα επιτύχει το μηδενισμό των εκπομπών CO2 του κτιριακού αποθέματος της, τέθηκε σε ισχύ τον Μάιο του 2024 με προθεσμία μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο την 29η Μαΐου 2026. Ωστόσο, το άρθρο 17 παράγραφος 15 που αφορά τους λέβητες θέρμανσης ενεργοποιείται σε όλες τις χώρες μέλη από τις αρχές Ιανουαρίου του 2025.
Ωστόσο για το συγκεκριμένο μέτρο, προβλέπεται επαναξιολόγηση της ημερομηνίας εφαρμογής του μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2025 από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το οποίο θα εισηγηθεί στην Κυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Ουδετερότητα την έκδοση της απόφασης απαγόρευσης (παρ. 6 του άρθρου 33). Σε περίπτωση έκδοσης της απόφασης αυτής, η απαγόρευση εφαρμόζεται τρία τουλάχιστον έτη μετά τη δημοσίευσή της δηλαδή το 2028.
Αναλυτικά με το χθεσινό έγγραφο της Κομισιόν το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2025, καταργείται κάθε οικονομικό κίνητρο για την εγκατάσταση νέων αυτόνομων λεβήτων που τροφοδοτούνται με ορυκτά καύσιμα.
Για παράδειγμα, δεν μπορούν να παρέχονται επιχορηγήσεις, προνομιακά δάνεια ή φορολογικά κίνητρα, όπως μειωμένοι φορολογικοί συντελεστές, για την αγορά, τη συναρμολόγηση και τη θέση σε λειτουργία νέων αυτόνομων λεβήτων που τροφοδοτούνται από φυσικό αέριο, πετρέλαιο ή άνθρακα, ανεξάρτητα από το εάν η εγκατάσταση είναι μέρος ενός έργου ανακαίνισης ή όχι. Κανένας δημόσιος φορέας σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο δεν θα παρέχει οικονομική υποστήριξη ή/και υποστήριξη μέσω δημόσιων πόρων σε αγοραστές, εγκαταστάτες και τρίτους για την εγκατάσταση τέτοιων λεβήτων.
Πότε επιτρέπονται τα οικονομικά κίνητρα
Ωστόσο, σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο μπορεί να συνεχιστεί η παροχή κινήτρων σε υβριδικά συστήματα θέρμανσης που συνδυάζουν έναν λέβητα με μια γεννήτρια θερμότητας που χρησιμοποιεί ΑΠΕ, μόνο εάν το μερίδιο των ΑΠΕ είναι σημαντικό και το παρεχόμενο κίνητρο είναι ανάλογο με το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Επιπλέον μπορεί να διατηρηθεί οποιοδήποτε κίνητρο έχει ήδη εγκριθεί από κονδύλια της ΕΕ, χρηματοδότηση του πρόσθετου κόστους που σχετίζεται με τη μετάβαση στη χρήση ανανεώσιμων αερίων σε λέβητα, υποστήριξη για τη συντήρηση, επισκευή ή παροπλισμό λεβήτων ορυκτών καυσίμων ή εισοδηματική στήριξη για θέρμανση με ορυκτά καύσιμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι για την Ελλάδα ο κλιματικός νόμος 4936/2022 προβλέπει ότι από την 1η Ιανουαρίου 2025 απαγορεύεται η πώληση και εγκατάσταση καυστήρων πετρελαίου θέρμανσης.
Μάλιστα, προβλέπεται ότι θα επιβάλλονται ποινές σε περίπτωση παραβάσεων. Συγκεκριμένα, σε όποιον πουλάει ή εγκαθιστά καυστήρες πετρελαίου θέρμανσης θα επιβάλλονται πρόστιμο και σφράγιση του καυστήρα. Το ύψος του προστίμου ορίζεται σε ποσό τριπλάσιο της τιμής πώλησης του καυστήρα.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την οδηγία από το 2030 όλα τα νέα κτίρια θα πρέπει να καταγράφουν μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ενώ η αντίστοιχη προθεσμία για τα νέα κτίρια που στεγάζουν ή ανήκουν σε δημόσιες αρχές ορίζεται για το 2028.
Τα κράτη μέλη θα μπορούν να λαμβάνουν υπόψη κατά πόσο ένα κτίριο συμβάλλει στην υπερθέρμανση του πλανήτη σε όλη τη διάρκεια ζωής του, συνυπολογίζοντας όλα τα δομικά προϊόντα που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του, από την παραγωγή μέχρι και την απόρριψή τους.
Όσον αφορά τις κατοικίες, τα κράτη μέλη οφείλουν να θεσπίσουν μέτρα για να μειώσουν τη μέση κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας κατά τουλάχιστον 16% μέχρι το 2030 και κατά τουλάχιστον 20‑22% μέχρι το 2035.
