ΠΟΜΙΔΑ: Τι ισχύει για την τριετή φοροαπαλλαγή των μισθωμάτων
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) εξέδωσε διευκρινίσεις σχετικά με την τριετή φοροαπαλλαγή που προβλέπεται για τα εισοδήματα από την ενοικίαση κενών κατοικιών ή εκείνων που είχαν διατεθεί για βραχυχρόνια μίσθωση.
Η ρύθμιση αυτή, που νομοθετήθηκε με το άρθρο 9 του νέου νόμου του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, αποτελεί κίνητρο για την ένταξη περισσοτέρων ακινήτων στη μακροχρόνια μίσθωση, με στόχο την αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος.
Η ΠΟΜΙΔΑ χαρακτήρισε το μέτρο ως σημαντική κρατική παρέμβαση με κοινωνικό πρόσημο, καθώς ωφελεί τόσο τους ιδιοκτήτες όσο και τους ενοικιαστές. Ωστόσο, σημείωσε ότι η εφαρμογή του είναι περιορισμένη λόγω των αυστηρών προϋποθέσεων που θέτει ο νόμος. Συγκεκριμένα, εξαιρούνται από τη ρύθμιση ευάλωτες κατηγορίες, όπως οι εργαζόμενοι που μετακινούνται για εργασιακούς λόγους σε διαφορετική περιοχή για λιγότερο από τρία χρόνια και οι πολύτεκνες οικογένειες που χρειάζονται μεγαλύτερες κατοικίες από τα επιτρεπτά 120 τ.μ.
Η φοροαπαλλαγή θα ισχύει για 36 μήνες από τη σύναψη σύμβασης μίσθωσης που θα έχει υπογραφεί από τις 8 Σεπτεμβρίου 2024 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025. Βασική προϋπόθεση είναι η μίσθωση να έχει διάρκεια τουλάχιστον τριών ετών και να αφορά κατοικίες έως 120 τ.μ. Η ΠΟΜΙΔΑ επισήμανε ότι η ρύθμιση αφορά κενές κατοικίες που έχουν δηλωθεί ως τέτοιες στα έντυπα Ε2 για τα φορολογικά έτη 2022 και 2023 ή ακίνητα που διατέθηκαν για βραχυχρόνια μίσθωση το 2023 και έχουν δηλωθεί στη φορολογική διοίκηση.
Παράλληλα, η φοροαπαλλαγή χάνεται εάν η κατοικία παραμείνει κενή για διάστημα κατά τη διάρκεια της τριετίας ή αν χρησιμοποιηθεί για βραχυχρόνια μίσθωση. Ωστόσο, εάν το ακίνητο μισθωθεί εκ νέου με νέα τριετή σύμβαση, η απαλλαγή μπορεί να συνεχιστεί, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι προβλεπόμενες δηλώσεις.
Η ΠΟΜΙΔΑ κάλεσε τους ιδιοκτήτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στη συμμόρφωση με τις διαδικαστικές απαιτήσεις της ρύθμισης, προκειμένου να μην απωλέσουν τη φοροαπαλλαγή. Παράλληλα, υπογράμμισε την ανάγκη να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες των ευάλωτων ομάδων και να δοθεί μεγαλύτερη ευελιξία στη νομοθεσία, ώστε να διευρυνθεί η εφαρμογή του μέτρου.